6 ταινίες που δεν θα χάσουμε τις επόμενες εβδομάδες Facebook Twitter
Aτελιέ LIFO

6 ταινίες που δεν θα χάσουμε τις επόμενες εβδομάδες

0

O Κλιντ Ίστγουντ επιστρέφει με την «Μπαλάντα του Ρίτσαρντ Τζούελ»

O Ρίτσαρντ Τζούελ του τίτλου είναι ένας φύλακας ασφαλείας που την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ατλάντα (1996) εντόπισε σακίδιο με εκρηκτικά ασφαλείας και ξεκίνησε διαδικασία εκκένωσης, σώζοντας εκατοντάδες ανθρώπους. Στη συνέχεια, όμως, εξαιτίας ενός άρθρου τοπικής εφημερίδας κρίθηκε ύποπτος γι' αυτό το τρομοκρατικό χτύπημα και κατέστη, εν μια νυκτί, από ήρωας αποδιοπομπαίος τράγος για την αμερικανική κοινωνία. Σε αυτή την εξοργιστική αληθινή ιστορία ο αγαπημένος (και) του ελληνικού κοινού Κλιντ Ίστγουντ θα βρει υλικό για να εξερευνήσει εκ νέου τα αγαπημένα του μοτίβα, αυτό του ηρωισμού και του μύθου, της αλήθειας και της μεταξύ τους απόστασης. Θα βρει, επίσης, ιδανικό πρωταγωνιστή στο πρόσωπο του Πολ Γουόλτερ Χάουζερ, ηθοποιού που έκλεψε την παράσταση στο Ι, Τοnya του Κρεγκ Γκιλέσπι. Οι κριτικές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού είναι θετικές, οι όποιες αρνητικές στέκονται σε μια «κίτρινη» αστειότητα που ουδεμία σχέση έχει με το έργο καθαυτό. Από τις ταινίες της χρονιάς.

(Από 16/1)

 

«Jojo Rabbit»: Η Σκάρλετ Γιαχάνσον στο Γ' Ράιχ

O Τάικα Γουαϊτίτι, αυτός ο περίεργος Νεοζηλανδός που επιχείρησε να φέρει λίγη από την παλαβομάρα των Monty Python στο σύμπαν της Marvel με το Thor: Ragnarok, επιστρέφει με το πιο φιλόδοξο προσωπικό του εγχείρημα, μια κινηματογραφική φαντασία, όπου πιτσιρικάς της νεολαίας του Χίτλερ ανακαλύπτει πως η μητέρα του κρύβει μια εβραιοπούλα στη σοφίτα του σπιτιού της και έρχεται σε σύγκρουση με τα πιστεύω του. Συνοδοιπόρος του σε αυτή την κρίση συνείδησης ο φανταστικός του φίλος, ο Αδόλφος Χίτλερ αυτοπροσώπως! Οι κριτικές κάνουν λόγο για crowdpleaser από εκείνα που, δυστυχώς, βρίσκουμε πια με το σταγονόμετρο ‒ το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ του Τορόντο συνηγορεί προς αυτή την κατεύθυνση. Οι πολέμιοι του φιλμ θεωρούν ότι ο ναζισμός και οι φρικτές του συνέπειες είναι πολύ σοβαρά θέματα για να κάνεις πλάκα μαζί τους, μια ένσταση, βέβαια, την οποία δεν ακούσαμε για ταινίες όπως το Inglourious Basterds.

(Από 23/1)

 

«Ο Φάρος»: Ασπρόμαυρος τρόμος και σπουδαίες ερμηνείες

Ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Έγκερς του Witch μας μεταφέρει στα τέλη του 19ου αιώνα για να αφηγηθεί ένα ατμοσφαιρικό χρονικό εγκλεισμού, παράνοιας και αρσενικού ανταγωνισμού με σκηνικό ένα απομονωμένο νησί και ήρωες δύο άξεστους φαροφύλακες που καλούνται να συμβιώσουν. Αδιαμφισβήτητη η ικανότητα του Έγκερς να συλλαμβάνει εποχή και γλωσσικό ιδίωμα –το βροντοφωνάζει με αυταρέσκεια μέσα στο φιλμ, άλλωστε‒, ακραίος πλην γαργαλιστικός φορμαλισμός, ασπρόμαυρο format, κάδρο 1.19:1, ηχητικός σχεδιασμός καμωμένος από το υλικό που φτιάχνονται οι εφιάλτες, φιλοσοφικές και μυθολογικές αναφορές, σινεφιλία και δύο γενναίες ερμηνείες από τους Γουίλεμ Νταφόε και Ρόμπερτ Πάτινσον, με τον τελευταίο να εξελίσσεται τελευταία σε υπολογίσιμο καρατερίστα. Αν και το φινάλε, όπως και στο ντεμπούτο του Έγκερς, μένει ανοιχτό σε συντηρητικές αναγνώσεις, πρόκειται αδιαμφισβήτητα για ένα γοητευτικό φιλμικό αξιοπερίεργο, από εκείνα που δικαιολογούν (και αποζημιώνουν) την επίσκεψη στην αίθουσα.

(Από 30/1)

 

«Μικρές Κυρίες»: Θαυμαστή, όπως λένε, μεταφορά λογοτεχνίας στην οθόνη!

Οι περιπέτειες των τεσσάρων αδερφών Μαρτς, όπως τις εμπνεύστηκε η πένα της Λουίζα Μέι Άλκοτ, έχουν γνωρίσει άπειρες μεταφορές σε κινηματογράφο και τηλεόραση, με εκείνη της Γκίλιαν Άρμστρονγκ του '94 να έχει αγαπηθεί ιδιαιτέρως από το κοινό και να εμφανίζεται συχνά σε λίστες με ενδεικτικές (και ενδεδειγμένες) χριστουγεννιάτικες προβολές. Η νέα μεταφορά του βιβλίου διά χειρός Γκρέτα Γκέργουιγκ συγκεντρώνει διαλεχτό καστ που περιλαμβάνει από Έμα Γουάτσον και Τιμοτέ Σαλαμέ έως Μέριλ Στριπ και Λόρα Ντερν και γνωρίζει ήδη επιτυχία στα αμερικανικά ταμεία και θερμή υποδοχή από την κριτική. Η τελευταία χαιρετίζει την κατά Γκέργουιγκ διασκευή της ιστορίας που εκσυγχρονίζει κάποιες πτυχές της ιστορίας, ώστε να είναι περισσότερο ταιριαστές στη μετά metoo εποχή ‒ μια κίνηση που αναμένεται να μην αρέσει ιδιαίτερα σε μερίδα βιβλιόφιλων και οπαδών προηγούμενων, πιο παραδοσιακών κινηματογραφικών μεταφορών. Σε κάθε περίπτωση, οι φαν του costume drama, της ταινίας εποχής που λέμε κι εμείς, έχουν κάτι να περιμένουν στις αίθουσες φέτος τον χειμώνα.

(Από 6/2)

 

Ο «Απόστρατος» είναι μια πολύ καλή ελληνική ταινία

Στα φεστιβάλ του εξωτερικού η ελληνική μυθοπλασία παραμένει περιζήτητη, πρόκειται όμως για μυθοπλασία φεστιβαλικής αισθητικής, από την οποία έχουμε πλεόνασμα. Το μεγάλο μας έλλειμμα εντοπίζεται στο καλό αφηγηματικό σινεμά, για το οποίο οι ταλαντούχοι μας σκηνοθέτες μοιάζουν να αδιαφορούν – πολύ κακώς, όπως αποδεικνύει εμφατικά και το παράδειγμα του Άγγελου Φραντζή με την Ευτυχία. Ο Απόστρατος του Ζαχαρία Μαυροειδή, με ήρωα έναν πωλητή μηχανών espresso που επιστρέφει στο σπίτι του αξιωματικού παππού του, μαθαίνει την ιστορία του και ανακαλύπτει μυστικά βαρύνουσας συναισθηματικής σημασίας, έρχεται να βάλει το (υπολογίσιμο) λιθαράκι του για να κλείσει σιγά-σιγά αυτή η μεγάλη τρύπα στην εγχώρια κινηματογραφική παραγωγή. Δίχως ίχνος υπερβολής, δεν υπάρχει άνθρωπος που να το είδε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης τον περασμένο Νοέμβριο και να μην έχει μια καλή κουβέντα να πει γι' αυτό. Είναι μία από τις ταινίες που θέλουμε να δούμε όχι για να στηρίξουμε το εγχώριο αφηγηματικό σινεμά, αλλά επειδή στηρίζουμε το καλό αφηγηματικό σινεμά.

(Από 20/2)

 

 

Η «Winona» του The Boy

Η πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy), η Winona, είναι μια υποβλητικά μυστηριώδης και βαθιά συγκινητική ταινία, όμορφη, με πρωταγωνίστριες τέσσερα κορίτσια που συναντιούνται μια καλοκαιρινή μέρα σε μια παραλία της Άνδρου για να παίξουν, να τραγουδήσουν, να κλάψουν και να γελάσουν, να περάσουν ανέμελες στιγμές και να λύσουν απορίες, μιλώντας για μουσική και σινεμά και ζώντας κάτι σαν παρατεταμένο τέλος εποχής με ιστορίες της φαντασίας τους που χρησιμοποιούν για να αποδράσουν από την πραγματικότητα. Η Ηρώ-Ελένη Μπέζου, η Δάφνη Πατακιά, η Ανθή Ευστρατιάδου και η Σοφία Κόκκαλη φέρνουν τη φρεσκάδα τους μπροστά από τον φακό, προσωποποιώντας μια σειρά από όνειρα της νιότης και οδηγώντας προσεκτικά τους θεατές σε μια κρυφή και αποκαλυπτική στιγμή. - M. Hulot

 

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Γιάννης Φάγκρας: «Το μικρόβιο της απληστίας μπορεί να μας κάνει όλους κανίβαλους»

Οθόνες / Γιάννης Φάγκρας: «Η απληστία μπορεί να μας κάνει όλους κανίβαλους»

Την ανθρώπινη απληστία με φόντο το προσφυγικό διαπραγματεύεται η ταινία «Μικρός Ανθρωποφάγος», μια «πανκ περιπέτεια», σύμφωνα με τον σκηνοθέτη της, που συμμετέχει στο φετινό 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις ήθελε να γίνει στρατιώτης αλλά τελικά έμαθε να κατασκευάζει βιολιά

Pulp Fiction / Ντάνιελ Ντέι Λιούις, μας έλειψες

Ο διάσημος ηθοποιός ήρθε στην Αθήνα και μας μίλησε αποκλειστικά για την επεισοδιακή πρώτη του επίσκεψη στην Ελλάδα, όταν ακόμη ήταν μακρυμάλλης έφηβος στα χρόνια της χούντας, και για την επάνοδό του στα πλατό μαζί με τον γιο του, Ρόναν, μαζί με τον οποίο έγραψε για πρώτη φορά σενάριο για την ταινία «Ανεμώνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντέπυ Γοργογιάννη: «Ο intimacy coordinator θα ενταχθεί και στη δική μας κουλτούρα»

Θέατρο / Πώς γυρίζουμε σήμερα μια σκηνή βιασμού;

Το θέατρο και ο κινηματογράφος διεθνώς επανεξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο στήνονται οι ερωτικές και βίαιες σκηνές: μέχρι ποιο σημείο μπορεί να εκτεθεί ένα σώμα; Η Ντέπυ Γοργογιάννη εξηγεί τον ρόλο του intimacy coordinator και τον τρόπο που τίθενται τα όρια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Πριν από το break, ο Γιώργος Λάνθιμος τα λέει όλα

Οθόνες / Γιώργος Λάνθιμος: «Το θέμα είναι πώς ξαναβρίσκεις τη χαρά»

Παραδέχεται πως η δημιουργία ενός έργου τέχνης δεν είναι μια ανώδυνη διαδικασία. Και πως χρειάζεται ένα διάλειμμα. Πήρε στάση απέναντι σε όσα συμβαίνουν στη Γάζα γιατί «Αν είσαι άνθρωπος με οποιαδήποτε ενσυναίσθηση, δεν μπορείς να μη μιλήσεις». Λίγο πρίν την κυκλοφορία της ταινίας Βουγονία που σκηνοθετεί, ο Γιώργος Λάνθιμος μίλησε στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ