Εγώ καταλαβαίνω ότι περνάει το μύνημα ότι οι πλαστικές είναι κακές και κατακριτέες και το ηθικώς ανώτερο είναι να αγαπήσουμε τον εαυτό μας όπως είναι και να μην κάνουμε τίποτα, ακόμα και αν δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Όλο και κάποιος θα βρεθεί να μας θέλει έτσι. Σωστό φίλη έως ένα σημείο, αλλά αν πράγματι κάποιος/κάποια θέλει να κάνει πλαστική για να βελτιώσει κάποιο κομμάτι του εαυτού του, που δε του αρέσει, ε να μην τον θεωρήσουμε και επιφανειακό, ματαιόδοξο, χαζογκόμενο κλπ. κλπ. Γούστο και καπέλο του καθενός να κάνει ότι θέλει με το σώμα του, χωρίς αυτό να τον χαρακτηρίζει. Μπράβο σου εσένα (και στον συντροφό σου) που δέχτηκες το "ελάττωμά" σου αυτό, αλλά μπορεί να μην μπορούν όλοι να το κάνουν με την ίδια ευκολία και ας μην δαιμονοποιούμε τις πλαστικές σε φυσιολογικά επίπεδα, που μπορούν πραγματικά να αλλάξουν ψυχολογίες και μετέπειτα ολόκληρες ζωές ανθρώπων προς το καλύτερο, διότι μετά ξαναβρήκαν την χαμένη τους αυτοπεποίθηση να ζήσουν και να απολαύσουν ξανά την χαρά της ζωής, πράγμα που πριν τους εμπόδιζε να κάνουν οι ατέλειές τους. Μην ξεχνάμε ότι οι πλαστικές δίνουν και πάλι χαρά και ψυχολογική ανάταση, όταν μια γυναίκα έχει χάσει το στήθος της από αρρώστια ή απανωτούς θηλασμούς και η ερωτικές της σχέσεις αρχίζουν να δυσλειτουργούν, όταν μια στραβή μύτη ή δυο πεταχτά αυτιά μας έκαναν αντικείμενο bulling στο σχολείο και τώρα δεν έχουμε το θάρρος να κυνηγήσουμε την δουλειά ή τον σύντροφο των ονείρων μας και πολλά άλλα κοινωνικά παραδείγματα.Οπότε μην γενικεύτε την δική σας προσωπική χαρούμενη ιστορία. Επειδή πέτυχε σε σας, δεν πετυχαίνει δυστυχώς για όλο τον κόσμο. Κοιτάχτε τον εαυτό σας, ευλογήστε την τύχη σας και αφήστε το πατρονάρισμα και τους άλλους να κάνουν ότι θέλουν και να ξέρουν οι ίδιοι αν θέλουν να αισθανθούν περήφανοι για κάποια τους "ατέλεια" ή όχι.