"Αλλάζουν την έννοια των λέξεων" (Θουκυδίδης)Και για να το διανθίσω περισσότερο.Από πότε το να μην πατάς επί πτωμάτων για να επιτύχεις τον σκοπό σου ή να μην κουτσομπολεύεις ή να μην υποκύπτεις σε εγωκεντρικές συμπεριφορές σε κάνει "ευαίσθητο" λες κι αυτή η ιδιότητα κάνει τον κατέχοντα κάτι το ξεχωριστό που απαιτεί "στοργή και Προδέρμ" από το περιβάλλον του; Μιλάμε για πράγματα που εξυπακούεται ότι αποτελούν βασικό σεβασμό της ελευθερίας του συνανθρώπου μας και οφείλουν να ακολουθούνται από όλους όπως κι αν αυτοί ονομάζονται: αναίσθητοι ή ευαίσθητοι ή κάπου ενδιάμεσα. Κάναμε το αυτονόητο κατόρθωμα! Και κατόπιν κλαιγόμαστε που δεν μας αναγνωρίζεται ως τέτοιο.