Ο χαμένος κόσμος της Ευριπίδου σε ένα βιβλίο

Ο χαμένος κόσμος της Ευριπίδου σε ένα νέο βιβλίο Facebook Twitter
Διπλάρειος Σχολή. © Αρχείο της Διπλαρείου Σχολής
0

«Η οδός Αθηνάς είναι η καρδιά της Αθήνας. Και η Αθήνα είναι η καρδιά του έθνους. Γι' αυτό και ό,τι υμνεί την Αθηνάς είναι εθνικό κι ελληνικό μαζί. Κι έτσι όπως έχει τ' όνομα Θεάς η οδός αυτή και στην κορυφή της τη βλογάει ο Παρθενώνας, κανείς δεν της αμφισβητεί την εθνική αξία σ' ολόκληρη τη χώρα. Ο δρόμος, η Αθηνάς, έχει πολλά οινομαγειρεία και πιο πολλά πορνεία, κινηματογράφους για κατ' ιδίαν ερωτικήν απόλαυση, ξενοδοχεία σκοτεινά για άμεση ερωτική περίθαλψη –κάτι σαν Πρώτων Βοηθειών, να πούμε, ερωτικών–, χιλιάδες καφενεία για ημερήσια χαύνωση, το Δημαρχείο κι ένα γραφείο κηδειών αλλοτινών καιρών. Στον δρόμο αυτόν κυκλοφορούν εργατικοί, μικροέμποροι, αλήτες, πόρνες, τραβεστί, δημοσιογράφοι, επαρχιώτες μαστρoποί και χίλιοι δολοφόνοι» είχε γράψει ο Μάνος Χατζιδάκις στο σημείωμα του δίσκου «Οι μπαλάντες της οδού Αθηνάς».


Αυτό τον κόσμο εξερευνά στο νέο βιβλίο της η φιλόλογος και λαογράφος Ζωή Ρωπαΐτου με τίτλο «Ο κόσμος της Ευριπίδου και των πέριξ. Ευριπίδου, Ψυρρή και Γεράνι: Ένας περίπατος», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις της Εστίας.


Πρόκειται για μια σημαντική και ιστορική έκδοση που καταπιάνεται με πλούσιες αφηγήσεις για έναν κόσμο που χάθηκε στο πέρασμα του χρόνου και ταυτόχρονα εστιάζει σε ό,τι απέμεινε να θυμίζει τον αλλοτινό πυρήνα της εμπορικής Αθήνας. Αναμφίβολα, είναι ένας διαχρονικός περίπατος στον χώρο, στον χρόνο και στους ανθρώπους μιας εμβληματικής συνοικίας.

«Στον δρόμο αυτόν κυκλοφορούν εργατικοί, μικροέμποροι, αλήτες, πόρνες, τραβεστί, δημοσιογράφοι, επαρχιώτες μαστρoποί και χίλιοι δολοφόνοι» είχε γράψει ο Μάνος Χατζιδάκις


Ιστορίες που υφαίνουν τους πολλαπλούς μετασχηματισμούς της περιοχής ανασύρουν άγνωστες πληροφορίες και αναδεικνύουν τις διαφορετικές πτυχές της ταυτότητας μιας συναρπαστικής γειτονιάς.


Η Ζωή Ε. Ρωπαΐτου γεννήθηκε το 1953 στην Αθήνα, στο Γκάζι, όπως οι γονείς και οι παππούδες της. Εργάστηκε για 34 χρόνια (1977-2011) στο Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών ως ερευνήτρια και έχει συγγράψει πολλά βιβλία που εστιάζουν στις οπτικές της καθημερινότητας της πόλης.


Φυλλομετρώντας το βιβλίο, ο αναγνώστης διαβάζει ένα κοινωνικό χρονικό για την οδό Ευριπίδου, την περιοχή του Ψυρρή, την πλατεία Κουμουνδούρου και το Γεράνι.

Ουσιαστικά, αναζητά τα ίχνη του εμπορικού κέντρου της παλιάς Αθήνας, τις μυρωδιές, τους ήχους, τις συνήθειες, τα σημεία που αγάπησαν και κατοίκησαν άνθρωποι απλοί αλλά και σπουδαίοι συγγραφείς και καλλιτέχνες, όπως ο Παπαδιαμάντης, ο Μητσάκης, ο Πικιώνης, ο Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Εγγονόπουλος και ο Χατζιδάκις, χρησιμοποιώντας ως μέσο τη φωνή παλιών και σημερινών κατοίκων.


Όπως γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου η συγγραφέας, «βασικός σκοπός του είναι να παρακινήσει τον αναγνώστη να επισκεφθεί την περιοχή όχι μόνο για την κάλυψη των πρακτικών αναγκών. Να διαβεί τα κατώφλια παλιών παντοπωλείων, εργαστηρίων και παντός είδους καταστημάτων. Να θαυμάσει παλιά κτίρια, εκκλησίες, δρομίσκους και μπαλκόνια αλλοτινών καιρών, να γνωρίσει την Εταιρεία των Φίλων του Λαού και τη Διπλάρειο Σχολή. Έτσι, ακολουθώντας τις διαδρομές αυτού του βιβλίου, ο αναγνώστης θα ακούσει το παρελθόν να συνομιλεί με το παρόν και θα συναντηθεί με ένα κομμάτι σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού».


Η ποικιλία των καταστημάτων, η κοινωνική, πνευματική και θρησκευτική ζωή, οι ιστορίες ανθρώπων, η συμβίωση με τους μετανάστες, ο οικιστικός ιστός, η επιρροή της οικονομικής κρίσης και η απαξίωση του κέντρου είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται το βιβλίο.

Ο χαμένος κόσμος της Ευριπίδου σε ένα νέο βιβλίο Facebook Twitter
Το 9ο Γυμνάσιο Αρρένων.


Επίσης, εμπεριέχει έναν ανεκτίμητο όγκο πληροφοριών για την κεντρική αγορά, τους εκδοτικούς οίκους, τις βιοτεχνίες, τα εργαστήρια, τις ταβέρνες, τα αναψυκτήρια, τα ξενοδοχεία, τον αγοραίο έρωτα, τους ναούς, τις συλλογικές δραστηριότητες, τα παραδοσιακά καφενεία, τα ρεμπετάδικα, τα σχολεία, τα ιδρύματα, τα πρατήρια και τα εστιατόρια.


Η οδός Ευριπίδου, ένας κατεξοχήν εμπορικός κόμβος, βρίσκεται ανάμεσα στου Ψυρρή και στο Γεράνι, δηλαδή στο όριο μεταξύ παλιάς και νέας πόλης. Εκεί, λοιπόν, συγκροτείται ένα μωσαϊκό μαρτυριών που χαρτογραφεί τη ροή και τον παλμό της καθημερινότητας.

«Ο πατέρας μου, Χαράλαμπος Πάτσης, καταγόταν από τη Λαμπεία Ηλείας. Προπολεμικά, από τα δώδεκα χρόνια του, γύριζε στα χωριά γύρω από τη Δίβρη, πουλώντας ψιλικά σε μια βαλίτσα, για να βοηθήσει την οικογένεια, που ήταν πολυμελής» αφηγείται η κ. Δήμητρα Πάτση που διατηρεί αποθήκη ψιλικών και χαρτικών στην οδό Πολυκλείτου 7 και γνωρίζει από παιδί την περιοχή, αφού συνόδευε το πατέρα της στο μαγαζί, που λειτουργεί αδιαλείπτως από το 1948.


Η ίδια, αναφερόμενη στην εγκατάλειψη του κέντρου, επισημαίνει: «Προσπαθούμε να σταθούμε με νύχια και με δόντια. Δεν είναι όπως ήταν κάποτε η οδός Πολυκλείτου. Αθηνάς, Πολυκλείτου, Βύσσης, Ευριπίδου, Αιόλου, ήταν η καρδιά του εμπορίου. Ό,τι έχει σχέση με χονδρική τα έβρισκε κανείς όλα. Δυστυχώς, τώρα έχουν ερημώσει όλα και ό,τι ξενοικιαστεί δεν ξανανοικιάζεται. Έχει πάψει να υπάρχει αυτή η κίνηση που υπήρχε, η εμπορικότητα».

Ο χαμένος κόσμος της Ευριπίδου σε ένα νέο βιβλίο Facebook Twitter
Μικροπωλητές στην οδό Ευριπίδου.


Την ίδια στιγμή, λίγο πιο μακριά η Αλεξάνδρα, «κουλουροπώλις της πλατείας Αγίων Θεοδώρων, είναι ένα πρόσωπο που αντιμετωπίζει με χαμόγελο και στωικότητα τις αναποδιές της ζωής». Από νωρίς το πρωί βρίσκεται στο πόστο της. Κατάγεται από την Πελοπόννησο και μένει πολλά χρόνια στην Αθήνα.


«Μέχρι πριν από λίγο καιρό εργαζόμουν σε φούρνο στο Σύνταγμα. Αγαπούσα τη δουλειά μου, μου άρεσε να εξυπηρετώ τους πελάτες και γι' αυτό ήμουνα, νομίζω, μια πετυχημένη πωλήτρια. Όμως, με την κρίση, ο φούρνος όπου δούλευα έκλεισε. Έμεινα άνεργη. Μια φίλη γνώριζε έναν ιδιοκτήτη φούρνου στον Κεραμεικό (...). Μετά τη συνάντησή μας φαίνεται ότι έμεινε ικανοποιημένος από τις απαντήσεις μου, βγήκα στον δρόμο (...). Έχω δύο γιους που είναι και οι δύο άνεργοι. Μάλιστα, ο ένας είναι χημικός. Είμαι εδώ από τις 6:30 π.μ. μέχρι τις 3 μ.μ. Το μεροκάματό μου είναι είκοσι πέντε ευρώ».


Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η εξιστόρηση του Λάμπρου Γουλιαδίτη, ο οποίος ασχολείται με το εμπόριο τροφίμων, έχοντας μαγαζί στην οδό Ευριπίδου 42. «Παλιά, εδώ έμενε ο Ξενόπουλος. Ανατινάχθηκε το σπίτι του στον Εμφύλιο και αυτό είναι το νέο κτίριο που φτιάχτηκε απ' τον μπάρμπα μου. Μια μέρα πριν από δέκα πέντε χρόνια ήρθε εδώ η μία από τις κόρες του. Με ρώτησε: "Ξέρετε τι ήταν εδώ παλιότερα;". Της απάντησα: "Βεβαίως, ήταν το σπίτι του Ξενόπουλου". Τότε τη γυναίκα την πήραν τα δάκρυα, δεν είπε τίποτε άλλο κι έφυγε. Είπε μόνο πως ήταν κόρη του. Ήθελε να δει αν υπάρχει ακόμα η μνήμη του πατέρα της».

Ο χαμένος κόσμος της Ευριπίδου σε ένα νέο βιβλίο Facebook Twitter
Το βιβλίο της κυρίας Ζωής Ρωπαΐτου είναι μια σπουδαία ανθρωπογεωγραφία που διαβάζεται ως ένα ιστορικό αφήγημα.


Στην οδό Ευριπίδου και στην Αθηνάς σύχναζαν ιερόδουλες που πήγαιναν τους πελάτες τους στα ξενοδοχεία της περιοχής. Στη Σαρρή 22, στο καφενεδάκι-εστιατόριο του Γιώργου και της Ρίτσας, η συγγραφέας συναντά την Μπέττυ, μια ωραία γυναίκα, ψηλή, με μακριά μαύρα μαλλιά, γύρω στα σαράντα.


«Οι πρώτοι φίλοι στη γειτονιά ήταν η Ρίτσα και η μαμά της, που τις γνώρισα αμέσως γιατί ήρθα να πάρω καφέ. Μετά γνώρισα και τους υπόλοιπους γείτονες. Εδώ είναι το στέκι μας. Οι πελάτες μου είναι από δεκαέξι μέχρι ογδόντα και βάλε, έτοιμοι να πάνε στον τάφο. Οι ηλικιωμένοι είναι πιο συχνοί. Τα βάσανα της ζωής τους κάνουνε. Δεν ξέρω. Τα πρωτάρικα είναι μαζεμένα (...). Την αλλαγή φύλου δεν την είχα άγχος. Εγώ ήξερα πώς αισθανόμουνα (...). Ο χώρος που εργάζομαι είναι ένα παλιό σπιτάκι. Έχει δύο δωμάτια με κόκκινα και μπλε φώτα. Η Καίτη ήρθε το '61 σε αυτό το σπιτάκι, όταν έκλεισε η Τρούμπα. Τότε δοθήκανε άδειες στις γυναίκες που ήταν στην Τρούμπα να κάνουν τη δουλειά τους αλλού. Τη γενική εκκαθάριση στην Τρούμπα την έκανε ο Σκυλίτσης, τέλη '60, αρχές '70».


Το βιβλίο της κυρίας Ζωής Ρωπαΐτου είναι μια σπουδαία ανθρωπογεωγραφία που διαβάζεται ως ένα ιστορικό αφήγημα. Στις σελίδες του φωτίζεται η ατμόσφαιρα της αστικής ζωής της πόλης και με όχημα προσωπικές αναμνήσεις και βιώματα συγκροτείται μια έκδοση που συμβάλλει στη γνώση της ιστορίας της Αθήνας.


Όπως καταλήγει η συγγραφέας: «Πάνω απ' όλα, το βιβλίο γράφτηκε για να φωνάξει: "Αγαπητοί αναγνώστες, επισκεφθείτε την περιοχή, διαβείτε το κατώφλι των παλαιών παντοπωλείων, περπατήστε με το φως της ημέρας στα δρομάκια του Ψυρρή, μπείτε στα εναπομείναντα εργαστήρια, φάτε στα οινομαγειρεία και στις ταβέρνες της περιοχής, σηκώστε τα μάτια στα παλιά κτίρια και τους ναούς, γνωρίστε τη Διπλάρειο Σχολή και την Εταιρεία των Φίλων του Λαού κι ένα κομμάτι ελληνικού πολιτισμού θα αρχίσει να αποκαλύπτεται, σιγά-σιγά, μπροστά σας"».

Ο χαμένος κόσμος της Ευριπίδου σε ένα νέο βιβλίο Facebook Twitter
Ο χαμένος κόσμος της Ευριπίδου σε ένα νέο βιβλίο Facebook Twitter
Η ποικιλία των καταστημάτων, η κοινωνική, πνευματική και θρησκευτική ζωή, οι ιστορίες ανθρώπων, η συμβίωση με τους μετανάστες, ο οικιστικός ιστός, η επιρροή της οικονομικής κρίσης και η απαξίωση του κέντρου είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται το βιβλίο.
Ο χαμένος κόσμος της Ευριπίδου σε ένα νέο βιβλίο Facebook Twitter
Μηχανουργοί
Ο χαμένος κόσμος της Ευριπίδου σε ένα νέο βιβλίο Facebook Twitter
Μηχανουργοί
Ο χαμένος κόσμος της Ευριπίδου σε ένα νέο βιβλίο Facebook Twitter
Μηχανουργοί

Info

Το βιβλίο της Ζωής Ε. Ρωπαϊτου «Ο κόσμος της Ευριπίδου και των πέριξ. Ευριπίδου, Ψυρρή και Γεράνι: Ένας περίπατος» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις της Εστίας.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόναθαν Κόου

I was there / Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Ο διάσημος Βρετανός συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε για τη συγγραφή ως «πολυτέλεια για λίγους», την εκλογή Τραμπ ως «έκφραση απόγνωσης» και τη «woke» κουλτούρα ως πράξη ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πολ Όστερ (1947-2024): Ο Mr. Vertigo των ονειρικών μας κόσμων

Σαν σήμερα  / Πολ Όστερ: «Οι χαμένες ευκαιρίες αποτελούν μέρος της ζωής στον ίδιο βαθμό με τις κερδισμένες»

Σαν σήμερα 30 Απριλίου, το 2024 πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας και μετρ της σύμπτωσης, που κατάφερε να συνδυάσει την προοπτική των άπειρων φανταστικών κόσμων με το ατελείωτο κυνήγι των ευκαιριών και τη νουάρ ατμόσφαιρα με τα πιο ανήκουστα αυτοβιογραφικά περιστατικά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τάσος Θεοφίλου: «Η φυλακή είναι το LinkedΙn των παρανόμων» ή «Το πορνό και το Κανάλι της Βουλής είναι από τα πιο δημοφιλή θεάματα στη φυλακή»

Βιβλίο / Τάσος Θεοφίλου: «Όταν μυρίζω μακαρόνια με κιμά θυμάμαι τη φυλακή»

Με αφορμή το βιβλίο-ντοκουμέντο «Η φυλακή», ο Τάσος Θεοφίλου μιλά για την εμπειρία του εγκλεισμού, για τον αθέατο μικρόκοσμο των σωφρονιστικών ιδρυμάτων –μακριά απ’ τις εικόνες που αναπαράγουν σειρές και ταινίες– και για το πώς η φυλακή λειτουργεί σαν το LinkedIn των παρανόμων.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Βιβλίο / Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Chanel, Dior και πολλοί ακόμα οίκοι υψηλής ραπτικής «ντύνουν» τα shows τους με τη μουσική του. Στο «Remixed», την αυτοβιογραφία-παλίμψηστο των επιρροών και των εμμονών του, ο ενορχηστρωτής της σύγχρονης catwalk κουλτούρας μας ξεναγεί σε έναν κόσμο όπου μουσική και εικόνα γίνονται ένα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Βιβλίο / Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Λίγοι είναι οι ποιητικά γραμμένοι εκκλησιαστικοί στίχοι που δεν φέρουν τη σφραγίδα αυτού του ξεχωριστού υμνωδού και εκφραστή της βυζαντινής ποιητικής παράδοσης που τίμησαν οι σύγχρονοί μας ποιητές, από τον Οδυσσέα Ελύτη μέχρι τον Νίκο Καρούζο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Βιβλίο / Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Η τελευταία μεγάλη μορφή της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας που πίστευε πως «η λογοτεχνία μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα» έφυγε την Κυριακή σε ηλικία 89 ετών. Ξεχωρίσαμε πέντε από τα πιο αξιόλογα μυθιστορήματά του.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
bernhard schlink

Πίσω ράφι / «Φανταζόσουν ότι θα έβγαινες στη σύνταξη ως τρομοκράτης;»

Το μυθιστόρημα «Το Σαββατοκύριακο» του Μπέρνχαρντ Σλινκ εξετάζει τις ηθικές και ιδεολογικές συνέπειες της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, αναδεικνύοντας τις αμφιλεγόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Φοίβος Οικονομίδης

Βιβλίο / Φοίβος Οικονομίδης: «Είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σπάσουμε σε χίλια κομμάτια»

Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Γιακαράντες», ο Φοίβος Οικονομίδης, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς συγγραφείς της νεότερης γενιάς, μιλά για τη διάσπαση προσοχής, την αυτοβελτίωση, τα κοινωνικά δίκτυα, το βύθισμα στα ναρκωτικά και τα άγχη της γενιάς του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Σερζ Τισερόν «Οικογενειακά μυστικά»

Το Πίσω Ράφι / «Το να κρατάμε ένα μυστικό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και επικίνδυνο έχουμε»

Μελετώντας τις σκοτεινές γωνιές των οικογενειακών μυστικών, ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Σερζ Τισερόν αποκαλύπτει τη δύναμη και τον κίνδυνο που κρύβουν καθώς μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ