Τι να σου κάνει κι ο Μπόρατ μέσα στο χάος που έχει αφήσει πίσω του ο Τραμπ

Τι να σου κάνει κι ο Μπόρατ μέσα στο χάος που έχει αφήσει πίσω του ο Τραμπ Facebook Twitter
Ακόμα και η σινεμά βεριτέ, αποκαλυπτική σάτιρα του Μπόρατ μοιάζει κοινότοπη και επιμελώς κατεργασμένη στην εποχή του Τραμπ.
0



ΜΟΙΑΖΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο καίριος ψυχαγωγός αυτών των ημερών ο γνωστός ηθοποιός (κωμικός κυρίως αλλά και δραματικός εσχάτως), σεναριογράφος, παραγωγός και «ξενιστής» μιας σειράς κραυγαλέων χαρακτήρων (Ali G, Μπόρατ, Μπρούνο, κλπ) Σάσα Μπάρον Κόεν, ως ένας από τους κεντρικούς ιστορικούς χαρακτήρες της «Δίκης των 7 του Σικάγο» (και συγκεκριμένα ο αστέρας της αντικουλτούρας Άμπι Χόφμαν) που προβάλλεται στο Netflix και βέβαια, ως δημιουργός και ερμηνευτής του νέου Borat που έσκασε με θόρυβο στην πλατφόρμα του Amazon Prime, δεκαπέντε σχεδόν χρόνια μετά από την πρώτη ταινία και σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο.


Στο "Borat 2" (ας το πούμε έτσι για να αποφύγουμε τον προγλωσσικό τίτλο-σιδηρόδρομο με τον οποίο εμφανίζεται επίσημα η ταινία), ο γνωστός παλαιολιθικός αντισημίτης δημοσιογράφος από το Καζακστάν επιστρέφει στην Γη της Επαγγελίας (και της ανωμαλίας), για να εκθέσει ξανά τις ρατσιστικές / σεξιστικές / ακροδεξιές / παθολογικές ιδέες απλών, κανονικών ανθρώπων αλλά και επώνυμων, πανίσχυρων αξιωματούχων στην Αμερική του Τραμπ. Μαζί του αυτή τη φορά στο νέο αυτό ψευδοντοκιμαντέρ που γυρίστηκε λίγο πριν αλλά και μέσα στην πανδημία, η 15χρονη «κόρη» του, η οποία προορίζεται να παραδοθεί ως δώρο (σεξουαλική σκλάβα) στον Αμερικανό Αντιπρόεδρο Μάικ Πενς.

Η αλήθεια είναι ότι, όπως τακτικά έχει παρατηρηθεί τα δύο τελευταία χρόνια, η δυναστεία του Τραμπ δεν ακυρώνει μόνο την δημοκρατία, αλλά και την σάτιρα. Η αντίδραση στο τέρας με τα ίδια μέσα (fake news, χτυπήματα κάτω από τη ζώνη) μοιάζει κι αυτή με τερατούργημα. 


Στην πορεία, επισκέπτονται μεταξύ άλλων «μία από τις ηγετικές φιγούρες του φεμινισμού», σύμφωνα με τον Μπόρατ, την πλατινέ ξανθιά influencer του Instagram (και αυτοαποκαλούμενη «βασίλισσα των sugar babies»), Macey Chanel, ένα συνέδριο Ρεπουμπλικάνων γυναικών, ένα ζαχαροπλαστείο όπου η ιδιοκτήτρια δεν έχει κανένα πρόβλημα να γράψει στην τούρτα που προορίζεται για τον Πενς, «Οι Εβραίοι δεν θα μας αντικαταστήσουν», έναν πλαστικό χειρουργό που μοιάζει να μην έχει κανέναν απολύτως ηθικό ενδοιασμό, μια μεγάλη συγκέντρωση για το δικαίωμα στην οπλοκατοχή, διάφορους ακροδεξιούς εξτρεμιστές, αλλά και μία γυναίκα 87 ετών που έχει επιζήσει από το Ολοκαύτωμα. Η κυρία αυτή πέθανε το καλοκαίρι που μας πέρασε, μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων της ταινίας, οι συγγενείς της όμως δεν είδαν με καθόλου μάτι την παρουσία της μέσα σε όλο αυτό το φαρσικό όργιο, μηνύοντας την ομάδα παραγωγής της ταινίας επειδή δεν είχε καταστήσει σαφές στην γυναίκα ότι επρόκειτο για σατιρικό προϊόν.

Τι να σου κάνει κι ο Μπόρατ μέσα στο χάος που έχει αφήσει πίσω του ο Τραμπ Facebook Twitter
Θεωρητικά, η προέλαση του Ντόναλντ Τραμπ (ή ΜακΝτόναλντ Τραμπ, όπως τον λέει ο Μπόρατ) στην εξουσία, θα αποτελούσε, αν μη τι άλλο, αστείρευτη πηγή έμπνευσης για την σάτιρα και για την κωμωδία, προσφέροντας διαρκώς έτοιμο υλικό.


Δύσκολο να πει κανείς με σιγουριά ποιο από τα σκετς-επεισόδια της ταινίας μπορεί να ήταν στημένο και ποιο όχι. Αυτός που σίγουρα αγνοούσε ότι τον έχουν τυλίξει σε μια μεγαλειώδη φάρσα είναι ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης και νυν δικηγόρος και κολαούζος του Τραμπ, Ρούντι Τζουλιάνι, (μα καλά, τόσο σάπιος ξεκούτης είναι; τίποτα δεν ψιλιάστηκε;) ο οποίος εμφανίζεται όχι μόνο να χαριεντίζεται με την «κόρη του Μπόρατ», η οποία του παρουσιάστηκε ως (ιδεολογικώς) φίλα προσκείμενη δημοσιογράφος, αλλά και ξαπλωμένος στο κρεβάτι με τα χέρια να πλησιάζουν στο ξεκούμπωτο παντελόνι του. Εκ των υστέρων δήλωσε ότι του την έφεραν μπαμπέσικα, η εικόνα όμως είναι αποκαλυπτική και τον κάνει ρόμπα ως την αιωνιότητα.

Δεν ξέρω, ακόμα κι αυτή η «σοκαριστική» κλιμάκωση της ταινίας, μου άφησε μια ξινόπικρη (δυσάρεστη δηλαδή) γεύση. Δεν είμαι σίγουρος πλέον εάν και κατά πόσο εκτιμώ αυτές τις «αντάρτικες» πρακτικές, παρά τις ευγενείς προθέσεις του πολυσχιδούς δημιουργού, ο οποίος δήλωνε σε μεγάλη συνέντευξή του στους New York Times την προηγούμενη εβδομάδα σχετικά με τους στόχους της ταινίας: «Το 2005 χρειαζόταν ένας μισογύνης, ρατσιστής και αντισημίτης χαρακτήρας σαν τον Μπόρατ για να εκθέσει τις κρυφές προκαταλήψεις των ανθρώπων. Σήμερα πλέον αυτές οι εσωτερικές προκαταλήψεις εκδηλώνονται απροκάλυπτα. Οι ρατσιστές είναι περήφανοι που είναι ρατσιστές. Όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος είναι απροκάλυπτος ρατσιστής και φασίστας, αλλάζει το ύφος του διαλόγου σε ολόκληρη την κοινωνία. Ο σκοπός σε αυτή την δεύτερη ταινία δεν ήταν να αποκαλυφθεί το μέγεθος των ρατσιστικών αντιλήψεων αλλά η ολισθηρή κάθοδος στον ολοκληρωτισμό, όπου το καθεστώς μόνο κατ' όνομα είναι δημοκρατικό, όπως συμβαίνει στην Ρωσία και στην Τουρκία».


Η αλήθεια όμως είναι ότι, όπως τακτικά έχει παρατηρηθεί τα δύο τελευταία χρόνια, η δυναστεία του Τραμπ δεν ακυρώνει μόνο την δημοκρατία, αλλά και την σάτιρα. Η αντίδραση στο τέρας με τα ίδια μέσα (fake news, χτυπήματα κάτω από τη ζώνη) μοιάζει κι αυτή με τερατούργημα. Ακόμα και η σινεμά βεριτέ, αποκαλυπτική σάτιρα του Μπόρατ μοιάζει κοινότοπη και επιμελώς κατεργασμένη στην εποχή του Τραμπ. Θεωρητικά, η προέλαση του Ντόναλντ Τραμπ (ή ΜακΝτόναλντ Τραμπ, όπως τον λέει ο Μπόρατ) στην εξουσία, θα αποτελούσε, αν μη τι άλλο, αστείρευτη πηγή έμπνευσης για την σάτιρα και για την κωμωδία, προσφέροντας διαρκώς έτοιμο υλικό. Όπως όμως σημείωσε τις προάλλες ο κωμικός και παρουσιαστής Τζον Όλιβερ, το «έτοιμο» υλικό που προσφέρει ο Τραμπ είναι το χειρότερο είδος κωμωδίας: «Μακάρι να ξεκουμπιστεί κι αυτός και η πανδημία για να επιστρέψει και η κωμωδία στον ρόλο της».

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τρία ελληνικά ντοκιμαντέρ του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που πρέπει να δείτε οπωσδήποτε

Οθόνες / Γιατί τα ελληνικά ντοκιμαντέρ είναι στο σύνολό τους καλύτερα από τις ταινίες μυθοπλασίας - Τρία παραδείγματα

Τα πολυσυζητημένα «Αδέσποτα Κορμιά», ένα ερωτικό προσκύνημα στη Σαπφώ και ένα στοιχειωμένο σκακιστικό καφενείο στην καρδιά του αθηναϊκού κέντρου: Τρεις ταινίες που ξεχώρισαν στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

The Review / Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

Ο Γιάννης Βασιλείου και η Ναταλία Πετρίτη συζητούν για τα συν και τα πλην της παραγωγής του Netflix, για τους λόγους που δέθηκαν οι θεατές μαζί της και για άλλες πρόσφατες παραγωγές που θα έκαναν ακόμα και μια πέτρα να κλάψει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάθη, μίση, ανταλλαγή εραστών και ατέλειωτοι καβγάδες: Το μυστικό παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Οθόνες / Πάθη, μίση, ατέλειωτοι καβγάδες: Το παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Ένα νέο ντοκιμαντέρ για το ντουέτο του παραγωγού Ισμαήλ Μέρτσαντ και του σκηνοθέτη Τζέιμς Άιβορι καθιστά σαφές ότι τα υποβόσκοντα πάθη στις ταινίες τους δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με ό,τι συνέβαινε πίσω από την κάμερα.
THE LIFO TEAM
Lee Grant: «Η εξορία μου από το Χόλιγουντ ήταν η καλύτερη εκπαίδευση που θα μπορούσα να φανταστώ»

Οθόνες / Λι Γκραντ: Μια «ακυρωμένη» ηθοποιός, μια ακόμα ενεργή και αξιόλογη σκηνοθέτιδα

To τρομερό ταλέντο που έκανε μπαμ από μακριά και το Χόλιγουντ κατέστρεψε χωρίς αιτία βρίσκεται πια στην κορυφή της λίστας με τους μεγαλύτερους (σε ηλικία) εν ζωή σκηνοθέτες. Η ιστορία της ζωής και της καριέρας του κοριτσιού με την κλεμμένη νεότητα είναι συγκλονιστική.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Sopranos: Ο εθισμός του Τζέιμς Γκαντολφίνι στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά και το χάος στα γυρίσματα της κορυφαίας σειράς

Οθόνες / The Sopranos: Ο εθισμός του Τζέιμς Γκαντολφίνι στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά και το χάος στα γυρίσματα της κορυφαίας σειράς

Σ’ ένα νέο βιβλίο αποκαλύπτεται το μέγεθος των προβλημάτων που συχνά προκαλούσε η κατάσταση που βρισκόταν ο πρωταγωνιστής της εμβληματικής σειράς του HBO
THE LIFO TEAM
Μίσα Ντεφονσέκα: Η αληθινή ιστορία της γυναίκας που «έζησε με τους λύκους» και εξαπάτησε τους πάντες

Οθόνες / Μίσα Ντεφονσέκα: Η αληθινή ιστορία της γυναίκας που «έζησε με τους λύκους» και εξαπάτησε τους πάντες

Η ιστορία της τα είχε όλα. Ήταν δραματική, συγκινητική, μια ιστορία επιβίωσης ενός παιδιού, είχε αθωότητα, πίστη και το πιο δραματικό φόντο της πιο σκοτεινής περιόδου της ευρωπαϊκής ιστορίας, τις διώξεις και την εξόντωση των Εβραίων και το Ολοκαύτωμα. H απίστευτη αυτή ιστορία είναι τώρα ένα ντοκιμαντέρ που προβάλλεται στο Netflix.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
10 γυναικείες οσκαρικές πρωτιές

Οθόνες / Δέκα γυναικείες οσκαρικές πρωτιές που έγραψαν ιστορία

Η πρώτη μαύρη ηθοποιός, η πρώτη αυτόχθονας Αμερικανίδα, η πρώτη ΛΟΑΤΚΙ+ γυναίκα, η πρώτη που πήρε βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας ανταγωνιζόμενη τον πρώην σύζυγό της, η πρώτη zoomer και ως τώρα η μοναδική γεννηθείσα τον 21ο αιώνα με Όσκαρ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αν μια ταινία δεν είναι στη συλλογή της Criterion, δεν μετράει, όσα βραβεία κι αν έχει πάρει

Οθόνες / Αν μια ταινία δεν είναι στη συλλογή της Criterion, δεν μετράει, όσα βραβεία κι αν έχει πάρει

Έχει διαμορφώσει γενιές κινηματογραφιστών που μεγάλωσαν υπό την επιρροή της, για την πλειονότητα των κινηματογραφόφιλων είναι κάτι σαν το Λούβρο, αλλά «με μια χιπ αύρα». Για πολλούς, η γνώμη της εταιρείας που επιλέγει 50 με 60 νέες ταινίες κάθε χρόνο μετράει περισσότερο από οποιαδήποτε τελετή απονομής βραβείων.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάτια Ερμητικά Κλειστά»: Η επιτάφια ονειροφαντασία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ

Οθόνες / «Μάτια Ερμητικά Κλειστά»: Η επιτάφια ονειροφαντασία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ

25 χρόνια συμπληρώνονται από τον θάνατο του σπουδαίου σκηνοθέτη, λίγους μήνες πριν από την πρεμιέρα του αριστουργηματικού, πολυδαίδαλου επιλόγου της ασυναγώνιστης φιλμογραφίας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αδελφοί Ταβιάνι: Οι αισιόδοξοι μαρξιστές του κινηματογράφου

Οθόνες / Αδελφοί Ταβιάνι: Οι αισιόδοξοι μαρξιστές του κινηματογράφου

Ο Πιερ Πάολο Παζολίνι είχε προσκληθεί να δει μια ταινία τους και βγαίνοντας προβληματισμένος από αυτή τους είπε «η αισιοδοξία σας είναι πιο τραγική από τον πεσιμισμό μου», προσφέροντάς τους τη μεγαλύτερη φιλοφρόνηση της καριέρας τους. Μια μεγάλη κινηματογραφική ιστορία αδελφικής συνωμοτικότητας έφτασε στο τέλος της με τον θάνατο του Πάολο Ταβιάνι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ