Τρικυμίες εν κρανίω

Τρικυμίες εν κρανίω Facebook Twitter
37
  • Γυρίζοντας από ένα ταξίδι στη Δυτική Ευρώπη, η πρώτη εντύπωση είναι, βέβαια, η κρίση και τα αποτελέσματά της. Η δεύτερη –και πιο ισχυρή–είναι η απέραντη σύγχυση και αντιφατικότητα μέσα στον νου των Νεοελλήνων. Απόηχοι αυτής της διανοητικής σαλάτας μου έρχονταν και έξω. Όμως είχα ξεσυνηθίσει και όταν επέστρεψα και προσπάθησα να καταλάβω τι γίνεται, έπαθα σοκ.
  • Ποιος μπορεί να μπει στο μυαλό του Φωτόπουλου; Πού διαφέρει η σκέψη του Μιχαλολιάκου από αυτή του Καμμένου; Κι αν κάποιος τολμήσει να εισχωρήσει στον νου του Ευάγγελου Βενιζέλου, είναι σίγουρο πως δεν θα πάθει αυτός εγκεφαλικό;
  • Για άλλη μια φορά κατάλαβα πόσο σοβαρή, πόσο θανατηφόρα είναι η απουσία κριτικού πνεύματος στους Νεοέλληνες. Θεωρώ αυτή την έλλειψη τη βασική αιτία της κρίσης που περνάμε.
  • Ο Διαφωτισμός πέρασε από εδώ, αλλά δεν στάθηκε. Ο μέσος Έλληνας δεν απελευθερώθηκε ποτέ από τις παράλογες και σκοταδιστικές δοξασίες που εκπέμπουν διάφοροι φορείς. Δεν έχει ατομική κρίση, δεν έχει καν ατομικότητα, με την έννοια ενός συγκροτημένου και ελεύθερου ατόμου. Μέσα στο κεφάλι του υπάρχει ένα συνονθύλευμα από ιδέες αντικρουόμενες με πολλές προελεύσεις: θρησκευτικές, ιδεολογικές, ακόμα και δεισιδαιμονικές. Οι δεξιοί σου μιλάνε με όρους μαρξιστικούς, οι αριστεροί με εθνικιστικούς, οι σοσιαλιστές με μεσσιανικούς. Κοινό στοιχείων όλων: είναι προϊόντα παραλογισμού. Όλοι παράγουν θεωρίες συνωμοσίας, βλέπουν τους ξένους συναισθηματικά, ως μπαμπούλες ή σωτήρες, και δεν μπορούν να αρθρώσουν μια ξεκάθαρη, ψύχραιμη, ορθολογική σκέψη.
  • Προσέξετε αυτές τις δυο λέξεις: ξεκάθαρη (αυτό που οι φιλόσοφοι θα έλεγαν εναργή) και ψύχραιμη. Εκεί είναι το πρόβλημα. Το 90% του διανοητικού υλικού που κυκλοφορεί σε αυτήν τη χώρα είναι ασαφές και εμπαθές. Οι ιδέες του εξορθολογισμού και της οργάνωσης είναι επιπλέον και αντιπαθείς.
  • Ο Στέλιος Ράμφος έχει δίκιο όταν γράφει ότι η θρησκευτική κληρονομιά της Ορθοδοξίας έχει μολύνει την ψυχή των Ελλήνων. Εγώ θα πρόσθετα και την κληρονομιά της Αριστεράς (άλλη θρησκεία και αυτή!). Ας θυμηθούμε πως ο Διαφωτισμός ήταν το κίνημα απελευθέρωσης από τη διανοητική κηδεμονία των θρησκειών. Αλλά είπαμε πως στην Ελλάδα δεν ρίζωσε ποτέ – και ο μακαριστός Χριστόδουλος τον είχε χαρακτηρίσει «επικατάρατο».
  • Έτσι, λοιπόν, δεν μπορούμε να λύσουμε κανένα πρόβλημα, διότι αδυνατούμε να το ορίσουμε και να το αναλύσουμε. Αυτοί που μας ζητούν να αναμορφωθούμε και να μεταρρυθμιστούμε, στην πραγματικότητα μας ζητάνε να αλλάξουμε μυαλά. Χλωμό το βλέπω…
37

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

4 σχόλια
"Οι ιδέες του εξορθολογισμού και της οργάνωσης είναι επιπλέον και αντιπαθείς."Αφου θιγουν τα "δικα μας" παιδια εννοειται. Οσο πιο χαωδες και ασαφες ειναι το κρατος τοσο καλυτερα για αυτους που βρισκονται με καποια εξουσια στα χερια τους.Το θεμα ειναι ποτε θα γινει το μπαμ ή το κραχ, το αν θα γινει το θεωρω δεδομενο.
Η αληθεια ειναι οτι οντως ο μεσος ελληνας δεν τα παει πολυ καλα με την ορθολογισμο. Εχω ομως την ελπιδα οτι αρκετος κοσμος εχει αρχισει να "ξυπανει" απ'την μακαριοτητα της αγνοιας και της αδιαφοριας(και οι δυο τον απομακρυναν απο την σκεψη)και να αντιλαμβανεται τι περιπου συμβαινει γυρω του.Ισως παρει πολυ, αλλα τελικα πιθανοτατα η κριση θα λειτουργησει ψυχοθεραπευτικα για εναν αρρωστο ψυχικα λαο...