Όταν κοιτάς τον χάρτη και ψάχνεις τα νησιά δεν θα πέσει το μάτι σου στα δύο αυτά μικρά, αδερφά νησάκια της Χίου. Βρεθήκαμε ευτυχώς τυχαία, δυστυχώς μόνο για μια μέρα στο καθένα.
Ταξιδεύοντας, αναγκαστικά λόγω δρομολογίου, νύχτα για Χίο, τις ώρες τις δύσκολες που προσπαθείς να μισοκοιμηθείς, η άγκυρα πέφτει και τα σίδερα τρέμουν δίνοντας τέλος στις λιγοστές ελπίδες για ύπνο.
Από το κατάστρωμα, η Μαύρη Ράχη στο μισοσκόταδο φαινόταν επιβλητική, η μικρή Χώρα διακρινόταν καθαρά. Ο λιγοστός κόσμος βγήκε νωχελικά και ήσυχα από το αμπάρι κι εμείς συνεχίσαμε για Χίο.
Ψυρίη το αναφέρει ήδη ο Όμηρος σε μια μικρή αναφορά στην Οδύσσεια, γι'αυτή τη Ράχη έγραψε ο Σολωμός, γι'αυτό το νησί κι ο Κάλβος, εδώ γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Κωνσταντίνος Κανάρης, ο ναύαρχος Νικόδημος και ο Παπανικολής, τεράστια η συμβολή του νησιού στον αγώνα του '21.
Η εικόνα μου έμεινε και η ιστορία πάντα κεντρίζει. Ψυρίη το αναφέρει ήδη ο Όμηρος σε μια μικρή αναφορά στην Οδύσσεια, γι'αυτή τη Ράχη έγραψε ο Σολωμός, γι'αυτό το νησί κι ο Κάλβος, εδώ γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Κωνσταντίνος Κανάρης, ο ναύαρχος Νικόδημος και ο Παπανικολής, τεράστια η συμβολή του νησιού στον αγώνα του '21.
Η διαμονή τελευταία στιγμή είναι μάλλον απίθανη, τα ελάχιστα δωμάτια ήδη γεμάτα, οπότε μόνη λύση αυθημερόν από το λιμανάκι της Βολισσού.
Η Χώρα είναι όμορφη, λιτή, με τα απαραίτητα· έχει καφέ, ταβέρνες με υπέροχα θαλασσινά, ATM, φούρνο και μάρκετ.
Ωραία απογευματινή βόλτα προς το Μνημείο της Μαύρης Ράχης, το Παλαιόκαστρο, τον Άγιο Νικόλαο, ενδιαφέρον έχουν και τα λίγα προεπαναστατικά σπίτια που επέζησαν της καταστροφής, όπως και τα Σπιτάλια, λοιμοκαθαρτήρια όπου παρέμεναν οι Ψαριανοί γυρνώντας από τα ταξίδια τους.
Βγαίνοντας από τη Χώρα, στο Αρχοντίκι βρίσκεις τον Αρχαιολογικό Χώρο και τους μυκηναϊκούς τάφους. Στο βόρειο άκρο, 9 χιλιόμετρα από τη Χώρα, στη μέγιστη διαδρομή που μπορείς να κάνεις, βρίσκεται η μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το μοναστήρι θα το βρεις επισκέψιμο κυρίως ένα δεκαήμερο τον Αύγουστο, για τη γιορτή της Παναγίας. Άλλο οικισμό πλην της Χώρας δεν θα συναντήσεις, μόνο αρκετά εκκλησάκια και μελίσσια.
Τα Ψαρά φημίζονται για το καθαρό θυμαρίσιο μέλι τους και λογικό, αφού δεν βλέπεις άλλη βλάστηση πέρα από λίγα αρμυρίκια στις παραλίες. Οι παραλίες πολλές και υπέροχες, η θάλασσα πεντακάθαρη. Ο γαλήνιος αυτός τόπος μοιάζει να ζει ήρεμα και αυτόνομα αδιαφορώντας πλήρως για πολλά από αυτά που μας αγχώνουν.
Πάλι από τη βόρεια Χίο, αυτή τη φορά ανατολικά, από το μικρό χωριό Λαγκάδα, περάσαμε στις Οινούσσες. Άλλος τόπος, άλλος κόσμος, όμως με ένα μεγάλο κοινό, την ηρεμία. Σίγουρα εντυπωσιακό αυτό το μικρό νησάκι να αποτελεί σημαντικό κέντρο της παγκόσμιας ναυτιλίας.
Εδώ λειτουργεί Ναυτικό Λύκειο, Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού, Ναυτικό Μουσείο, Πρότυπο Μαθητικό Οικοτροφείο αλλά και υπερσύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις. Ένας δρόμος βγαίνει από τη Χώρα και σε οδηγεί σε ενδιαφέρουσα διαδρομή, ορεινά και περιμετρικά του νησιού.
Από ψηλά βλέπεις καθαρά τη Χίο, την Τουρκία αλλά και τα υπόλοιπα ακατοίκητα νησάκια που αποτελούν το σύμπλεγμα των Οινουσσών. Όπως στα Ψαρά, έτσι κι εδώ, πλην του οικισμού, δεν θα συναντήσεις τίποτα άλλο παρά μόνο εκκλησάκια και ένα σύγχρονο γυναικείο μοναστήρι σε λειτουργία, του Ευαγγελισμού, με τοιχογραφίες του Φώτη Κόντογλου. Οι παραλίες όχι τόσο εντυπωσιακές αλλά η θάλασσα πεντακάθαρη, το φαγητό υπέροχο, η Χώρα μοιάζει να φορά πάντα τα καλά της.
