Αυτό που λες ισχύει όταν μιλάμε με γνωστούς ή βρισκόμαστε σε "ανοιχτή" παρέα. Δηλαδή υπάρχουν θέματα που θέλουν προσοχή στο τι θα πεις ή είναι καλό να αποφεύγονται τελείως. Όταν όμως αναφερόμαστε σε φίλους, αυτοί μας ξέρουν έτσι κι αλλοιώς απέξω κι ανακατωτά γνωρίζουν τις απόψεις μας για το καθετί. Στα τόσα χρόνια δεν υπάρχει κάτι που να μην το έχεις συζητήσει μαζί τους. Αναφέρεις μεταξύ άλλων την ομοφυλοφιλία, αν κάποιος έχει πρόβλημα με τους γκει είναι φυσικό να μην έχει ομοφυλοφιλους φίλους. Δεν ΓΙΝΕΤΑΙ να έχει. Η φιλία προϋποθέτει αποδοχή, αν αυτή δεν υπάρχει έχει τελειώσει εκεί το θέμα. Λες "ψυχοφάρμακα", αν κάποιος έχει τέτοιου είδους προκαταλήψεις, επίσης κάποιοι άνθρωποι δεν θα γίνουν ποτέ φίλοι του ούτε τον θέλουν στην ζωή τους ούτε τους θέλει. Επίσης, μπορεί να είναι δυο άνθρωποι που δεν παίρνουν ψυχοφάρμακα αλλά οι απόψεις του ενός πάνω σε αυτό το ζήτημα να σταθούνε εμπόδιο να αναπτύξουν βαθύτερες σχέσεις.Με τους φίλους μας λέμε διάφορα πράγματα, άλλα είναι σοβαρά και άλλα λιγότερο σοβαρά. Δεν μπορούμε να λέμε πάντα "εποικοδομητικά". Γενικότερα νομίζω το σχόλιό σου αφορά γνωστούς και όχι φίλους. Προσωπικά πάντως δεν θα μπορούσα να είμαι φίλη με κάποια που θίγεται από τις απόψεις μου και θα έπρεπε να τις φιλτράρω και να είμαι σε επιφυλακή μήπως θιχτεί και το πάρει προσωπικά. Το θεωρώ και λίγο φασιστκό, θα μπορούσε ο καθένας μας να ισυχριστεί ότι θίγεται με το ένα και το άλλο και να "απαγορεύσει" έτσι στον κάθε φίλο να εκφράσει την γνώμη του. Για τον οίκτο και την αντιπάθεια που λες, αυτά δεν έχουν θέση ανάμεσα σε φίλους. Θα κάνεις φίλο σου κάποιον για τον οποίο νοιώθεις οίκτο ή αντιπάθεια;