Είναι κανείς εκεί; ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Facebook Twitter
0


Xαιρετώ σας κι’ εγώ, εδώ στο μπλογκ του LifO, από το οποίο απείχα ολίγον, ένεκα μιας βαθιάς επιθυμίας μου για μερική, έστω, αποτοξίνωση από αυτά τα ηλεκτρονικά ημερολόγια, που δεν τα βρίσκω πια τόσο συναρπαστικά όσο στο ξεκίνημά τους.

Ανατρέχοντας σε παλιότερες καταχωρήσεις, όχι μόνον δικές μου, διαπιστώνω εύκολα, άν και με τρόμο ομολογώ, ότι στην αρχή σχεδόν όλα τα κείμενα ειχαν χρώμα και χαμόγελο. Ο καθένας έβγαζε την καλύτερη πλευρά του εαυτού του, και την μοιραζόταν απλόχερα με άλλους.
Τωρα, αισθάνομαι πως παραγίνανε πολλοί εκείνοι που βγάζουν την χειρότερή τους πλευρά. Τη σκοτεινή και μίζερη. Την θυμωμένη και επιθετική. Tην ατεκμηρίωτη, αλλά για εκείνους και αλάνθαστη.

Παλιότερα ξόδευα ώρες στις «κατ’ οικον» επισκέψεις σ’ εκείνα τα μπλογκς που ένοιωθα ότι η πρόσκληση ηταν ανοικτή και με καλωσύνη συνοδευόμενη. Αρμένικες ηταν οι επισκέψεις μου εκείνες – γιά πότε έφευγε το σκοτάδι της νυχτας κι’ ερχόταν της πρώτης μέρας το φως, ούτε που το καταλάβαινα. Χανόμουν σε κείμενα συναρπαστικά, εξομολογήσεις χύμα, ποιητικές ακροβασίες υπέροχες, δάκρυα που τά 'βλεπα στην οθόνη, όπως παλιά στη μουτζουρα του μελανιού επάνω στο χαρτί, και λυγμοί σπαρακτικοί που έσμιγαν με τις μουσικές που ανακάλυπτε η Maya, μοιραζόταν ο Μενελαος, κερνούσε η Μαρία.

Η μία παραπομπή σε πήγαινε στην άλλη. Δες κι αυτό. Πήγαινε κι εκεί. Ρίξε μια ματιά πιο πέρα. Ευκολα, κι αχόρταγα.
Μια βραδυά, «μέτρησα» διαδρομή από τη πολυκατοικία που μένω, από κεί στο Παγκράτι, έπειτα στη Σαλαμίνα, στο Στόμιο της Κορινθίας, στη Λάρνακα, στο Τέλ Αβιβ, στο κονάκι του Αμίρ στη Δαμασκό, στο Μανχάταν η Έμιλι, στο Κονέτικατ ο Στέλιος, στο Περού ο «Μπαρμπαρόσα», στο Σπρίνγκς, λίγο έξω από το Τζοχάνεσμπεργκ η ξαδερφη μου η Ερικα, στο Χονγκ Κονγκ ο Κιέραν, που γυρίσαμε τον κόσμο μαζί στην περιφορά της Ολυμπιακής Φλόγας το 2004, στη Μόσχα ο Ιβάν που γράφει ποιήματα για τα μηχανολογικά των αυτοκινήτων, των μοτοποδηλάτων, των γερανών και των τρακτέρ.

Προχθές, είπα να επαναλάβω τη διαδρομή, και βρηκα ένα παγκόσμιο χωριό σχεδόν έρημο. Ηταν σαν να διπλώσαμε όλοι τα ημερολόγιά μας και να τα καταχωνιάσαμε στη ντουλάπα για να τα χαζέψουμε κάποιο απόγευμα χαλαρό, με καινούργιους φίλους.

Η Maya μονο, είχε ανοικτή ακόμα τη καρδιά της, και μοίραζε μουσικές. Εβαλα το volume στη διαπασών και άκουσα από το The Wall των Pink Floyd το Is There Anybody Out There?

Αρχείο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αριστοκρατικά φτωχοί, Ελευθεροτυπία, 1991

Ημερολόγιο / Αριστοκρατικά φτωχοί. Του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου

Ελάχιστοι κατέχουν το μυστικό να χρησιμοποιούν το χρήμα επ’ αγαθώ, να το σκορπίζουν απαλά, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη αλλά ούτε και περιφρόνηση, να το σκορπίζουν όπου θέλουνε αυτοί κι όχι η μόδα
ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ
«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ