Γιατί η Ελλάδα έφτασε στο απροχώρητο με το προσφυγικό;

Γιατί η Ελλάδα έφτασε στο απροχώρητο με το προσφυγικό; Facebook Twitter
Η Ελλάδα ίσως ακολουθήσει το μονοπάτι των προσφυγικών καταυλισμών που μετατράπηκαν σταδιακά και υποτυπωδώς σε πόλεις, όπως το Νταντάαμπ στην Κένυα, που ξεκίνησε με 90.000 πρόσφυγες από τον πόλεμο της Σομαλίας το 1991 και έφτασε να φιλοξενεί 580.000 ανθρώπους το 2010.
9

Το πρόβλημα με τους πρόσφυγες είναι η αναποτελεσματικότητα του ελληνικού κράτους. Η Ελλάδα υποδέχτηκε φέτος 54.000 ανθρώπους. Δηλαδή μέσα σε έναν χρόνο δημιουργήθηκε μια πόλη στο μέγεθος της Καλαμάτας. Τους αριθμούς αυτούς θα είχαν πρόβλημα να χειριστούν και πιο προηγμένες χώρες από την Ελλάδα, η οποία, ανάμεσα σε 141 κράτη, κατατάσσεται στην 118η θέση όσον αφορά την αποτελεσματικότητα του νομικού της πλαισίου και στην 95η στις επιδόσεις του δημόσιου τομέα. Είναι ανώφελο να περιμένουμε από το ίδιο κράτος που μετέτρεψε σε θρίλερ τη λειτουργία των μηχανημάτων εισιτηρίων στο μετρό να δημιουργήσει μέσα σε έξι μήνες υποδομές για 50.000 πρόσφυγες. Αντιθέτως, όλοι απορούμε πώς η χώρα μας κατάφερε, κουτσά-στραβά, να δημιουργήσει όσες υποδομές υπάρχουν σήμερα αναφορικά με το προσφυγικό.

Στην Ελλάδα δόθηκε μεγάλη οικονομική βοήθεια από την Ε.Ε. για να αντιμετωπίσει τις προσφυγικές ροές (2,2 δισεκατομμύρια ευρώ). «Επί ΣΥΡΙΖΑ, απορροφήσαμε μόνο το 25%» είπε ο Μητσοτάκης πριν από λίγες μέρες από τη Βουλή. Έλεος με την απορροφητικότητα των κονδυλίων. Την ακούω ως επιχείρημα της αντιπολίτευσης, χωρίς υπερβολή, από το 1996 ‒ ζούσε ο Ανδρέας. Δεν φταίει απλώς ο ΣΥΡΙΖΑ για τη διαχρονική αδυναμία του κράτους να απορροφά τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Προφανώς παίζει ρόλο το ότι στο Μαξίμου βρέθηκε ο Καρανίκας. Ο κρατικός μηχανισμός, όμως, έχει συνέχεια, και στα καλά και στα κακά του. Όσο και να παίζουν ο Καρανίκας με το Τwitter και ο Βαρουφάκης με τα σπίρτα, στο τέλος το κράτος θα προχωράει ή δεν θα προχωράει τις υποθέσεις του ανεξαρτήτως της παρουσίας τους.

Είναι πολύ πιθανό η ελληνική κοινωνία να έχει όφελος από τους πρόσφυγες, όπως έγινε με το μεταναστευτικό ρεύμα από την Αλβανία ή τις αφίξεις από άλλες χώρες τις τελευταίες δεκαετίες.

Με τους πρόσφυγες, όμως, φτάσαμε στο σημείο που δεν μπορούμε να πάμε παρακάτω. Το πρόβλημα αφορά πρωτίστως την υποδοχή και λιγότερο την παραμονή τους σε βάθος χρόνου. Είναι πολύ πιθανό η ελληνική κοινωνία να έχει όφελος από τους πρόσφυγες, όπως έγινε με το μεταναστευτικό ρεύμα από την Αλβανία ή τις αφίξεις από άλλες χώρες τις τελευταίες δεκαετίες. Σήμερα η Ελλάδα είναι μια καλύτερη χώρα σε σχέση με το 1990 χάρη και σε όλους αυτούς τους ανθρώπους. Καλό θα ήταν, βέβαια, να υπήρχε και μια μελέτη από την προηγούμενη κυβέρνηση που να τεκμηριώνει τους ισχυρισμούς των υπουργών της για τα οφέλη του προσφυγικού στην ελληνική κοινωνία. Στον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, αντιμετωπίζουν τις εκτιμήσεις τους ως έργο. Γι' αυτό και βρέθηκαν να κοιτάζουν την ντροπή της Μόριας απορημένοι που η πρόθεσή τους παρήγαγε το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα (όπως έκαναν και με το μνημόνιο).

Αν για τον ΣΥΡΙΖΑ το ζήτημα ήταν η ελαφρότητα με την οποία αντιμετώπισε τις κυβερνητικές του υποχρεώσεις, για τη Νέα Δημοκρατία το πρόβλημα είναι πολύ χειρότερο: η ξενοφοβία. Ο Άδωνις Γεωργιάδης χρησιμοποιεί τον απαξιωτικό όρο «λαθρομετανάστης» για τους πρόσφυγες, ταυτίζοντάς τους με την παρανομία. Ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Γιώργος Κύρτσος πρότεινε οι πρόσφυγες να καταλήγουν σε έρημες βραχονησίδες του Αιγαίου, περιφρουρούμενοι, ώστε να πάψουν τελικά να έρχονται. Ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης (ο βουλευτής της ΝΔ που είχε προτείνει προεκλογικά επιδόματα μόνο σε Ελληνόπουλα) βγάζει το άχτι του με τους εξαθλιωμένους πρόσφυγες, διαφημίζοντας δήθεν χαλαρός το lifestyle μπίρα-σουβλάκι. Κατά τα άλλα, οι τεχνοκράτες Μητσοτάκης-Χρυσοχοΐδης απορούν γιατί οι κάτοικοι αντιδρούν με τη μετεγκατάσταση προσφύγων στις πόλεις τους. Ο Κυρανάκης, ο Κύρτσος και ο Γεωργιάδης είναι πιο εξαγριωμένοι από τους κατοίκους στα Γιαννιτσά, χωρίς να ζουν καν εκεί. Όχι ότι με τα άλλα κόμματα τα πράγματα είναι καλύτερα. Η Φώφη Γεννηματά έφτασε μέχρι τη Σάμο για να πει η ίδια και από κοντά στους πρόσφυγες ότι «ο Ερντογάν έχει πάρει τα κλειδιά της χώρας μας στο προσφυγικό». Δηλαδή οι Έλληνες θα ήμασταν συνετοί κλειδοκράτορες και ευχαρίστως θα σας κλειδώναμε απ' έξω, αλλά «έχει ο Τούρκος τα κλειδιά». Ωραία «προοδευτική πολιτική με αριστερό πρόσημο», που λένε και στην κεντροαριστερά.

Τι θα γίνει τελικά; Αυτό που γίνεται ήδη. Η Ελλάδα θα εκτελεί κακήν κακώς τη μεταναστευτική της πολιτική με όρους μνημονιακής υποχρέωσης απέναντι στην Ε.Ε. Τα υπόλοιπα κράτη-μέλη θα χρηματοδοτούν μέσω του ελληνικού κράτους την απροθυμία τους να μοιραστούν την ευθύνη υποδοχής των προσφύγων. Η συνθήκη αυτή για χιλιάδες ανθρώπους ισοδυναμεί με εξαθλίωση. Η Ελλάδα ίσως ακολουθήσει το μονοπάτι των προσφυγικών καταυλισμών που μετατράπηκαν σταδιακά και υποτυπωδώς σε πόλεις, όπως το Νταντάαμπ στην Κένυα, που ξεκίνησε με 90.000 πρόσφυγες από τον πόλεμο της Σομαλίας το 1991 και έφτασε να φιλοξενεί 580.000 ανθρώπους το 2010. Οι καταυλισμοί όμως δεν συνιστούν ιστορία ενσωμάτωσης. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει πραγματικά να υποδεχτεί όσες και όσους έχουν ανάγκη, πρέπει να κάνει πολύ περισσότερα, σε πείσμα του ελληνικού κράτους και της ανεύθυνης ρητορικής των ελληνικών κομμάτων.
 

Ο Θύμιος Τζάλλας είναι πολιτικός αναλυτής. Ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Αρθρογραφεί σε διεθνή και ελληνικά μέσα.

 

Στήλες
9

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
Επειδή βλέπω ότι κάποιοι εξανίστανται λέγοντας ότι κανένα κοινό δεν έχουν οι μετανάστες από Αλβανία κλπ της δεκαετίας του '90 με τους σημερινούς από τα βάθη της Ασίας και μουσουλμάνους, θα πρέπει να επισημανθεί το προφανές: Η ομοιότητα των περιπτώσεων δεν βρίσκεται στα μεταξύ των δύο αυτών ομάδων στοιχεία αλλά στον όμοιο τρόπο που αντιμετωπίστηκαν από μερίδα της ελληνικής κοινωνίας. Είναι εντυπωσιακό το πόσο εύκολα ξεχνούν (;) το πώς αντιμετώπιζαν τους Αλβανούς τότε, το ότι η λέξη Αλβανός είχε καταντήσει να αποτελεί βρισιά και ταυτόσημη της εγκληματικότητας κλπ. Το ότι οι Αλβανοί τελικά εργάστηκαν σκληρά, πρόκοψαν και ενσωματώθηκαν στην ελληνική κοινωνία δεν αποτελεί επιχείρημα υπέρ της άποψης ότι αυτό επιτεύχθηκε λόγω "συμβατότητας", αλλά υπέρ της άποψης ότι δεν πρέπει να βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα και να προδικάζουμε ότι σύνολα πληθυσμών πρέπει να απορρίπτονται λόγω εθνικών ή θρησκευτικών χαρακτηριστικών, γιατί μπορεί η Ιστορία να μας εκθέσει και πάλι.
Έφτασε στο απροχώρητο γιατί απλά δεν σταμάτησε η άφιξη νέων προσφυγων/οικονομικών μεταναστών λιγότεροι οι περισσότεροι κάθε έτος.Δεν υπάρχει η υπηρχε ένας συγκεκριμένος αριθμός ανθρώπων που θα έπρεπε η πρέπει να ενσωματωθούν η τουλάχιστον αυτόν τον αριθμό να τον γνωρίζουν και οι μόνιμοι κάτοικοι... Οσο για ενδυνάμωση της υπάρχουσας οικονομίας ας αναστησουμε ένα μέρος της ασθενική μας βιομηχανίας και μετά ας ψάξουμε για εργατικό δυναμικό, τα τελευταία τριάντα χρόνια η ελληνική κοινωνία έχει δεχτεί ανθρώπους πραγματικά από τα τέσσερα σημεία της γης και έχει συμβιώνει μαζί τους άλλοτε με πολλά άλλοτε με λιγότερα προβλήματα.Θα ήθελα να διαβάσω όμως από κάποιον σχολιαστή που με τόση σπουδή εντοπίζει τις αδυναμίες του ελληνικού συστήματος κάτι για τις χώρες του Βιζεγκραντ η για την Ουγγαρία ειδικά. Τα ίδια επιχειρήματα καλύπτουν και τις δικές τους ενστάσεις άραγε στην βελτίωση της οικονομίας τους όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος;;Το πρόβλημα μας είναι ότι δεν έχουμε όρια, όρια τουλάχιστον ορατά και σταθερά στις προθέσεις, τις αντοχές και τις ανοχές μας τουλάχιστον σαν επίσημο κράτος και η οικονομική αδυναμία η το μέγεθος μας είναι δικαιολογία.
Εδω πας στη ...Στοκχολμη πια και ειναι γεματη απο ανθρωπους απο τη Μεση Ανατολη (και απο αλλου, εννοειται) και δε θαχει η Ελλαδα που βρισκεται στη γωνια της Ευρωπης, διπλα στην Ασια και την Αφρικη!Εισαι χωρα με ΜΙΑ ωρολογιακη βομβα στα θεμελια σου: την υπογεννητικοτητα!Οι μεταναστες, οσο και να σου ξυνιζουν, ειναι η μονη σου σωτηρια!Ολα τα εθνη (μεσο- ή μακρο- προθεσμα, απο εμας εξαρταται) ευνοουνται απο την μεταναστευση! ΟΛΑ!Deal with it!
Και επειδή καλό είναι να είμεθα ακριβείς.Το Δανέζικο Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (μιας και ανέφερες τη Στοκχόλμη), παράρτημα του οποίου μπορείς να βρεις στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης, έλαβε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το ποσό των 44,5 εκατομμυρίων ευρώ (2018).Μην το ανοίξουμε περαιτέρω γιατί υπάρχει κι η απορία πως ο "πολύς" κος Καμμένος έκανε τόσες γαργάρες. Ίσως τα 127,73 εκατομμύρια που τσίμπησε το Υπουργείο του να βοήθησαν στην άμβλυνση των αντιστάσεων.https://www.thetoc.gr/politiki/article/poioi-foreis-kai-mko-piran-to-16-dis-eurw-gia-to-prosfugikoΤο ερώτημα είναι γιατί δίνονται αυτά τα λεφτά.Το έχει απαντήσει (το) λukum με το κάτωθι link.https://www.un.org/en/development/desa/population/publications/ageing/replacement-migration.asp με την έρευνα του ΟΗΕ από το 1998 (!!), η οποία είχε τίτλο Replacement Migration: Is It a Solution to Declining and Ageing Populations? Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν κριτήρια ή αν είναι "μπάτε ούλοι μέσα".Εγώ λέω ελάτε να βάλουμε κριτήρια για το ΕΘΝΙΚΟ καλό. Όχι ελάτε όλοι της γης οι κολασμένοι. Εσύ τι λες;
Υπαρχει ενας πολυ ευκολος τροπος να λυθει το προβλημα: οποιος υποστηριζει οτι πρεπει να τους δεχθουμε ολους και οχι μονο να τους δεχθουμε, αλλα να τους παρασχουμε συνθηκες εφαμιλλες με αυτες στις οποιες ζουμε εμεις, δεν εχει παρα να παρει 1 ή περισσοτερους στο σπιτι του.
πορτοκαλια καρπουζια και λυκοι ολα το ιδιο. μου κανει εντυπωση η πληρη απαλειψη οποιαδηποτε συλλογικου υποκειμενου απο τις αναλυσεις. τι σχεση εχουν οι Βαλκανιοι μεταναστες των 90ς και οι Πολωνοι των 80ς με τους Γιεζιντι και τι σχεση εχουν οι Γιεζιντι με Συριους και Ιρακινους (προφανως και το ΙΚΙΛ αναπτυχθηκε εγγενως σε αυτες τις χωρες) που τους καταδιωκαν. ολοι μαζι στο ιδιο καζανι με τελειως διαφορετικες παραστασεις στοχευση καταβολες.
Πάντα μα πάντα τα ερωτήματα είναι βασικά τρία. Τι θέλω, τι θα έπρεπε να θέλω και τι μπορώ.Το βασικό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό -επουδενί πλειοψηφικό βέβαια αλλά επαρκώς μεγάλο για να μπλοκάρει ό,τι αποφασίζει η πλειοψηφία, όπως πχ η κατάργηση του ασύλου- που θέλει η Ελλάδα να είναι μοχλός της διεθνούς επανάστασης (ή της παγκοσμιοποίησης των λαών ή της δημιουργίας ενός πολιτικού έθνους ή της κατάργησης των συνόρων, βάλτε ένα αριστερότροπο συνώνυμο) δια της μεταφοράς πληθυσμού εξαθλιωμένων στην καρδιά της "καθωσπρέπει" Ευρώπης. Το ακούς, το βλέπεις, το οσμίζεσαι. Είναι σαφές σε άρθρα, σε πολιτικές, σε νομοθεσία.Τι θα έπρεπε να θέλει η Ελλάδα; Την επιβίωσή της. Δυναμικά και όχι στατικά. Δηλαδή τη δημιουργία μιας συνεκτικής μεταναστευτικής πολιτικής διαφοροποιημένης από το προσφυγικό. Να αναγνωρίσει αν έχει πληθυσμιακές ή εργατικές ανάγκες και αναλόγως αυτών των αναγκών να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες πλήρωσης αυτών με πληθυσμούς όσο το δυνατόν πιο συμβατούς με τον υπάρχοντα.[Προσωπικά μιλώντας γι'αυτό δεν μπορώ να ακούω βλακώδεις συγκρίσεις της μετανάστευσης των Αλβανών της δεκαετίας του 90, οι οποίοι πολλάκις έχουν αποτελέσει ανανεωτική δύναμη του ντόπιου πληθυσμού λόγω συμβατότητας, με μουσουλμάνους από τα βάθη της Ασίας].Τι μπορεί; Μπορεί κάλλιστα να παράσχει καταφύγιο σε πρόσφυγες. Μπορεί να πιέσει την ΕΕ για την πληθυσμιακή ανακατανομή τους. Αλλά δεν μπορεί να γίνει χωνευτήρι όλων της γης των κολασμένων. Από το Μάλι μέχρι το Ιράν και από το Πακιστάν μέχρι το Μαρόκο. Το ευφημιστικά αποκαλούμενο προσφυγικό και το κατουσίαν μεταναστευτικό έρχεται να προστεθεί μετά από τριάντα χρόνια ανεξέλεγκτης και ανέλεγκτης μετανάστευσης. Δεν ξεκίνησε χθες. Ο ντόπιος πληθυσμός (μην τολμήσω και πω ο εθνικός κορμός) έχει απορροφήσει ήδη πολλή διαφορετικότητα και έχει σημάδια κόπωσης. Το να τον πεις "φασίστα, ξενοφοβικό και ρατσιστή" και να του φορτώσεις άλλο μισό εκατομμύριο και κόσμο, ακόμα πιο διαφορετικό, δεν βοηθάει πολύ...