Είπα ότι θα υπάρχουν και άνθρωποι που μπαίνουν στην διαδικασία ίσως να στήνουν ολόκληρα σενάρια. Δεν είπα ότι ο κόσμος είναι εγώ, αλλά δεν αντιπροσωπεύει και η/ο Εξ τον κόσμο. Δεν μου αρέσει η αιώνια καχυποψία που εκφράζεται και όταν πάμε να βγάλουμε ψέμα κάθε καλό που βλέπουμε γύρω μας: το κάνουν πάρα πολλοί και συμβαίνει συνέχεια. Προσωπικά προτιμώ να πιστέψω ένα πιθανό ψέμα (εφόσον δεν μπορώ να το εξακριβώσω) παρά να βγάλω σκάρτο (δίχως αποδείξεις) κάτι καλό. Γιατί να αποτελεί παρηγοριά αν είναι όπως τα λέει η/ο Εξ; Δεν είναι θετικό για όλους μας και αισιόδοξο να βλέπουμε ότι υπάρχουν και περιπτώσεις όπως περιγραφόταν στην άλλη Εξ; Καλύτερα να χαιρόμαστε για τον άλλον παρά να στενοχωριόμαστε για τον εαυτό μας για κάτι που δεν έχουμε: γίνεται, άρα είναι εφικτό και για εμάς τους ίδιους.