Χαίρομαι να βλέπω ανθρώπους να περνούν καλά, εξάλλου κι εγώ δεν περνάω ιδιαίτερα άσχημα. Ομως, σε ολόκληρο το κείμενο και κυρίως στο μεγάλο απόσπασμα που αρχίζει από το "Σε αυτόν τον εγκλεισμό περνάω καλά. Γιατί; Γιατί περνάω καλά μ' εμένα. Το πρωί θα τρέξω..." και καταλήγει στο τέλος, δεν είδα την παραμικρή αναφορά στη λέξη "δουλειά". Στη δουλειά που κάποιοι συνεχίζουν να κάνουν κάτω από εξαιρετικά δύσκολες και επικίνδυνες για την υγεία τους συνθήκες (όχι μόνοι γιατροί και νοσηλευτές, αλλά και ταμίες και εργαζόμενοισε σουπερμάρκετ, κούριερ ντελιβεράδες,κλπ) αλλά και στη δουλειά που κάποιοι δεν έχουν (απολυμένοι, σε διαθεσιμότητα, επιχειρηματίες με κλειστά μαγαζιά και ελεύθεροι επαγγελματίες δίχως πελάτες ενώ τα έξοδα τρέχουν...). Με λυμένο το οικονομικό, ο εγκλεισμός είναι μια πολύ ευκολότερη υπόθεση....
