Ηθελα να κοψω φράντζα. Αλλα εκοψα πολλα περισσοτερα (στο υψος φραντζας οπως καταλαβαινεις...). Οποτε μετα αναγκαστικά μου τα κόψανε κοντα. Κ γενικα ρε συ το χα καημό να εχω μακρυα μαλλια με φράντζα. Η μαμα μου ολο καρε μου τα έκοβε κ μου βαζε κ κτ φιογκακια που μισούσα. Κ τωρα που τη ρωτάω "μα γτ δε μου άφηνες μακρυα μαλλια αφου τοσο το θελα?" (λογικο, κοριτσακι ημουνα) η απαντηση της ειναι "δεν ξερω". Αλλα ρε συ Ανια, δε φανταζεσαι τον καημο μου τοτε! Καλα το δικο σου "τραύμα" πιο τραγικο, δεν το συζητώ! Πρωτη φορα στο μεταξυ το ακουω! Αμα λεω εγω οτι ημασταν πειραματόζωα για τους γονεις μας με λενε υπερβολα!