Ο θάνατος της Ζαν Μορό τερμάτισε μια από τις λίγες συνδέσεις της εποχής μας με το μεγάλο, ευρωπαϊκό κυρίως, σινεμά των δημιουργών που κυριάρχησε από τη δεκαετία του 60 και έπειτα, με ονόματα-θρύλους πίσω από την κάμερα και δημιουργήματα που γοητεύουν ως σήμερα. Όπως επιβεβαιώνει η γιγαντιαία φιλμογραφία της, την ήθελαν όλοι. Ξεκινώντας από τα τέλη του '50 και τον Λουί Μαλ, συνεχίζοντας με τους πρώην κριτικούς, επαναστάτες σκηνοθέτες της nouvelle vague, αλλά και με πολλές συνεργασίες εκτός Γαλλίας ως και τα επεισοδιακά γυρίσματα του «Μετέωρου Βήματος του Πελαργού», η Μορό ήταν η απόλυτη μούσα ενός σινεμά που ξεπερνούσε τις συμβάσεις της εποχής του. Δείτε την μέσα από 12 σκηνές, 12 διαφορετικών σκηνοθετών που συνέβαλαν στην κινηματογραφική αθανασία της.

 

Ασανσέρ για Δολοφόνους

1958, Λουί Μαλ

 

 

Η Νύχτα

1961, Μικελάντζελο Αντονιόνι

 

 

Ζιλ και Ζιμ

1962, Φρανσουά Τριφό

 

 

Eva

1962, Τζόζεφ Λόουζι

 

 

Το Λιμάνι των Αγγέλων

1963, Ζακ Ντεμί

 

 

Το ημερολόγιο μιας καμαριέρας

1964, Λουίς Μπουνιουέλ

 

 

Μάτα Χάρι, Πράκτωρ Χ-21

1964, Ζαν Λουί Ρισάρ

 

 

Ο Ναύτης του Γιβραλτάρ

1967, Τόνι Ρίτσαρντσον

 

 

Ο τελευταίος των μεγιστάνων

1976, Ελία Καζάν

 

 

Ο Καυγατζής

1982, Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ

 

Μέχρι το τέλος του κόσμου

1991 Βιμ Βέντερς

 

 

Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού

1991, Θόδωρος Αγγελόπουλος