Ωραίο κείμενο.Όταν σου δίνεται ένας αμύθητος πλούτος και μάλιστα χωρίς κόπο, και μπορείς να τα αγοράσεις όλα, να τα πετάξεις και να τα ξανα αγοράσεις, είναι δύσκολο να αφομοιώσεις έννοιες όπως το μέτρο, η αξία, ο κόπος, η επένδυση (συναισθηματική και υλική) και όσες άλλες έννοιες βασίζονται πάνω σε αυτές. Η ομορφιά μπορεί να γίνει καταδίκη, όπως και ο υλικός πλούτος, τα υποκείμενα πασχίζουν να βρουν τη θέση τους γιατί όσα έχουν τους βγάζουν συνεχώς από την ισορροπία που χρειάζονται τόσο πολύ.