Στο σημερινό ‘Α, μπα’: δε δέχομαι κουβέντα!

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: δε δέχομαι κουβέντα! Facebook Twitter
59


________________
1.

έχω χάσει πρόσφατα τον αδερφό μου και κάθε φορά που περνάω όμορφα με παρέα ή και κάθε φορά που θα στεναχωρηθώ για κάτι, μου έρχονται οι σκηνές της τελετής στην εκκλησία, του αδερφού μου.. είναι φυσιολογικό; όταν περνάω όμορφα μήπως μου έρχονται γιατί υποσυνείδητα νιώθω τύψεις; ή μήπως είναι μέρος της διαδικασίας του πένθους και αυτό;- lostinthenight

Aχ. Δεν ξέρω τι να πω. Κουράγιο σε σένα και στην οικογένεια σου. Ναι, είναι φυσιολογικό. Η ερώτηση σου είναι πολύ συγκροτημένη και ψύχραιμη, μπράβο σου. Η σκέψη και η ανάλυση θα σε βοηθήσουν πολύ. Έτσι λειτουργεί η σκέψη, με συνειρμούς. Τους κάνεις όλη τη μέρα, όσο το μυαλό πηδάει από το ένα θέμα στο επόμενο με πολύ παράξενες, μερικές φορές αφορμές. Έτσι κάνει συσχετισμούς και χτίζει τις σκέψεις στο πολύ μεγάλο οικοδόμημα που λέγεται προσωπικότητα. Αυτοί οι συνειρμοί είναι τραυματικοί και σε αναγκάζουν να ξαναζήσεις εκείνες τις στιγμές. γι' αυτό τους ξεχωρίζεις και τους θυμάσαι. Έτσι όμως θα καταφέρνεις να τις επεξεργαστείς αυτές τις εμπειρίες, και το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα σταματήσουν ποτέ τα φλας μπακ. Μην τα αποφεύγεις, όσο τα αντέχεις δηλαδή. Θα αλλάξει η βιαιότητα της αντίδρασης. Όχι η ένταση, η ποιότητα της.


Δεν ταιριάζει όμως το διαζευκτικό 'ή'. Η διαδικασία του πένθους έτσι κι αλλιώς, έχει μέσα της και τις τύψεις. Είναι ένα άλλο, μεγάλο και πολύ δύσκολο τμήμα της. Μπορεί οι τύψεις, όταν αρχίσεις να νιώθεις ακόμη πιο καλά, να γίνουν πιο έντονες. Μη διστάσεις να συζητήσεις αυτά τα θέματα με όσους εμπιστεύεσαι. Θα σε βοηθήσει πολύ η συζήτηση, θα εκπλαγείς από τις εμπειρίες των άλλων (με την έννοια ότι θα ανακαλύψεις πολλές ομοιότητες, εκτός από διαφορές).

________________
2.


Με άφησε φορτώνοντάς μου σχεδόν όλες τις ευθύνες. Και ξέρεις τί; Είχε δίκιο. Πως να συγχωρήσω τον εαυτό μου για τα τόσα λάθη; Πως να το ξεπεράσω; Πως να σταθώ στα πόδια μου; Με απογοήτευσα τόσο πολύ, νοιώθω άχρηστη. Τον είχα κάνει το κέντρο της ζωής μου και τώρα όπως φαντάζεσαι δεν έχω πια ζωή. Δεν σταματάω να σκέφτομαι "τι θα είχε γίνει αν.." και το ξέρω ότι δεν έχει κανένα νόημα. Αλλά ξέρεις πως είναι αυτές οι καταστάσεις, ο πόνος είναι τόσος που τη χάνουμε τη λογική. Αν μπορούσα να διαλέξω το πότε θα πεθάνω θα ήταν τώρα.- μια απ' τα ίδια

Εεε, οι υπερβολές δεν χρειάζονται. Ακόμη και αν έφταιγες 100% δεν χρειάζεται η τελευταία πρόταση. Επίσης, δε νομίζω ότι είναι σωστό να παραδίνεσαι στον πόνο τόσο ώστε να φεύγει η λογική – δες και την προηγούμενη ερώτηση. Η λογική είναι που μας κρατάει όρθιους –δες και την προηγούμενη ερώτηση – αλλιώς θα τρελαθούμε, ή θα το ρίξουμε στα βοτάνια και στις χαρτορίχτρες, που είναι σχεδόν το ίδιο. Ένας χωρισμός μοιάζει με το θάνατο, αλλά δεν είναι τόσο τελειωτικός και οριστικός όσο ο θάνατος, μην τον ανακατεύεις τόσο επιπόλαια –δες και την προηγούμενη ερώτηση. Αν πιστεύεις ότι πρέπει να εξηγηθείς στον άλλον, να ζητήσεις συγνώμη ή να του κάνεις δύσκολες ερωτήσεις για τη συμπεριφορά σου, πάρε τηλέφωνο. Είναι στο χέρι σου να δημιουργήσεις μια νέα σχέση με τον άλλον, βελτιώνοντας παράλληλα τον εαυτό σου, γιατί ο άλλος ακόμα ζει, κι εσύ ευτυχώς επίσης. Φυσικά έχεις ακόμη ζωή, μην λες τόσο προκλητικά πράγματα –δες και την προηγούμενη ερώτηση.


Αυτό για τη γενική στάση, γιατί για την περίπτωση σου δε λες τίποτα. Πολύ αόριστα μας τα περιγράφεις. Ήταν κέντρο της ζωής σου, γι' αυτό φταις; Τι θα είχε γίνει αν τι; Οι δραματικές δηλώσεις δικαιολογούνται στην αρχή, αλλά σιγά σιγά πρέπει να αρχίσεις να βάζεις το παρελθόν στις σωστές του διαστάσεις. Σε τι ακριβώς έφταιξες, γιατί, τι σε έκανε να φερθείς έτσι, ποια ήταν η ευθύνη του άλλου... τα γιατί είναι πιο σημαντικά και πιο χρήσιμα από τις κραυγές απόγνωσης. Θα το ξεπεράσεις και θα σταθείς στα πόδια σου, με προσπάθεια και υπομονή.


________________
3.


Αλήθεια, εκεί στη Νέα Υόρκη σε έχουνε καλέσει ποτέ να πας για ένορκος; Γενικά τι πιθανότητες έχει κάπιος να τον καλέσουν; Στην Ελλάδα δεν ξέρω ούτε ένα άτομο που να έχει πάει ένορκος στο κακουργιοδικείο.- Τζούρης


Εεεμ.... οι πιθανότητες αυξάνονται κατακόρυφα αν έχεις αμερικανική υπηκοότητα. Δεν έχω, οπότε δεν χρειάζεται να καταφύγω στις κατάπτυστες τεχνικές του Λάρι Ντέιβιντ για να γλιτώσω.


________________
4.


Ο σύντροφος μου είναι μουσικός με φιλοδοξίες για ένα καλό όνομα στο χώρο και ένα αξιοπρεπές μεροκάματο ή καλύτερα νυχτοκάματο. Είναι ταλέντο, το έχει και για την δύσκολη εποχή μας, τα πάει καλά και εγώ φυσικά η μεγαλύτερη του φαν!! Πρόσφατα διάβασα αυτό  και ενώ ισχύουν και στη δική μας σχέση σχεδόν όλα αυτά και πάντα ήμουν περήφανη για αυτόν, για εμένα, για εμάς, διαβάζοντας τα δε ξέρω τι έγινε... αλλά εκνευρίστηκα! Μετά εκνευρίστηκα που εκνευρίστηκα...Πως να στο πω θέλω το καλύτερο για αυτόν αλλά ξαφνικά ένιωσα να διαφωνώ με όλα αυτά τα ''να είσαι το ένα, να κάνεις το άλλο''...μήπως καταπιέζομαι και δε το παραδέχομαι;; Από την άλλη λατρεύω την ζωή που έχουμε φτιάξει, κατακλυσμένη από αγάπη και μουσική που πάντα απολαμβάνω...

Ούτε εγώ ξέρω τι έγινε και εκνευρίστηκες, αλλά αν εκνευρίστηκες, κάποιο καμπανάκι χτύπησε μέσα σου. Τα πράγματα που πιστεύουμε ότι δε μας αφορούν, και το πιστεύουμε σε βάθος, δεν μας εκνευρίζουν. Ίσως να είναι καμπανάκι καταπίεσης, ίσως να εκνευρίστηκες επειδή επηρεάστηκες από την άποψη ενός αγνώστου και ένιωσες ότι επηρεάζεσαι εύκολα, ίσως και κάτι τελείως διαφορετικό. Ίσως σε πείραξε το πόσο εύκολα σχολιάζονται αυτά που ζεις από άλλους και ότι δεν είναι τόσο μοναδικά. Τροφή για σκέψη;


________________
5.


Γεια σου αμπα, εκτιμω πολυ τις αποψεις σου γι' αυτο θα ηθελα να μου πεις την γνωμη σου πανω σε ενα θεμα που με προβληματιζει. Ας υποθεσουμε πως σε μια σχεση ο ενας εκ των δυο νιωθει ενα σωματικο κορεσμο, μειωμενο ποθο σεξουαλικα, νιώθει την αναγκη να εχει ερωτικη επαφη με αλλα ατομα (εξακολουθει ομως να εχει συναισθηματα και να ελκυεται ψυχικα). Η απορια μου εδω ειναι κατα ποσο ειναι αποδεκτο αλλα και ωφελιμο να εχει αυτο το ατομο σεξουαλικες επαφες με αλλους εκτος του συντροφου του για να "ανανεωθει η σχεση" (ειτε φανερα ειτε κρυφα) αν προκειται μονο περι σαρκικης απολαυσεως και γινεται με το σκοπο να διατηρηθει η υπαρχουσα σχεση με τη λιγοτερη πληξη. Η μηπως πρεπει κανεις αν βρεθει σε αυτο το σημειο απλα να χωρισει; Κατα ποσο ειναι "φυσιολογικο" να εχουμε περισσοτερους απο εναν συντροφους παραλληλα ειδικοτερα οταν βλεπουμε τον καθενα με διαφορερικο τροπο;- Ιωαννα

Το «είτε φανερά είτε κρυφά» είναι όλο το ζουμί, και δεν είναι σωστό να μπαίνει σε παρένθεση – αυτό είναι το όλο θέμα. Αν είναι κρυφά μιλάμε για εντελώς άλλη ιστορία με το να είναι φανερά. Αν υποθέσουμε ότι ο ένας από τους δύο νιώθει κόπωση και πιστεύει ότι το αλατοπίπερο με νέες εμπειρίες θα ανανεωθεί, η συνέχεια της ιστορίας εξαρτάται από το αν σκοπεύει να το μοιραστεί με τον άλλον, να κάνει αυτή τη δύσκολη συζήτηση, να θέσει το πλαίσιο και τους όρους και μετά να δει το ζευγάρι αν θέλει να μπει σε μια νέα φάση που οπωσδήποτε θα δοκιμάσει τη σχέση. Αν το κάνει κρυφά... απλώς κερατώνει. Ή αλλιώς εξαπατά, προδίδει και προσβάλλει τον σύντροφό του.


Το να έχεις περισσότερους από έναν σύντροφο είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου. Τόσα τραγούδια, ταινίες και διαζύγια έχουν προκύψει από αυτή την κεντρική ιδέα. Οι περισσότεροι το κάνουν βέβαια κρυφά, επειδή προτιμούν να έχουν την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Κι αυτό, «φυσιολογικό» είναι. Άλλωστε ελάχιστα πράγματα είναι αφύσικα.

________________
6.

Αγαπητή Άμπα,
ήμουν σε σχέση με έναν άνθρωπο για σχεδόν ένα χρόνο. Όλο αυτό το διάστημα δεν μου γνώρισε κανέναν φίλο του, κανέναν δικό του άνθρωπο, τίποτα. Έβγαινε πάντα ξεχωριστά μαζί τους και έφτασε στο σημείο στη γιορτή του να βγει τη μια μέρα με εμένα και την επόμενη με τους άλλους. Εκείνοι του ζητούσαν να με γνωρίσουν. Πρέπει να σου πω ότι έχω κάποιο πρόβλημα υγείας, το οποίο είναι εμφανές .Ήμουν σίγουρη ότι ο λόγος που το έκανε αυτό ήταν γιατί ντρεπόταν για μένα. Τον είχα ρωτήσει (χωρίς να του πω τις δικές μου σκέψεις) και μου έλεγε πως έτσι λειτουργεί πάντα και ότι αν δεν περάσει ένας χρόνος δεν γνωρίζει τις σχέσεις του στους φίλους του. Χωρίσαμε λίγο πριν κλείσουμε χρόνο. Μετά από αρκετό διάστημα έμαθα (δεν έχει σημασία πως), ότι ποτέ δεν λειτούργησε έτσι με τις πρώην του. Και αυτό επιβεβαίωσε εκείνο που ουσιαστικά ήξερα ήδη. Όταν ντρέπεσαι για κάποιον και δεν τον παρουσιάζεις πουθενά δεν αναιρείς έτσι και την ίδια σου την επιλογή; Και ρωτάω. Τι είδους συμπεριφορά αξίζει σε αυτόν τον άνθρωπο; Γιατί αυτός εξακολουθεί να θέλει να έχουμε φιλικές επαφές και να βγαίνουμε και συνεχίζει να μου λέει ψέματα για αυτό το θέμα, όταν τον ξαναρώτησα. Δεν ξέρει ότι έχω μάθει το πως λειτουργεί γενικά με τις άλλες και δεν έχει καμιά θέση στη ζωή μου κάποιος που ντρέπεται για μένα. Ουσιαστικά δηλαδή την απόφασή μου την έχω πάρει. Το θέμα είναι, του το λέω αυτό που έμαθα ή απλά εξαφανίζομαι;

Κάνε ό,τι σου είναι πιο εύκολο. Αυτός ο άνθρωπος δεν αξίζει άλλη ενέργεια από εσένα. Μην σκέφτεσαι τι είναι πιο σωστό γι' αυτόν, τι πρέπει να κάνεις για να νιώσει ο άλλος οτιδήποτε (κι ας είναι κάτι αρνητικό), μόνο τι θα σε κάνει εσένα να νιώσεις καλύτερα. Σου αρέσει η ιδέα να μην απαντάς στα τηλέφωνα, να εξαφανιστείς χωρίς κουβέντα; Μπορεί να είναι ανακουφιστικό να μην τον ξαναδείς και να μην του ξαναμιλήσεις. Σου αρέσει η ιδέα να τον λούσεις με αυτά που ξέρεις; Είσαι προετοιμασμένη να ακούσεις δικαιολογίες και πιθανόν, χοντράδες; Έχεις έτοιμες τις απαντήσεις, πιστεύεις ότι θα σου κάνει καλό να πεις αυτά που σκέφτεσαι; Πες τα. Ό,τι και να επιλέξεις, να το κάνεις για σένα, μόνο για σένα. Όχι για να νιώσει ή να πει ή να καταλάβει κάτι αυτός. Μην εξαρτήσεις την δική σου ψυχική υγεία από τις αντιδράσεις του. Μη σκέφτεσαι τι του αξίζει. Δεν έχει σημασία, δεν είναι δική σου δουλειά, μη σε νοιάζει, ας υποστεί μόνος του το βάρος της απαράδεκτης και ποταπής συμπεριφοράς του.


Ντρέπομαι για λογαριασμό του, με αυτό που διάβασα. Αλήθεια. Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά και την ευχή να μην συναντήσεις ποτέ ξανά τέτοιο γαϊδούρι, ή, αν σου τύχει, να το καταλάβεις στο πρώτο δευτερόλεπτο και να κάνεις άμεση αναστροφή. Σε παρακαλώ, μη βγάλεις συμπεράσματα για σένα ή για τους άλλους, γενικά, από αυτή την εμπειρία. Ο δρόμος σου διασταυρώθηκε με κάποιον που έχει τεράστια προβλήματα. Ήταν κακή τύχη.


________________
7.


Λένα μου, ο φίλος μου με ωθεί να βλέπω ψυχολόγο, εγώ πήγα λίγους μήνες και δεν θα ήθελα κατά βάθος να συνεχίσω, όμως "θέλω" να το κάνω για εκείνον, αφού πιστεύει ότι η ψυχανάλυση μου κάνει καλό. Πώς κρίνεις την αντιμετώπιση του θέματος απ' τη μεριά μου?

Η επίσκεψη σε ψυχολόγο πρέπει να είναι απολύτως προσωπική υπόθεση, αλλιώς είναι αγγαρεία, και αποτελέσματα δεν βγαίνουν. Πας γιατί έχεις αποφασίσει ότι θέλεις να δουλέψεις με τον εαυτό σου για να τον βελτιώσεις ή για να λύσεις ένα πρόβλημα, όχι επειδή δεν αρέσεις σε κάποιον άλλον όπως είσαι. Η πίεση από τον φίλο σου καθόλου δε μου αρέσει (επ' ευκαιρία, αν πηγαίνεις ακόμα, προτείνω να του το πεις –του ψυχολόγου- ότι σε πίεσε αυτός για να πας, είναι πολύ σημαντικό.) Δεν ξέρω τι εννοείς με το σε 'ωθεί'. Είναι τρυφερή παραίνεση, ή κάτι πιο σκοτεινό; Πας επειδή φοβάσαι την αντίδραση του αν δεν το κάνεις, ή επειδή πιστεύεις ότι του κάνεις μια χάρη που δεν σου είναι και πολύ δύσκολη; Για ψυχανάλυση μιλάμε! Είναι βαριά, δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία. Δεν είναι χόμπι, δεν είναι για όλους, και δεν το χρειάζονται όλοι. Σκέψου καλά αν θέλεις να το κάνεις. Αν δεν θέλεις, άστο χωρίς δεύτερη κουβέντα – και μη δεχτείς κουβέντα.


59

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

18 σχόλια
#1Πενθώ τον ανεψιό μου. Πήρα κουράγιο από σένα να το γράψω, επειδή εσύ κατάφερες να γράψεις μια ερώτηση που αφορά αυτό που σε πονάει.Ελπίζω να καταφέρω να ολοκληρώσω το σχόλιο.Στην αρχή δεν μπορούσα να μυρίζω αρώματα. Δεν μ'ενοχλούσαν απλά, με νευρίαζαν. Με προβλημάτισε αρχικά επειδή συνέβαινε ανεξέλεγκτα, δεν συνδεόταν ούτε με σκέψη ούτε με γεγονότα. Το ίδιο και με τη μουσική και με την τηλεόραση. Αυτά, εδώ και λίγο καιρό, πέρασαν μόνα τους, το ίδιο "αδικαιολόγητα" όπως ήρθαν.Υπάρχουν μέρες που μπορώ να εξιστορώ το τι συνέβη σαν να περιγράφω μια ταινία, και άλλες που οι εικόνες και οι σκέψεις καταλήγουν σε έναν αναστεναγμό. Λες και ο οργανισμός μου φροντίζει να ανακουφιστεί μόνο μ'αυτό, γιατί εκείνες τις στιγμές δεν έχει τις δυνάμεις για ανάλυση και φιλοσοφία και η εναλλακτική θα ήταν να πέσω στον τοίχο. Δεν είχα το περιθώριο να θρηνήσω τις πρώτες μέρες. Δε θα μάθω ποτέ αν ήταν δική μου επιλογή ή αν όντως μου το επέβαλαν οι τρίτοι. Νομίζω πωςς πια θα θρηνώ από λίγο, για πάντα. Ίσως αρκούσε να σου γράψω μόνο ότι δεν είναι φυσιολογικό να φεύγει ένας νέος άνθρωπος, όλα τα άλλα είναι. Εύχομαι όμως να διαβάζεις, για να ξέρεις ότι στην κοινωνία που ζεις, υπάρχει μια ακόμα, αυτή των θλιμμένων, η οποία δυστυχώς, δυστυχώς δεν είναι μικρή. Αλλά ζει και είναι δίπλα σου. :)
Αχ Πόντια, καλή μου Πόντια...θα ήθελα να δεχτείς τα ειλικρινή και θερμά μου συλλυπητήρια. Θα πρέπει να είναι ακόμη πολύ νωπή η ανάμνηση της τραγικής σας απώλειας, αλλά θέλω να σε διαβεβαιώσω ότι ο πόνος θα γλυκάνει με τον καιρό. Η ζωή είναι έτσι, χαρά και λύπη, πόνος και ανακούφιση, ελπίδα και δυστυχία. Και μια ευχή για σένα και όλους τους πενθούντες, συμπεριλαμβανομένης κι εμένα της ίδιας: Να έχουμε πάντα αγάπη βαθιά μες στην ψυχή μας, για εμάς, για τους άλλους, για αυτούς που έφυγαν, για αυτούς που έμειναν, για τη ζωή την ίδια. Αυτή είναι η ευχή μου. Η αγάπη νικάει τα πάντα, διαπερνά τον πόνο, φωτίζει το δρόμο. Καλό μας δρόμο, λοιπόν :)
Νιώθω τυχερή κι ευλογημένη για την αγάπη που εισέπραξα. Για την σιωπηρή, γεμάτη κατανόηση αγάπη που απλόχερα μου έδωσαν οι φίλοι μου. Από τη συμπεριφορά τους διαπίστωσα πως τελικά καταλάβαιναν πάντα ότι τους αγαπώ κι ας μην τους το έλεγα ποτέ. Αυτή η διαπίστωση, που έφερε εμένα στο επίκεντρο για λίγο, μου έδωσε τη δύναμη να τρώω και να κάνω σχέδια για το μέλλον.Μακάρι να ξέραμε πόση δύναμη έχει η αγάπη. Και μακάρι να μην χρειάζονταν τέτοια γεγονότα για να το μάθουμε.ΦΙΛΙΑ! ΠΟΛΛΑ ΡΟΥΦΗΧΤΑ ΘΕΙΤΣΙΚΑ ΦΙΛΙΑ!
#1#Και εγώ έχω χάσει τον αδελφό μου...και μου συνέβαινε και μου συμβαίνει ακόμη το ίδιο.Σκέφτομαι την στιγμή που μου το είπαν... Έχω σκεφτεί πολύ γιατί επανέρχομαι στην συγκεκριμένη στιγμή και υποθέτω ότι ήταν αυτή που συγκλονίστηκα αφόρητα, που κατάλαβα απόλυτα τι είχε συμβεί και τι έπεται.... Τον αδελφό μου τον σκέφτομαι κάθε μέρα από τότε, είναι στον μυαλό μου σε όλες τις όμορφες στιγμές μου. Και αυτό το έχω σκεφτεί...καταλήγω ότι συμβαίνει γιατί είτε θα ήθελα να είναι κοντά μου, είτε ότι θα ήταν χαρούμενος για εμένα, είτε γιατί σκέφτομαι όλα αυτά που δεν θα ζήσει....Τον σκέφτομαι και σε όλες τις δύσκολες στιγμές μου, είναι σαν σε όλες τις στεναχώριες να υπάρχει πρώτα αυτή...Είναι πολύ δύσκολος ο δρόμος, για όλους σας, όμως περπατιέται και σιγά σιγά όλα γίνονται πιο ήπια. Η ζωή είναι όμορφη παρά τις δυσκολίες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε...Μην αναρωτιέσαι τι είναι φυσιολογικά και τι όχι, ο καθένας πενθεί με τον δικό του τρόπο.
Το γαϊδούρι της 6 με εκνεύρισε και εμένα. Και μετά θυμήθηκα ότι με έχουν θεωρήσει και εμένα γαϊδούρι σε φιλική σχέση. Κοπέλα με θέμα υγείας (λεύκη) όταν βαριόμασταν να βγούμε μαζί της ή αν δεν την καλούσαμε σε κοινές παρέες μας θεωρούσε γαϊδούρια γιατί νόμιζε ότι ντρεπόμασταν για αυτήν και το πρόβλημά της. Ένα πρόβλημα που, ναι μεν ήταν εμφανές αλλά, αλήθεια, κανένας δεν έδινε σημασία. Το θέμα ήταν ότι ένιωθε συνεχώς μειωμένη και ήθελε συνέχεια επιβεβαίωση και πραγματικά μερικές φορές δεν την αντέχαμε. Θυμάμαι ότι ήταν κουραστικό να συναναστρέφεσαι με κάποιον που χρειαζόταν πολύ λεπτούς χειρισμούς και οτιδήποτε μπορεί για κάποιον άλλο να πέρναγε αέρας, για αυτήν ήταν δράμα και για όλα τα κακά της έφταιγε το πρόβλημα. Αγόρια την πλησίαζαν, αλλά αν μετά τους έφευγε, μαντέψτε τι έφταιγε! Η ιστορία αυτή ήταν στην εφηβεία και ευτυχώς για αυτήν και για όλους μας, η πορεία της ήταν πολύ καλή. Μετά από ψυχοθεραπεία κατάφερε να συμφιλιωθεί με το πρόβλημά της , να κάνει ώριμες και ισότιμες σχέσεις και βέβαια να είναι ιδιαίτερα ευχάριστη παρέα. Φαντάζομαι ότι δεν πρόκειται για τέτοια περίπτωση αλλά η αλήθεια είναι ότι ένιωσα ένα τσικ διαβάζοντάς το. Θυμάμαι επίσης ότι ο ψυχίατρος της είχε πει ότι δεν μπορεί να αποκλείσει το γεγονός ότι μπορεί να βρεθούν άνθρωποι που θα ντρέπονται να την έχουν στην παρέα τους αλλά δεν θα πρέπει να βγάζει συμπεράσματα από αυτό για τον εαυτό της ή για τους άλλους ανθρώπους γενικά. Ήταν κάτι που μπορούσε να συμβεί σε όλους. Όπως δηλαδή της απάντησε και η Λένα στην τελευταία παράγραφο! Εντυπωσιάσθην!
#6 Μπράβο σου!!! Θα το ξαναπώ, μπράβο σου! Επιτέλους μια κοπέλα που ξέρει τι θέλει και τι αξίζει. Έχεις τρομερή αυτοπεποίθηση και είσαι παράδειγμα για όλους εμάς. Με τον γελοίο τον τύπο δεν καταδέχομαι να ασχοληθώ, ήταν όμως ένας τρόπος για να είσαι περισσότερο επιλεκτική την επόμενη φορά.#7 Θα μας βοηθούσες πολύ αν μας έλεγες περισσότερες λεπτομέρειες. Με ποια δικαιολογία σε έστειλε σε ψυχολόγο; Είδε οτι η ψυχολογία σου ήταν πεσμένη; Έκλαιγες όλη μέρα και δεν ήθελες να βγεις από το σπίτι; Όταν είσαι έξω, δεν αντέχεις τον πολύ κόσμο; Σε κάθε περίπτωση, στον ψυχολόγο πάμε γιατί το έχουμε εμείς ανάγκη. Ας είσαι μια χαρά δεν βρίσκω λόγο να συνεχίσεις να πηγαίνεις. Πάντως πρότεινε στον σύντροφό σου να πάει εκείνος, μάλλον δεν στέκει καλά.
#5 Ρε παιδιά, θα μας κάνετε να ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε! Αν δεν γουστάρεις άλλο χώρισε, τι μας απαριθμείς τα παιδιά του Πειραιά; Αν πεις στον γκόμενο σου, «σήμερα λέω να σε κερατώσω» και απαντήσει, «γιούπι», μαγκιά σου και μαγκιά του. Αν είναι να το κάνεις κρυφά φρόντισε να έχεις χωρίσει πιο πριν. Δεν σου φταίει σε τίποτα ο δύσμοιρος ο γκόμενος.
Προφανως η δεσποινις χρειαζεται ενα τελευταιο σπρωξιμο για να ανοιξει αλλου τα ομορφα της ποδια και μιας και φρεναρει να το συζητησει με φιλες, επιχειρησε να παρει το τελικο ''οκ'' μεσα απο την ανωνυμια της επωνυμης Λενας
@SantinityΗ κοπελα δεν κανει αναφορα σε κανενα παραπλευρο συναισθημα. Θελει να εχει ερωτικες επαφες (φανερες ή κρυφες) και με αλλους αντρες, ''νιώθει την αναγκη να εχει ερωτικη επαφη με αλλα ατομα'', ''προκειται μονο περι σαρκικης απολαυσεως ''.Θελει νεο(ους) εραστη(ες). Απλα και ξεκαθαρα.Να σημειωσω πως δεν το παιζω ηθικολογος. Οταν τρεφω συναισθηματα για ενα ατομο, δε μπορω να παω με καποιο αλλο, ξερω πως θα τα σκοτωσω. Εαν ερωτευτω αλλο ατομο, θα βασανιστω μεχρι να βγω απ' την υπαρχουσα σχεση και να παω αλλου, μου αρεσει η αποκλειστικοτητα.Εκει που θελω να καταληξω ειναι πως ο καθενας μας αντιδραει διαφορετικα, απλα στην προκειμενη η κοπελα ζηταει μια ''αντικειμενικη'' αδεια για να κερατωσει ωστε να ξεαυτο και να διατηρηθει η ''υπαρχουσα πληκτικη σχεση''. Αυτο λεω - οκ, καπως αχαρα - και στο πρωτο μου σχολιο.
Πουθενά στην ερώτηση 5 δεν αναρωτιέται μήπως πρέπει να πάει και o γκόμενός της με καμιά άλλη για να "ανανεωθεί η σχέση". Μόνο η ίδια κρατάει στα χέρια της το κλειδί της ανανέωσης. Για το καλό της σχέσης πάντα, και με το "ψυχικό δέσιμο" αδιάρρηκτο.
Συγγνωμη βρε παιδια, το ''κλειδι της ανανεωσης'' που ''η ιδια κραταει στα χερια της'' για ''το καλο της σχεσης'', ειναι με δυο απλες λεξεις το κερατο? Αμα ειναι ετσι να αρχισω κι εγω να ''ανανεωνω'' λιγο τη σχεση μου αμα ειναι για το καλο της, αλλωστε το ''ψυχικο δεσιμο'' θα παραμεινει αδιαρρηκτο. Περαν της ειρωνιας, θα ηθελα μια απαντηση αν δεν καταλαβαινω κατι σωστα.
@ IstaqaΗ κοπέλα έχει κάποια παράπλευρα συναισθήματα με την σχέση της και ρωτάει κατά πόσο είναι φυσιολογικό και ποιες δυνατότητες έχει κανείς να τις διαχειριστεί. Από ότι κατάλαβα η λύση που προσφέρεις είναι η καταστολή χωρίς πολλές εξηγήσεις.Αυτό δεν αντικατοπτρίζει όμως την πλειοψηφία της κοινωνίας άσχετα αν η υποκριτική μας κοινωνία πλασάρει αυτόν τον παραδοσιακό μονόδρομο.
#2 «Με απογοήτευσα τόσο πολύ, νοιώθω άχρηστη». Νιώθεις έτσι επειδή ένας χειριστικός μαλάκας σου φόρτωσε την ευθύνη χωρισμού; Για σύνελθε λίγο. Να αισθάνεσαι πόνο επειδή τελείωσε η σχέση σου είναι απολύτως λογικό, όμως δεν είσαι εσύ μόνο υπεύθυνη γι' αυτό. Και ας πάρουμε το σενάριο ότι έχει δίκιο, ήσουν μια μέγαιρα που του είχε κάνει τη ζωή κόλαση, αυτός γιατί σε ανεχόταν; Θα πονάει λίγο ακόμα ο χωρισμός αλλά θα περάσει.
"Το να έχεις περισσότερους από έναν σύντροφο είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου. Τόσα τραγούδια, ταινίες και διαζύγια έχουν προκύψει από αυτή την κεντρική ιδέα. Οι περισσότεροι το κάνουν βέβαια κρυφά, επειδή προτιμούν να έχουν την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Κι αυτό, «φυσιολογικό» είναι. Άλλωστε ελάχιστα πράγματα είναι αφύσικα."Αυτό δεν το πρόσεξε κανένας; Την πατάτα του αιώνα; Φυσιολογικό είναι να έχεις περισσότερους απο 1 συντρόφους ταυτόχρονα; Για ποιους είναι φυσιολογικό καλέ; Τσουβάλιασμα;;;;;;
#4πιστευω πρεπει να δεις γιατι σε ενοχλησε το συγκεκριμένο άρθρο. Προσωπικά το είχα διαβασει και το βρήκα πολύ άστοχο...πολλά από αυτά ισχύουν για πολλα επαγγέλματα...απλά οι μουσικοί μάλλον θέλουν να δείχνουν μοναδικοί...
#1 φυσικά και είναι φυσικολογικό...εδώ εμένα μου έρχονται σκηνές από κηδείες λιγότερο κοντινών ανθρώπων...παντως πιστευω πολύ δυσκολο στις απώλειες είναι και η τελετή της κηδείας, πολύ επώδυνο θέαμα....
#5 Την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου παντρεύτηκαν στην Ταϊλάνδη τρεις άντρες. Μεταξύ τους. Και οι τρεις. Πριν όχι πολλά χρόνια η μοιχεία στη χώρα μας ήταν ποινικά κολάσιμη και πριν λίγες μέρες σε μια άλλη χώρα τέθηκαν οι βάσεις για την αμφισβήτηση του ζεύγους ως μοναδικού αναγνωρίσιμου κοινωνικά μοντέλου συμβίωσης. Είναι νωρίς για να πανηγυρίσουν όσοι αισθάνονται την ανάγκη υπέρβασης της αποκλειστικότητας, αλλά δε βρίσκετε ελπιδοφόρα αυτή τη θεσμική συναίνεση στη διεύρυνση των ανθρωπίνων σχέσεων;
"Την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου παντρεύτηκαν στην Ταϊλάνδη τρεις άντρες. Μεταξύ τους. Και οι τρεις.""θεσμική συναίνεση"Συμβολικά παντρεύτηκαν, βέβαια, καθώς στην χώρα δεν επιτρέπονται οι γάμοι ατόμων του ίδιου φύλου σε δυάδα, κατά πόσο μάλλον σε τριάδα :-)
Έχω συνηθίσει να ακούω πράγματα τύπου: «Νόμιμο κόμμα παιδεραστών στην Ολλανδία!», «Πλήθος μπορντέλων σκύλων στην Γερμανία!» «Ανωμαλία-ανωμαλία-ανωμαλία!». Ξέρω ότι το επόμενο trend θα είναι: «Ταϊλάνδη! Δεν φτάνει που βγάζουν τα παιδιά τους στο σφυρί τα κτήνη, τώρα παντρεύονται και τρεις-τρεις οι άντρες». Για όλη αυτήν την παραπληροφόρηση θα ευθύνεσαι εσύ «Πόρτα» με το «μη αναγνωρίσιμο χιούμορ» σου. Συγγνώμη να μην ζητάς από εμένα, να ζητάς από τις ορδές των παραπλανημένων!:-P
Πενταγιώτισσα, δε φαντάστηκα πως ένα σχόλιο ανώνυμου αναγνώστη σε μια στήλη που δεν είναι καν ενημερωτική θα προκαλούσε τέτοιο ρεύμα παραπληροφόρησης και ορδές παραπλανημένων. Αν γνώριζα ότι διαθέτουν τόσο μεγάλο κοινό οι σχολιαςτές αυτής της στήλης και τέτοιο εύρος επιρροής η γνώμη τους, τότε δε θα τολμούσα ποτέ να σχολιάσω. Μήπως όμως υπερβάλλεις;
#1 Φυσικά σου έρχονται επειδή νιώθεις τύψεις. Πρώτον, νιώθεις τύψεις που τολμάς να ζεις και να απολαμβάνεις όσα δε μπορεί εκείνος. Δεύτερον, νιώθεις τύψεις που τολμάς να περνάς ανίοτε όμορφα αντί να είσαι βυθισμένη στην απόγνωση επί μονίμου βάσεως.Είναι φυσιολογικό να νιώθεις έτσι, δεν σημαίνει όμως ότι δεν πρέπει σιγά σιγά να προσπαθήσεις να το εκλογικεύσεις και να συνειδητοποιήσεις ότι:Δεν φταις για την τραγική αυτή απώλεια.Δεν φταις που εσύ συνεχίζεις να ζεις.Δεν φταις που, αφού είσαι ζωντανή, θέλεις να χαρείς τη ζωή.Μην ξεχάσεις φυσικά ποτέ τον αδελφό σου, μην πάψεις να τον αγαπάς, αλλά μην τον αφήσεις να μετατραπεί σε μια βαριά σκιά στη δική σου ζωή. Για να πω ένα απο τα κλασικότερα κλισέ, από αυτά που έγιναν κλισέ επειδή ισχύουν 100%: Αυτό θα ήθελε εκείνος. Να είσαι καλά.
#1Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες..Και θα προσθέσω οτι κι εγώ όταν έχασα τον αδελφό μου προ 7ετίας το πάθαινα συνέχεια αυτό τα πρώτα 2 χρόνια και είχα την ίδια απορία! Αλλά όσο περίεργο κι αν φαίνεται αυτή η κλισέ ευχή του οτι κείνος θα σε ήθελε χαρούμενη εμένα με βοήθησε και με βοηθάει σαν σκέψη.. Όπως και η ιδέα οτι τρόπον τινά ζω και εγώ και για τους δυό μας πάντα μου δίνει δύναμη..
#6 Αγαπητή μου, η Α μπα σου έδωσε μια σοφή συμβουλή κι ελπίζω στο διάστημα που έχει μεσολαβήσει από τότε που έστειλες την ερώτηση, να έπραξες κάπως έτσι. Φαντάζομαι πως σε στεναχώρησε το όλο σκηνικό, έχε όμως κατά νου πως κι αυτός πρέπει να είναι απίστευτα δυστυχισμένος ,όντας τόσο κομπλεξικός, που δεν μπορεί να υποστηρίξει τις επιλογές του παρά μόνο να τις κρύψει. Αυτό θα το καταλάβεις καλύτερα όταν βρεις τον άνθρωπο που σου αξίζει.
7. Αν μένετε μαζί σου έχω μια πρόταση: Μάζεψε τα πραγματάκια σου από το σπίτι και εξαφανίσου αφήνοντας του το τηλέφωνο του ψυχολόγου γραμμένο με κραγιόν στον καθρέφτη.
είναι αδύνατο η κοπέλα να δείχνει μια παράξενη συμπεριφορά (μπορεί κατάθλιψη, μπορεί οτιδήποτε), και ο φίλος της, που την αγαπάει, να την παραινεί να πάει σε ψυχολόγο?πάντως συμφωνώ με α,μπα, αν δεν θέλεις να προσπαθήσεις εσύ ο ίδιος, ο ψυχολόγος δεν μπορεί να βοηθήσει.
Αυτό σκέφτηκα κ εγώ. Μπορεί η κοπέλα να δείχνει οτι δεν είναι καλά,να έχει δείγματα κατάθλιψης και ο φίλος της να το βλέπει και να θέλει να την βοηθήσει.Κανενας δεν λέει απο το πουθενά στον συντροφο του να παει σε ψυχολόγο απο το πουθενά. Σιγά μη πούμε στο τέλος οτι θέλει να την κλείσει στο ψυχιατρείο για να της φαει την περιουσία.Συμφωνώ πάντως οτι αν συμβαίνει κάτι η ίδια πρεπει να πάρει την απόφαση να ζητησει βοήθεια.
Επειδή πάλεψα άγρια στο παρελθόν με την κατάθλιψη αυτά τα θέματα μου χτυπάνε καμπανάκια άσχημα. Το μόνο που θα συμβούλευα την κοπέλα να κάνει είναι αρχικά να συζητήσει με το αγόρι της ώστε να μάθει τον λόγο που επιμένει, καθώς δεν είναι το φυσιολογικότερο πράγμα του κόσμου να σου λέει ο οποιοσδήποτε, όχι απλώς ο σύντροφός σου ότι χρειάζεσαι ψυχολόγο.Εγώ άργησα πολύ να πάρω στα σοβαρά τις συμβουλές των φίλων μου και να σταματήσω να θίγομαι κάθε φορά που η κουβέντα γύρναγε σε αυτό το θέμα και κατέληξα να μην μπορώ να σηκωθώ από το κρεββάτι, να θεωρώ φυσιολογικό το ότι έρχονταν φίλοι μου και με τραβούσαν για να σηκωθώ με την ελπίδα να βγω λίγο από το σπίτι, ήταν στα μάτια μου νορμάλ το γεγονός ότι ένιωθα συνέχεια εξαντλημένη και ότι ήμουν ( ή πίστευα ότι είμαι) συνέχεια άρρωστη.Η ψυχική νόσος είναι πολύ ύπουλη, σου διαστρεβλώνει την λογική και την οπτική σου και συνήθως χρειάζεται ένα ισχυρό σοκ για να καταλάβεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Για μένα αυτό το σοκ ήταν μια κρισάρα πανικού και μια δερματιλομανία. Η πρώτη με έστειλε στο νοσοκομείο γιατι νόμιζα ότι παθαίνω έμφραγμα (18 χρονών κοριτσάκι τότε) και η δεύτερη σημάδεψε το σώμα μου.Κλείνω απευθυνόμενη στην κοπέλα του άρθρου: Συνήθως τα σημάδια δεν τα παρατηρούμε όταν μας αφορούν. Οι άλλοι όμως τα διακρίνουν. Μίλα με το αγόρι σου και μάθε τον λόγο που τον κάνει να επιμένει τόσο πολύ. Μπορεί αυτό να σε σώσει.Υ.Γ. Εγώ πάντως ευγνωμονώ ( αν και η λέξη δεν είναι αρκετή) όλους όσους επέμεναν τότε και που ποτέ δεν κουράστηκαν, ούτε θεώρησαν την ψυχανάλυση ταμπού.Τους χρωστώ την ΖΩΗ μου!
Τζέλα Δελαφράγκα δεν αναφέρομαι στο αν η κοπέλα χρειάζεται ψυχολόγο αλλά στο γεγονός ότι ο σύντροφός της δεν έχει τον σωστό τρόπο να τη βοηθήσει. Και μια επισήμανση αν μου επιτρέπεις. Αυτό που σε έστειλε να ζητήσεις βοήθεια, δεν ήταν οι συμβουλές των δικών σου, αλλά τα τρανταχτά συμπτώματα που έκαναν την εμφάνιση τους και σε θορύβησαν. Απλώς όταν παρουσιάστηκαν αυτά τα συμπτώματα κατάλαβες τι εννοούσαν οι άλλοι. Και πάλι εσύ την πήρες την απόφαση, ΟΤΑΝ ήταν η ώρα να την πάρεις. Όχι όταν επέμεναν οι άλλοι.
@ bagle δεν έχω μπαλάκια @ k_vi & la vie en rose ακόμα κι αν είναι έτσι, ακόμα κι αν η κοπέλα δείχνει παράξενη συμπεριφορά, το να επιμένεις όταν ο άλλος αρνείται τη βοήθεια προσθέτει κι άλλο πρόβλημα στη συμπεριφορά. Αν αυτός ήταν τόσο ψύχραιμος ώστε να καταλαβαίνει τη συμπεριφορά της κοπέλας του, θα έπρεπε να βρει άλλο τρόπο να της εξηγήσει γιατί πρέπει να πάει σε ψυχολόγο. Το να επιμένεις είναι ανόητο και επικίνδυνο. Δημιουργείς άγχος σε έναν ήδη αγχωμένο άνθρωπο χωρίς να τον βοηθάς ουσιαστικά και αν είσαι και ο άνθρωπος του, τον βομβαρδίζεις με δόσεις απόρριψης (ακόμα και λανθάνουσας)..... Το αν θα πάει κάποιος σε ψυχολόγο είναι τόσο προσωπική υπόθεση που σε καμία περίπτωση δεν βοηθάει αν ο ίδιος δεν το θέλει. Σε καμία απολύτως.
Αγαπητό Aloutero, προφανώς και το ισχυρό σοκ με οδήγησε στο να καταλάβω ότι χρειαζόμουν βοήθεια και προφανώς κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει αν δεν δέχεσαι βοήθεια. Αυτό που προσπαθώ να εξηγήσω είναι ότι όταν βρίσκεσαι εν μέσω μιας ψυχικής ασθένειας εν εξελίξει η οπτική σου είναι διαστρεβλωμένη.Μπορεί λοιπόν απλές παραινέσεις να λαμβάνονται ως πιέσεις, το ενδιαφέρον και η ανησυχία ως προσπάθεια επιβολής και ούτω καθεξής.Η ψυχική υγεία του καθενός από εμάς ασφαλώς και αφορά πρωτίστως τον ίδιο, όπως και η σχέση του με τον ψυχολόγο.Τονίζω όμως ότι το να προτείνεις σε κάποιον να πάει σε ψυχολόγο δεν είναι κάτι που το κάνεις ελαφρά τη καρδία και γνωρίζεις πολύ καλά όταν το πράττεις ότι το πιθανότερο είναι τα λεγόμενά σου να παρεξηγηθούν καθώς, δυστυχώς, εν έτει 2015 η ψυχανάλυση είναι ακόμη ένα ισχυρό ταμπού.Ως παθούσα λοιπόν συμβουλεύω την κοπέλα να κάνει μια συζήτηση ώστε να καταλάβει αν η επιμονή του φίλου της έχει μια λογική βάση και να προβληματιστεί επ' αυτού.Να δει τι ισχύει και σε τι ποσοστό, αν αυτό είναι φυσιολογικό ή όχι, αν είναι κάτι που της στέκεται εμπόδιο και δυσκολεύει την ζωή της και μπορεί εν δυνάμει να χειροτερέψει μια κατάσταση.Να καταλάβει τι είναι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο να ανοίγει μια τόσο δύσκολη κουβέντα και να επιμένει επ' αυτού. Και ΜΕΤΑ, να προσπαθήσει να λύσει το πρόβλημα όταν είναι έτοιμη.
7. Κατευθείαν πήγε το μυαλό μου σε σενάρια συνωμοσίας ότι ο γκόμενος μιλάει με τον ψυχολόγο πίσω από την πλάτη της κοπέλας και την έχει στείλει εκεί για να την ελέγχει και να την χειραγωγεί. Μάλιστα ο γκόμενος τα έχει με τον ψυχολόγο και προσπαθούν να χτίσουν ένα τοίχος γύρω από την κοπέλα μέσα στο οποίο αυτή να νιώθει μονίμως προβληματική, ώστε να μην βλέπει το πραγματικό πρόβλημα, ότι αυτοί οι δυο τάτσι μίτσι κότσι. This is the stuff trashy Hollywood movies are made of.
#4Συμφωνώ με τη Λένα.Να συμπληρώσω ότι σε μένα όλες οι λίστες που υποδεικνύουν ότι πρέπει "να είσαι το Χ" και "να κάνεις το Ψ" μου προκαλούν εκνευρισμό to begin with, ακόμα κι αν συμφωνώ με αυτά που λένε. Δεν ξέρω αν σε βοηθάει αυτό :)ΥΓ: Το συγκεκριμένο άρθρο που αναφέρεις δεν μας λέει πουθενά "τι πρέπει και δεν πρέπει" να κάνει ο μουσικός για σένα. Δεν είναι κι αυτό μέρος του τι σημαίνει να αγαπάς μουσικό;
Για να μη μιλήσουμε για τις λίστες του τυπου "τι πρεπει να εχεις κανει μέχρι τα 30" κτλ που σε κανουν να αισθάνεσαι κινούμενη αποτυχια αν δεν εχεις παει για σαφαρι στην αφρικη,δεν εχεις αγορασει το δικο σου σπιτι η' δεν εχεις πεσει με αλεξίπτωτο απο το empire state building.Συμφωνω σε αυτα που λες...Το συγκεκριμένο άρθρο με τον μουσικο είναι σαν να το έγραψε 15χρονο πάντως.
Ακριβώς αυτό! Ειδικά αυτό το πράγμα είναι σαν την αλφαβήτα της γυναικείας υποταγής, σ' εκνευρίζει όποια κι αν είσαι! Κατάπτυστο κείμενο. Έχει μια αντίληψη του άντρα ως τρόπαιου ("τον κατάφερες και είναι δικός σου" - έλεος!) και της γυναίκας ως χαλακίου της πόρτας. Πιο σεξιστικό πεθαίνεις. Είμαι σίγουρη ότι στη σχέση σου υπάρχουν και κάποια απ' αυτά, αλλά αν υπάρχει αγάπη θα υπάρχουν και πολλά άλλα - και τα πρώτα θα έχουν το χρώμα της αγάπης. Μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να προσδιορίζεται από τέτοιες φτωχές και μονοδιάστατες περιγραφές.
Οι λίστες χ και ψ είναι κουραστικές, προπαντός όταν συναντάς παλιούς συμμαθητές που νιώθουν ότι πρέπει να σου περιγράψουν μετά το καλημέρα ότι αγόρασαν σπίτι, τρέχουν μαραθώνιο και έχουν πάρουν του κόσμου τα πτυχία (και αν δεν το έχουν κάνει οι ίδιοι τότε τα παιδιά τους ) ή ότι στο γυμναστήριο που πηγαίνουν συναντούν τον Σβαρτσενέγκερ. Χαίρομαι για πάρτι τους και το βρίσκω αξιέπαινο αλλά δεν με διασκεδάζει. Αχ, συμφωνώ μαζί σας, αλλά τι γίνετε στην περίπτωση που η γυναίκα είναι ο καλλιτέχνης δηλαδή ή μουσικός; Τραγικό δεν το λες; Πως θα παντρευτεί; και κυρίως ποιος θα την πάρει;
ΠΡΟΣΟΧΗ.Εδω κοπέλα μουσικών επί σειρά ετών και μουσικός ταυτόχρονα, ήτοι τζακποτ για μένα θα σχολιάσω ακόρεστα και με πάθος. Καταρχάς το άρθρο είναι απαράδεκτο στη βάση του 'συνταγές για το πως να κρατήσετε τον αντρα'.ΜΠΛΙΑΧ. Ενέχει όμως κάποιες αληθείς. Εξηγω:Αναφερεται στον επιτυχημένο μουσικό (αυτο σημαίνει εχει αρκετές δουλειές για μας,οχι ειναι ο Ρινγκο Σταρ) και μάλλον συμπαθητικό οπτικά και νεο. Άσημοι φτωχοί,χορτασμενοι διάσημοι μεσήλικες με οικογένεια κλπ είναι άλλη ιστορια.Υπαρχουν απίστευτα ταπεινοί και ντροπαλοί μουσικοι,αλλα αν πρόκειται για φροντμαν που απολαμβάνει επιτυχία κλαφτα Χαραλαμπία-κυρίως όχι παντα.Οταν είσαι στη σκηνή νιώθεις ΘΕΟΣ,και επειδή τρέφεται το εγώ σου αλλά κυρίως-αν αγαπάς πραγματικά τη μουσική-γεμίζει η ψυχή σου,νιωθεις ότι εκπληρώνεις ένα ανώτερο σκοπο,ερχεσαι πιο κοντά στα είδωλα σου,αγαπας όλο τον κόσμο και τον εαυτό σου,ειναι το καλύτερο τριπ καλύτερο από σεξ καλύτερο από ναρκωτικά τόσο καλό όσο ο έρωτας στην ακμή του.Και φυσικά υπάρχει ερωτισμος.Με τα πάντα μέχρι κ με τα πόμολα στις τουαλετες.Και λογικό επόμενο να ζηλεύει ο/η συντροφος,κιεσυ ο ίδιος νιώθεις ότι έχεις όλες τις επιλογες,η αυτοπεποίθηση κτυπάει κόκκινο και μπορεί να παρασυρεσαι.Χρειαζεται ωριμότητα και εμπειρία να τα ισορροπήσεις και από σένα και από τον/την σύντροφο και κυρίως να θέλεις ένα πραγματικό σύντροφο κιοχι να έχεις την Πηνελόπη-καβατζα για τις μέρες της σιεστα. Μια γυναίκα μουσικός(και νέα η/και ωραία) δε θα απόλαυσει εύκολα τέτοια στήριξη-θαυμασμό-ανοχή.Δεν είσαι ''γοητευτικά τρελή'' και ''ελευθερο πνευμα'',εισαι απλώς τρελη,''φωτια'',''μπλεξιμο'' και όλα αυτά τα κλίσετε κλισέ που υπάρχουν στα κεφάλια μας.Κιεμεις οι μουσικοί τα τρεφουμε,μας αρέσει να νιώθουμε ασυμβίβαστοι και ξεχωριστοί πράγμα που συνήθως καταλήγει σε ανισόρροπες σχέσεις και ακραίες επιλογες.Ενας μαέστρος μου είχε πει κάποτε πως η καριέρα της γυναικάς στη μουσική εξαρτάται άπτον αντρα,αυτον που θα την στηρίξει και θα την προωθήσει η αυτόν που θα την καταστρέψει-έστω καιν πρόκειται για απόσυρση για χάρη της οικογενειας.(Δε λέω ότι συμφωνω ΚΟΙΤΑ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΜΑΕΣΤΡΟΥ!)Αυτο δε διαφέρει για τις γυναίκες καριέρας γενικως,και η μουσική ειναι απαιτητικος χωρος που δεν ευδοκιμεί για δημιουργία οικογένειας. Εν κατακλειδι αν και μπορω να εξερευνω τις προεκτάσεις επ'απειρον(μεχρι να νυσταξω φρικτα) ωφειλεις οντως να αποδεχτεις οτι δε θα καταλαβεις καποια πραγματα γιατι δεν εισαι αυτος,οπως δε θα καταλαβεις ποτε τη σχεση που εχει ο φωτογραφος με τη μηχανη του και ο χειρουργος με το νυστερι του,αλλα αυτη ειναι η μαγεια των σχεσεων,δε σου δημιουργει καμια υποχρεωση να καταπιεζεσαι,ουτε να νιωθεις θαμπη και λιγη γιατι ''δεν κανεις τεχνη''.Οποιος κ να'ναι δεν ειναι ο Χεντριξ.Να εξεταζεις στεγνα τη σχεση σα σχεση τι θες τι δίνεις τι παίρνεις, δεν μας αξίζει ειδική μεταχείριση, ίσα ίσα ειμαστε και τυχεροι και η δουλεια μας το ομολογω δημόσια,σ'αυτη της τη φαση ΕΙΝΑΙ ΓΑΜΑΤΗ.(Αυτο ειναι αντικειμενο αλλης αναλυσης).Αγαπάς τον καλό σου και γιαυτό ειναι ξεχωριστός και πρέπει να ειναι αλλα σκεψου:στα δικα σου ονειρα θα βαλει πλατη? Θα τα θαυμασει,θα γινει φαν? Εχεις δικα σου ονειρα? Η αναλώνεσαι σε ρολο μουσας-γκρουπι? Πίστεψέ κάνουμε την πορεία μας και χωρις μια μουσα-μουσο,αλλωστε ο πονος και η μαναξια μας εμπνεουν.
Προς 6.Είναι κατάπτυστο να επιλέγεις κάποιον για ερωτικό σου σύντροφό, δηλαδή να τον επιθυμείς, να τον απολαμβάνεις, να παίρνεις από εκείνον τα όμορφα που έχει να σου δώσει, απορρίπτοντας όμως το κομμάτι του που δεν θέλεις να συνδέσεις με την υπόλοιπη ζωή σου. Ο πρώην φίλος σου ήταν ανασφαλής, αβέβαιος για τα συναισθήματά του για σένα και δειλός μέχρι αηδίας αφού δεν είχε τα κότσια ούτε να παραδεχτεί τι τον χαλούσε και σε "έκρυβε". Το χειρότερο, δε, ότι σε είχε στη ζωή του επί ένα χρόνο, δηλαδή στην ουσία, εσένα σου στέρησε χρονικά δώδεκα ζωτικούς μήνες που θα μπορούσες να στρέψεις το ενδιαφέρον σου σε πιο ουσιαστικά άτομα, που θα σε εκτιμούσαν και θα σε αγαπούσαν με όλο σου το πακέτο και πιθανόν θα σε έκαναν ευτυχισμένη και ήρεμη.Αν υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι που θα θελήσουν να μας "κρύψουν" από τους φίλους τους και την οικογένειά τους για τα κιλά μας, τη μύτη μας, την υγεία μας, τα χρόνια μας, τη δουλειά μας, τη μόρφωσή μας κτλ. καλύτερα μόνοι και μακριά τους. Τέτοιες συμπεριφορές είναι ευτελείς. Ο πρώην φίλος σου είναι δυσφήμιση για το ανθρώπινο είδος όσον αφορά στις σχέσεις.
@6Α, μπα σ'ευχαριστώ τόσο πολύ γι'αυτή την απάντηση!Σε έναν τέτοιο απαράδεκτο άνθρωπο που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η πάρτη του αλλά θέλει ν'αφήσει καλή εικόνα για τον αυτό του, μόνο ένα ξεμπροστιασμα του χρειάζεται! Θέλει να του πεις τι έχεις μάθει βγάζοντας τον άκυρο και μετά από αυτό να εξαφανιστεις. Θα θιχτει ο εγωισμός του και δεν θα μπορεί να κάνει κάτι για ν'αλλάξει την εντύπωση που θα έχεις γι'αυτόν αν δεν μπορεί να σε βρει.
Εγώ αν μου τυχαινε κάτι τέτοιο θα εξαφανιζομουν και θα τον αφηνα να αναρωτιέται. Σιγά μη του έδινα την χαρά οτι με στεναχωρησε και απο πανω.Δεν χρειάζεται να δίνουμε μεγαλύτερη αξια σε καταπτυστα ατομα που δεν αξίζουν τίποτα...Δεν καταλαβαίνω πάντως γιατί ο συγκεκριμένος ξεκίνησε σχέση με μια κοπελα που για το δικο του μυαλό ηταν λίγη για αυτον (!) όπως και γιατί θέλει να κρατήσει μαζί της φιλική επαφη.Θα ελεγα στην κοπελα να φυγει τρεχοντας...Τώρα αν θελει να τον λουσει με κοσμητικά και εκεί μαζι της είμαι.
Αυτο εννοώ, ότι πρέπει να κάνει κ τα 2. Ήθελε να είναι με κάποια που να του φαίνεται πιο λίγη για να είναι αυτός πιο σημαντικός στα μάτια του. Το εχω ζήσει το στορυ.
Απο προσωπικη μου πειρα κι επειδη εχω περασει κατι αναλογο νομιζω οτι πλεον και μετα απο οσα περασα μπορω να απαντησω στις ευστοχες αποριες..Ο λογος για τον οποιο θελει να εξακολουθησει να υπαρχει η φιλικη επαφη ειναι γιατι θελει να συνεχισει να του τροφοδοτει τον εγωισμο.Γιατι θελει να εχει ενα αποκουμπι οποτε και αν βρεθει σε στιγμη αδυναμιας.Γιατι για αυτον ησουν ενα συναισθηματικο αποκουμπι, ησουν μαχημη και αντιμετωπιζες το οποιο θεμα υγειας σου και διπλα σου επαιρνε και αυτος δυναμη.Γιατι οταν αγαπας καποιον πραγματικα δεν χανονται απο την μια στιγμη στην αλλη τα αισθηματα σου για αυτον και δεν τον αφηνεις να φυγει τοσο ευκολα απο την ζωη σου.Μπορει να ακουγονται σκληρα αυτα που λεω αλλα καλυτερα να σου λενε πικρες αληθειες παρα γλυκα ψεματα.Εγω δυστυχως περασα πολλα μεχρι να συνελθω απο αυτη την σχεση και για αυτο σου προτεινω να κοιταξεις τον εαυτο σου.Μην του ζητησεις εξηγησεις γιατι απο την συμπεριφορα του ηδη ξερεις οτι θα ειναι φτηνες δικαιολογιες και πολυ πιθανον να σε κανουν να αισθανθεις χειροτερα.Εχε κοντα σου ανθρωπους που σε αγαπουν πραγματικα και ολα θα πανε καλα..Να εισαι καλα
Νο.6, πραγματικά ξεκόλα & προχώρα τη ζωή σου παρακάτω & σ' όποιον αρέσεις ΟΠΩΣ είσαι, ξέρεις πολύ καλά, πως αυτόν θ' αξίζεις. Σίγουρα είσαι κατά πολύ καλύτερη του προηγούμενου, με τα ψεγάδια σου, με τα πάντα σου & τουλάχιστον εσύ δεν τά 'κρυβες (αν & θά 'θελες ίσως) & πορεύεσαι μ' αυτά. Ντροπή σ' αυτόν που δε σ' αγάπησε ποτέ πραγματικά. Το μόνο κρίμα που βρίσκω με τη σειρά μου, ειναι ο χρόνος που επένδυσες & ξόδεψες για δαύτον, ενώ ήξερες. Αλλά άλλο θέμα οι λόγοι. Για 'μένα γράφτον, δεν αξίζει ΚΑΝ να δηλητηριάσεις άλλο την ψυχούλα σου, ακόμα κι αν τύχει κάποτε να σε "θυμηθεί". Ως γωστόν, "κάποιοι ανήκουν στο παρελθόν, γιατί δεν άξιζαν να υπάρχουνστο μέλλον μας".