Και το γράμμα που ο παππούς μου έστελνε στη γιαγιά μου -δύο σελίδες Α4 πυκνογραμμένες μπρος-πίσω που δεν έλεγαν τίποτα ουσιαστικό: "είσαι η ζωή μου και όταν σε σκέφτομαι αισθάνομαι σφίξιμο"- δεν είχε περισσότερο ρομαντισμό από το μήνυμα που λαμβάνεις στις δύο το πρωί από κάποιον άγνωστοΣΟΒΑΡΑ?Δηλαδη το να μπει στον κοπο καποιος να γραψει ολοκληρο γραμμα για εναν ανθρωπο που αγαπαει και νιωθει τα παντα για αυτον ειναι το ιδιο με το να στειλει καποιος ακυρος σε ακυρη "πωπω τι μαναρα που εισαι με το μαγιω ρε καυλακι μου!" στις 2 τα χαραματα??το """ρεπορταζ""" το εκανε 17 παλι?