Το Θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο μέσα από τις φωτογραφίες του Κωστή Καπελώνη Facebook Twitter

Το Θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο μέσα από τις φωτογραφίες του Κωστή Καπελώνη

0

Ο Κωστής Καπελώνης, ως πρωτοετής σπουδαστής της Δραματικής Σχολής, πρωτόπαιξε στην Επίδαυρο με το Θέατρο Τέχνης το 1979, στο Χορό των Ιππέων, την πρώτη σκηνοθεσία του Γιώργου Λαζάνη στην Επίδαυρο. Πήρε μέρος, επίσης, παίζοντας τον Στρατιώτη, στις Τρωαδίτισσες, σε σκηνοθεσία του Καρόλου Κουν. Έκτοτε, κάθε χρόνο, συμμετείχε σε όλες τις παραστάσεις που παίχτηκαν στην Επίδαυρο, στην αρχή ως ηθοποιός και έπειτα παίζοντας και τον ρόλο του βοηθού, στους φωτισμούς ή τη σκηνοθεσία.


«Είχα τη μεγάλη τύχη να μπω στη σχολή την εποχή που ο Κουν και το Θέατρο Τέχνης είχαν πια μια απόλυτη αναγνώριση, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Εκείνη την πρώτη χρόνια της σχολής συμμετείχα σε τέσσερις παραστάσεις αρχαίου δράματος. Δύο στην Επίδαυρο, που ανέβηκαν για πρώτη φορά και δυο επαναλήψεις που παίξαμε στο Ηρώδειο και σε μια μεγάλη περιοδεία στο εξωτερικό. Δηλαδή πρωτόπαιξα, στο επαγγελματικό θέατρο, στην Επίδαυρο, στο Ηρώδειο και στο Φεστιβάλ των Εθνών. Ε, αυτό μόνο από τύχη μπορεί να συμβεί» θυμάται.

 

Ο Κωστής Καπελώνης δε θυμάται ποτέ να υπήρξε άρνηση από κάποιον να φωτογραφηθεί –πολλές φορές μάλιστα του πόζαραν. Όσο για τον Κουν, τα τελευταία χρόνια είχε πια αποδεχτεί την κάμερα απέναντι του και δεν υπήρχε πρόβλημα.


«Τα συναισθήματα ήταν έντονα και ακριβά, αλλά δεν είχα την αίσθηση ότι επρόκειτο για κάτι το ξεχωριστό. Αφού μπήκα στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης και ήμουν καλός μαθητής, ήταν απολύτως φυσιολογικό να συμμετέχω στους χορούς των παραστάσεων, εφόσον αυτή ήταν η πρακτική στο Θέατρο Τέχνης. Κι αυτό συνέβαινε είκοσι χρόνια με μια ή δυο παραστάσεις κάθε χρονιά στην Επίδαυρο.


Κάθε φορά ήταν ένα μεγάλο στοίχημα, κάθε φορά έπρεπε να αποδείξουμε ότι δικαίως το Θέατρο Τέχνης ήταν δίπλα στο Εθνικό Θέατρο στην ερμηνεία του αρχαίου δράματος και νομίζω ότι κάθε φορά καταφέρναμε αξιοπρόσεχτα, τουλάχιστον, αποτελέσματα. Μερικές φορές τα αποτελέσματα ήταν από τα σημαντικότερα του παγκόσμιου θεάτρου. Πραγματικά μεγάλη τύχη να είσαι εκεί.»

Το Θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο μέσα από τις φωτογραφίες του Κωστή Καπελώνη Facebook Twitter
Μελίνα Μερκούρη, Ζυλ Ντασέν, Γιώργος Λαζάνης (πρόβα "Τρωαδίτισσες" Αύγουστος 1993)


Τον ρωτώ αν η Επίδαυρος, μετά από τόσα χρόνια παρουσίας, «συνηθίζεται». «Η Επίδαυρος δεν συνηθίζεται. Κάθε φορά είναι μια νέα μεγάλη πρόκληση και δεν υπάρχει καμία σιγουριά ότι έχει κατακτηθεί ο τρόπος αντιμετώπισής της» παραδέχεται.


Όπως αναφέρει, τα πρώτα χρόνια δεν ασχολούνταν σοβαρά με τη φωτογραφία, κυρίως λόγω έλλειψης καλής φωτογραφικής μηχανής. Το 1985 δανείστηκε μια Nikon με δυο φακούς από έναν φίλο του, τον Διαμάντη Κούκουτσα, και άρχισε να φωτογραφίζει πιο συστηματικά στο θέατρο, στις παραστάσεις που έπαιζε ή ήταν βοηθός, κυρίως του Γιώργου Λαζάνη.


Από πολύ νωρίς άρχισε να ασχολείται και με τους φωτισμούς, βοηθώντας τον Μίμη Κουγιουμτζή στις παραστάσεις του Κουν, με αποτέλεσμα η φωτογραφία να συνδεθεί με τους φωτισμούς στο θέατρο. Αν και αρχικά επικεντρώθηκε στη χρηστική αξία των φωτογραφιών, τις οποίες χρησιμοποιούσαν στα προγράμματα των παραστάσεων και σε δελτία τύπου, γρήγορα συνειδητοποίησε την ιστορική τους αξία.


«Οι φωτογραφίες της Επιδαύρου αποτελούν ένα συμπαγές σύνολο και με φωτογραφικούς όρους είναι μια ενιαία φωτογραφική εργασία. Είναι στον ίδιο χώρο, με το ίδιο φως και το ίδιο θέμα. Πρόσωπα που εναλλάσσονται στο ίδιο φόντο. Έκανα πριν πέντε χρόνια μια δοκιμαστική έκδοση με όλες τις φωτογραφίες, περίπου 3200. Τότε είδα ότι αυτό το σύνολο θα μπορούσε να ενδιαφέρει και ερευνητές της ιστορίας του Θεάτρου Τέχνης.

Το Θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο μέσα από τις φωτογραφίες του Κωστή Καπελώνη Facebook Twitter
Κώστας Καζάκος, Αγαμέμνων, στην "Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Αύγουστος 1990


Δεν υπήρξε, ωστόσο, πρόθυμος εκδότης, λόγω κόστους και επειδή ένα τέτοιο βιβλίο απευθύνεται, προφανώς, σε περιορισμένο κοινό. Τώρα, με την ευκαιρία του Φεστιβάλ Βιβλίου και την ενθάρρυνση από τις εκδόσεις "Αιγόκερως" πήρα την απόφαση να προχωρήσουμε στην έκδοση των ασπρόμαυρων φωτογραφιών, που είναι πιο ενδιαφέρουσες.»


Πράγματι, ο Κωστής Καπελώνης επέλεξε να συμπεριλάβει στην έκδοση όλες ανεξαιρέτως τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες -ακόμα και τις «κακές»- και μικρό μόνο αριθμό επεξεργασμένων έγχρωμων.


«Οι ασπρόμαυρες είναι κατά κανόνα πιο καλλιτεχνικές, οπότε αισθητικά ενδιαφέρουν πολύ περισσότερο. Η έκδοση όλων ανεξαιρέτως των φωτογραφιών είναι νομίζω κάτι που δεν έχει ξαναγίνει σε φωτογραφικό βιβλίο. Όμως το θέμα, που ενδιαφέρει και ερευνητές, έπρεπε να καλύψει κι αυτή την ανάγκη. Μόνο με το σύνολο θα είχε ενδιαφέρον.», εξηγεί.


«Κάποιες παραστάσεις είχαν λιγότερες ασπρόμαυρες φωτογραφίες και για την αντιπροσωπευτικότητα είπα να προσθέσω και μερικές από τις έγχρωμες, καμία ογδονταριά, αλλά μετατρέποντάς τες σε ασπρόμαυρες για να μη διαταραχτεί το αισθητικό ύφος. Συνολικά, το λεύκωμα φιλοξενεί 1985 φωτογραφίες, αριθμός που κατά σατανική σύμπτωση, συμπίπτει με τη χρονολογία που άρχισε αυτή η φωτογράφιση. Δεκατέσσερα χρόνια, δεκαεπτά παραστάσεις, μέχρι το 1998. Έχουν περάσει αισίως είκοσι χρόνια».

Το Θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο μέσα από τις φωτογραφίες του Κωστή Καπελώνη Facebook Twitter
Ο περίφημος χορός των Ορνίθων, χορογραφία Ζουζού Νικολούδη (πρόβα, 31 Ιουλίου 1986)


Η πλειονότητα των φωτογραφιών είναι από τις πρόβες των έργων στο κοίλον του Θεάτρου, που άρχιζαν όταν έκλεινε ο αρχαιολογικός χώρος για το κοινό, στις επτά το απόγευμα –με αποτέλεσμα οι περισσότερες λήψεις να έχουν γίνει με το ίδιο μεταβαλλόμενο φως, από τη δύση του ήλιου μέχρι να νυχτώσει. Στην έκδοση περιλαμβάνονται, επίσης, φωτογραφίες από τις παραστάσεις και τα καμαρίνια, καθώς και μερικές από την μετά την παράσταση επίσκεψη των συντελεστών της στη ντίσκο «Καπάκι», στην Παλαιά Επίδαυρο.


Ο Κωστής Καπελώνης δε θυμάται ποτέ να υπήρξε άρνηση από κάποιον να φωτογραφηθεί –πολλές φορές μάλιστα του πόζαραν. Όσο για τον Κουν, τα τελευταία χρόνια είχε πια αποδεχτεί την κάμερα απέναντι του και δεν υπήρχε πρόβλημα. «Νομίζω ότι για όλους ήταν σα να μην υπήρχα», λέει χαρακτηριστικά.


Κλείνοντας τη συζήτηση, τον ρωτώ αν υπάρχει κάποια ιστορία από την παρουσία του Θεάτρου Τέχνης στην Επίδαυρο που θα ήθελε να μοιραστεί με τους αναγνώστες του LIFO.gr.

Το Θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο μέσα από τις φωτογραφίες του Κωστή Καπελώνη Facebook Twitter
Κάρολος Κουν (πρόβα "Όρνιθες", Ιούλιος 1986)


«Πάμπολλα μικρά και μεγάλα. Η πρώτη χρονιά με τους Ιππείς, στην πρώτη σκηνοθεσία του Λαζάνη στην Επίδαυρο, που δυο ώρες πριν την παράσταση αδειάσαμε τα νερά μιας κατακλυσμιαίας βροχής από την ορχήστρα, σκορπίσαμε άχυρα, η παράσταση έγινε κανονικά και χορέψαμε τη μουσική του Θεοδωράκη το πιο πολύ γλιστρώντας.


Στην Ορέστεια, μια Επίδαυρος με γεμάτες ακόμη και τις σκάλες. Η παρουσία της Μελίνας με τον Ντασέν ιδιωτικά να δει πρόβα.


Η άφιξη του Τσαρούχη την πρώτη χρόνια που πήγαμε χωρίς τον Κουν, που άλλαξε το σκηνικό των Περσών, γιατί ήθελε να φτιάξει το σκηνικό που δεν τον είχε αφήσει να κάνει ο Κουν. Ο Τσαρούχης ήθελε έναν μεγάλο πέτρινο τοίχο, όμως ο Κουν, για οικονομία, ήθελε να χρησιμοποιήσει την πλάτη του σκηνικού των Ορνίθων. Έκανε λοιπόν τον τοίχο τη χρονιά που πέθανε ο Κουν.


Έπειτα, η μοναδική μαστοριά του μπάρμπα-Γιάννη του Στεφάνου να στήνει τα σκηνικά και να τα στριμώχνει στα φορτηγά. Η ζωγραφική του Μπάμπη Χρηστίδη, με το ίδιο πάντα σκουπάκι, στο τελείωμα της βαφής των σκηνικών.

Το Θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο μέσα από τις φωτογραφίες του Κωστή Καπελώνη Facebook Twitter
Γιάννης Τσαρούχης (πρόβα "'Ορνιθες", 31 Ιουλίου 1986)


Η ιδέα του Νίκου Αλεξίου, στη Μήδεια, να θέλει να κατασκευάσει ένα σκηνικό αδιανόητο για την Επίδαυρο. Αυτό το σκηνικό δεν έγινε τελικά, γιατί ήταν πρακτικά αδύνατον να κατασκευαστεί ένας ιπτάμενος ήλιος πάνω από την ορχήστρα, που θα κατέβαινε να πάρει την Μήδεια.


Τα ξενύχτια να φωτίζουμε παραστάσεις, που τελείωναν το ξημέρωμα, μετά πηγαίναμε στη θάλασσα και το απόγευμα πρόβα κανονικά. Η μεγάλη έκπληξη με τον Λαζάνη στις Νεφέλες. Που πήρε, ως ηθοποιός, την παράσταση στην πλάτη του και κατάφερνε να επικοινωνεί και το ελαχιστότατο αστείο. Ο Φωτόπουλος με τον Τσαρούχη στη ντίσκο "Καπάκι".


Όλη αυτή η πληθώρα νεαρών ηθοποιών και φίλων που αγωνιστήκαμε μαζί κι έπειτα ξεχώρισαν στο ελληνικό θέατρο, ως μεγάλοι πρωταγωνιστές, συγγραφείς, σκηνοθέτες, θεατρικοί παραγωγοί και λοιπά.», αναφέρει απνευστί.


Ξεφυλλίζω το λεύκωμα. «Η έκδοση αυτή αφιερώνεται στον μεγάλο Δάσκαλο και στους μικρούς Δασκάλους. Με σεβασμό κι ευγνωμοσύνη. Γιατί, χωρίς αυτούς, το ταξίδι θα ήταν ακόμη πιο δύσκολο», διαβάζω στο εισαγωγικό σημείωμα του Κωστή Καπελώνη, που έχει παραχωρήσει τα δικαιώματα των φωτογραφιών για την επ' άπειρον επανέκδοση του βιβλίου, με σκοπό να καλύπτονται ανάγκες της συντήρησης του Αρχείου του Θεάτρου Τέχνης.

Το Θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο μέσα από τις φωτογραφίες του Κωστή Καπελώνη Facebook Twitter
Γιώργος Λαζάνης & Μίμης Κουγιουμτζής (πρόβα '"Όρνιθες" Ιούλιος 1997)
Το Θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο μέσα από τις φωτογραφίες του Κωστή Καπελώνη Facebook Twitter
Θύμιος Καρακατσάνης (πρόβα"Όρνιθες" Ιούλιος 1997)
Το Θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο μέσα από τις φωτογραφίες του Κωστή Καπελώνη Facebook Twitter
Γιάννης Τσαρούχης και Ρένη Πιττακή, φορώντας τη μάσκα της Ίριδας (πρόβα "Όρνιθες", 31 Ιουλίου 1986)
Το Θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο μέσα από τις φωτογραφίες του Κωστή Καπελώνη Facebook Twitter
Γιώργος Λαζάνης, Φιλοκλέων, "Νεφέλες", Αύγουστος 1991.
Το Θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο μέσα από τις φωτογραφίες του Κωστή Καπελώνη Facebook Twitter
Μίμης Κουγιουμτζής, Δημήτρης Μυταράς & Γιώργος Κιμούλης (πρόβα "Ορεστης" Ιούλιος 1998)
Το Θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο μέσα από τις φωτογραφίες του Κωστή Καπελώνη Facebook Twitter
Ζουζού Νικολούδη (πρόβα "Όρνιθες", Ιούλιος 1986)


Info

«Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, Επίδαυρος 1985-1998»

Κωστής Καπελώνης

Θέατρο Τέχνης - Αιγόκερως

Θέατρο
0

Κορίνα Φαρμακόρη

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στη Σαλαμίνα. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και εργάζεται ως εκπαιδευτικός.
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου: H ιστορία ενός από τα σπουδαιότερα μνημεία της αρχαιότητας (σπάνιες εικόνες)

Αρχαιολογία & Ιστορία / Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου: H ιστορία ενός από τα σπουδαιότερα μνημεία της αρχαιότητας (σπάνιες εικόνες)

Tο τελειότερο θέατρο από πλευράς αισθητικής και ακουστικής βρίσκεται κάθε καλοκαίρι στο επίκεντρο του πολιτισμού και της τέχνης
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
10 βιβλία που διαπνέονται από 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Βιβλίο / 10 βιβλία που διαπνέονται από 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Δεν είναι λίγα τα βιβλία που ξεδίπλωσαν και ενίοτε αποθέωσαν κρυφές ή φανερές μεριές της Ελλάδας και κατέληξαν να γίνουν συνώνυμα συγκεκριμένων τόπων
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ