Απόλυτα καλός άνθρωπος , όπως και απόλυτα κακός άνθρωπος δεν υπάρχει. Να υποθέσω ότι ο εξομολογούμενος χαρακτηρίζει ως κακούς ανθρώπους τους έχοντες κακή συμπεριφορά που ασκούν εκφοβισμό σε άλλα άτομα που δεν δημιουργούν καβγάδες ή είναι φαινομενικά ήρεμοι. Το πόσο καλός και το πόσο κακός μπορεί να γίνει καποιος ο ίδιος το ανακαλύπτει πρώτος αν δεν έχει αυτογνωσία. Όλοι οι υπόλοιποι δεν μπορούν να ξέρουν το ποσοστό της κακιάς ή της καλοσύνης κάποιου.
