Εγώ δε θα σε κράξω. Νορμάλ μου φαίνονται οι τρεις μήνες για τέτοιες παρατηρήσεις και αναρωτήσεις. Αν τις κάνεις στον 1ο μήνα τις νιώθεις πρόωρες, λες ΟΚ, κάτσε να δω, είναι νωρίς να κρίνω.Εντάξει βέβαια, δεν είναι για να περιμένεις πιο πολύ να αναλογιστείς αν θες να συνεχίσεις. Μετά θα προχωράει η σχέση, θα κολλήσει και το παιδί και δε θα φταίει να του έρθει κεραμίδα ότι "τελικά δεν ταιριάζετε" μετά το 6μηνο!Στο θέμα μας:Δεν φταίει σε κάτι ο άνθρωπος, έτσι είναι η εποχή και οι σύγχρονες γενιές 25 και κάτω σε γενικές γραμμές.Δηλ βιντεακια στα σόσιαλ, "δείξιμο" κλπ.Τώρα για το στυλιστικό, αν εκείνου του αρέσει και δε μιλάμε για κάτι απαράδεκτο (π.χ να κυκλοφορεί με βρώμικα ή κουρελιασμένα ρούχα) και πάλι δε σου οφείλει τίποτα και η φάση είναι "σ'όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δε θα μπορέσουμε".Για την ερώτηση αν τον αγαπάς, όντως είναι πολύ νωρίς και είναι λίγο παιδιάστικο, αλλά σκέφτηκες ότι μπορεί να είναι πολύ ευαίσθητος, ή να του λείπει γενικά το συναίσθημα στη ζωή του;Γενικά, δεν κολλάει και δεν έχεις το δικαίωμα να πεις στον άλλο "δε μου αρέσουν αυτά κι αυτά από εσένα, άλλαξέ τα" (και κανείς μας δεν το έχει αυτό το δικαίωμα προς τους άλλους).Εσύ απλώς, πρέπει μέσα σου να δεις τι αισθήματα έχεις γι'αυτόν, να ζυγιάσεις τα υπέρ και τα κατά της σχέσης και να δεις αν πιστεύεις ότι τα αισθήματά σου, τα καλά της σχέσης και του ανθρώπου αυτού είναι τόσο σημαντικά για σένα, ώστε να παραβλέψεις αυτά που σε ενοχλούν - ή μάλλον, να ζήσεις με αυτά.Γενικά, όλες οι σχέσεις έτσι λειτουργούν κατά βάση και αυτό είναι κάτι με το οποίο πρέπει να συμφιλιωθείς, αν θέλεις να είσαι πράγματι τόσο ώριμη όσο νιώθεις.Φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχεις το δικαίωμα της επιλογής και της απόρριψης επιλογών. Αρκεί να έχεις σκεφτεί επαρκώς και να σεβαστείς αυτόν που έχεις απέναντί σου.