Σε καταλαβαίνω απόλυτα, ομοιοπαθουσα και εγώ και η ιστορία σου έχει πολλά κοινά με την δική μου δυστυχώς γιατί σε κανέναν δεν αξίζει κάτι τέτοιο( και εμείς ήμασταν πολύ καιρό μαζί και υποτίθεται ότι και αυτός μάζευε χρήματα για να παντρευτούμε και να ζήσουμε μαζί και πάντα κάτι συνέβαινε και οι άλλοι φταιγανε και να τα ψέματα και οι δικαιολογίες). Στο τέλος για να μην τα πολυλογω τα σιχαθηκα όλα αυτά και αυτόν και τον εαυτό μου που το ανεχομουν όλο αυτό...Και το χειρότερο είναι πως δυστυχώς τα σημάδια είναι όλα εκεί μόνο που εμείς δεν θέλαμε να τα δούμε... Μία συμβουλή μόνο, μείνε μακριά του! Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, ο τζόγος είναι αρρώστια και για να ξεφύγει κάποιος πρέπει να το θέλει ο ίδιος... Εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, απλά από εδώ και πέρα κάνε μια χάρη στον εαυτό σου και ρίξε μαύρη πέτρα πίσω σου. Προσωπικά αυτό έκανα, έκοψα κάθε επικοινωνία και τώρα μπορώ να πω πως επιτέλους είμαι καλά, για την ακρίβεια είμαι πολύ καλύτερα από ότι όταν ήμασταν μαζί. Ξέρω ότι αυτή την στιγμή αισθάνεσαι πως γκρεμίστηκε ο κόσμος σου όλος και λογικό είναι αφού νομιζες πως ήταν " ο άνθρωπος σου" απλά να έχεις στον νου σου πως αυτός που θα είναι πραγματικά ο άνθρωπός σου, δεν θα σε πληγωνε ποτέ με τέτοιον τρόπο. Εντάξει έκανες ένα λάθος, δεν αξίζει όμως να χαλάσεις την ζωή σου για αυτόν. Υπομονή, στο τέλος είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρεις όσο δύσκολο κι αν φαίνεται τώρα απλά μείνε ΜΑΚΡΙΑ του. ΜΠΟΡΕΙΣ!