Όταν δεν υπάρχουν οι ιστορικές γνώσεις τουλάχιστον να τσεκάρουμε τις γενικές πληροφορίες της wikipedia:Το πολίτευμα του Ηνωμένου Βασιλείου είναι Βασιλευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Η νομοθετική εξουσία ασκείται από το κοινοβούλιο, που αποτελείται από δύο σώματα, τη Βουλή των Λόρδων και τη Βουλή των Κοινοτήτων. Το ίδιο και για την Ισπανία, Σουηδία, Ολλανδία κλπ.Στο πολίτευμα αυτό οι εξουσίες ασκούνται γενικά από το κοινοβούλιο και την κυβέρνηση, η οποία και φέρει την απόλυτη ευθύνη όλων των πράξεών της και εφόσον απολαύει της εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου. Στον Βασιλιά ανήκουν μόνο αντιπροσωπευτικές αρμοδιότητες και κυρίως οι επικυρώσεις νόμων και διαταγμάτων. Η θέση του συνήθως είναι κληρονομική.Το πολίτευμα της Βασιλευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας ιστορικά αποτελεί εξέλιξη της Απόλυτης Μοναρχίας (παρόμοια κι εμείς ζητήσαμε Σύνταγμα απο τον Όθωνα την 3η Σεπτεμβρίου). Οι μονάρχες μέσα στο πέρασμα των αιώνων, είτε ειρηνικά, είτε λόγω επαναστάσεων, παραχώρησαν σταδιακά τις εξουσίες τους στους αντιπροσώπους των υπηκόων τους. Έτσι τα Κοινοβούλια ως έκφραση της λαϊκής βούλησης έγιναν ο μοναδικός πόλος εξουσίας εγκαθιδρύοντας τη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία (ο λαός κυβερνά δια των αντιπροσώπων του). Επομένως ο ρόλος του μονάρχη είναι παραδοσιακός (τελετάρχης) και επικυρωτικός σε διατάγματα που έχουν ήδη προαποφασιστεί δια των αντιπροσώπων του λαού. Το ότι υφίστανται κληρονομικές περιουσίες των εστεμμένων από τις οποίες καρπώνονται εισόδημα είναι μια άλλη ιστορία κι ενδεχομένως αυτό να είχε λόγο συζήτησης. Για τον λόγο αυτό όμως ακριβώς έχουν συνήθως, τουλάχιστον οι πνευματικότεροι εξ αυτών, μυριάδες φιλανθρωπικά ιδρύματα υπό την αιγίδα τους.
