Πρέπει να μιλήσεις. Από μόνος του δε θα πάρει πρωτοβουλία. Ωστόσο ας μην είναι επιτακτικος ο τρόπος που θα μιλήσεις, διότι θα καταλήξει σε καυγά.Βάλε τον στο παιχνίδι σταδιακά, ώστε να νιωσει πως είναι κομμάτι του σπιτιού κι αυτός. Πχ: δεν υπάρχουν καθαρά ρούχα.Αν πει: δε βάζεις κανένα πλυντήριο; Μην το γυρίσεις: και γιατί δε βάζεις εσύ; Μπορείς να πεις: ευχαρίστως. Θα αναλαβεις εσύ το άπλωμα;Έτσι είναι φανερό ότι οι δουλειές μοιράζονται. Κανένας δεν είναι "το κορόιδο". Υπάρχει συνεργασία με κοινό στόχο.
