Μα τι λογικό άλμα είναι αυτό, αγαπητέ/ή; Δηλαδή όσοι ψάχνουν για αγάπη, σχέση, συντροφικότητα, συνύπαρξη είναι κατά κανόνα μίζεροι, απελπισμένοι, κολλιτσίδες; Ενώ από την άλλη, όσοι αποτελούν αντικείμενα πολιορκίας είναι αξιόλογοι;Μήπως αυτή είναι μια καθαρά υποκειμενική, όσο και αυθαίρετη ερμηνεία; Γενικεύσεις αυτού του είδους θυμίζουν σοφίσματα του τύπου "το μπουζούκι είναι όργανο, ο αστυνομικός είναι όργανο, άρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι".