ω, οι ωραίες μέρες τους *

ω, οι ωραίες μέρες τους * Facebook Twitter
0



ΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΛΕΝΕ
 «έχουμε προσφορά του καταστήματος σήμερα αγαπητέ μας μελλοθάνατε, κάτσε να σου χαλαρώσω λίγο τη λαιμαριά να είσαι πιο άνετος, ωραία! τώρα που παίρνεις τις ανασούλες σου, άντε πες μας κι εμάς να ξέρουμε τι παραγγελία θα δώσουμε του προμηθευτή: θέλεις να πας από μαχαίρι ή από τσεκούρι που 'χει και πιο γκραν φινάλε στην τελική;», κι εσύ να έχεις πάθει αλαλία απ' την υπερσυγκίνηση και την υπερπροσφορά και το σοκ και το δέος και να μη σου βγαίνει ούτε μιάμιση λεξούλα εκεί στ' αποδυτήρια του μπάι-μπάι λοβ, μπάι-μπάι χάπινες.

 

Σα να σου απλώνουν το έσχατο μενού «κερασμένα όλα απ' τον Κύριο Κυβερνήτη, μην ανησυχείς φίλτατε μακαρίτη εντός ολίγου, για λέγε μας λοιπόν: θέλεις τσιζμπέργκερ, τηγανιτές πατάτες, παγωτό σοκολάτα-φουντούκι ή προτιμάς τσίκεν νάγκετς, καραμελωμένο κρεμμύδι, γρανίτα φράουλα-φυστίκι;» κι εσύ να έχεις πάθει διλημματικό κι αμφιταλάντευση και στρες έπισοντ λίγο πριν την θανατηφόρο ένεση.

 

Να σε πιάνει συσκότιση και έκλειψη ηλίου σου σε κάθε έκτακτη ενημέρωση και έκτακτο δελτίο και έκτακτη επικαιρότητα και έκτακτο επίδομα. Να φωνάζεις Ζακ, να φωνάζεις Παύλο, να φωνάζεις αγιούτο και άνθρωπος στη θάλασσα και να σε βάζουν στην αναμονή με το κόκκινο γαρύφαλλο σε λούπα για κρουαζιερόπλοια. Να μην ξέρεις αν αυτό που σου ψιθυρίζουν στ' αυτί είναι Αισχύλος ή Σοφοκλής ή η τύχη της Μαρούλας. Βασικά να μην ξέρεις τίποτε, να μην πιστεύεις τίποτα, να μην ελπίζεις τίποτα και να μην είσαι καν ο Νίκος Καζαντζάκης που το είχε μελετήσει το άθλημα.

Crying Game
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ