Περνάω μια παρόμοια φάση. Είχα μείνει για καιρό χωρίς παρέα γιατί πέρασα μια περίεργη φάση στην ζωή μου και κόπηκα από όλους, αλλά μετά από κάποια χρόνια, έχοντας χάσει κάθε ελπίδα πως θα βγω ξανά με έναν φίλο να πω τον πόνο μου, out of nowhere κάνω μια παρέα που από το πουθενά μεγαλώνει πολύ. Βγαίνουμε καθημερινά και φτάνω να μην πατάω σπίτι παρά μόνο για να φάω, να κοιμηθώ και να κάνω ένα μπάνιο από την δουλειά για να ξανά βγω.Με τον καιρό πάλι η παρέα άρχισε να σπάει, τα άτομα που πριν λίγο καιρό μου ανοίχθηκαν και τους ανοίχθηκα και εγώ με τα όλα, άρχισαν να βγαίνουν με άλλους, σιγά σιγά να σπάσουμε όλο και περισσότερο και πλέον πάλι να μην ξέρω αν θα έχω κάτι να κάνω μέσα στην μέρα μου ή οχι.Δεν μπορώ να καταλάβω πως οι υπόλοιποι βρίσκουν και πετάνε φίλους τόσο εύκολα.Hang in there