Ενδιαφερων αρθρο, και πανω κατω εκει πανε και οι δικες μου σκεψεις. Τι θα φερει το αυριο?Απο τη μια υπαρχει ο φοβος μιας αποστειρωμενης, e-κοινωνιας, οπου οι επαφες ειναι ελαχιστες και "πρωτογονες", τυπου Demolition Man.Απο την αλλη, και εκει ειμαι πιο ρομαντικος, με τη σκεψη οτι η επιδημια του ιου ειναι (και επισης) αποτελεσμα της παγκοσμιοποιημενης κοινωνιας που ζουμε, οπου "και η κουτση Μαρια" μπορει να παει στο Ισγκλ, και Βιετναμ, και οπουδηποτε στο κοσμο.Ενα back-to-roots μοντελο ισως να ειχε περισσοτερα οφελη απο οτι νομιζουμε. Ναι το να εχουμε μοναδες παραγωγης, γεωργικα προιοντα και κτηνοτροφια στις δυτικες κοινωνιες, αντι τα περισσοτερα να ειναι εισαγωμενα ή φτιαγμενα απο παιδια σε φαμπρικες του Μπαγκλαντες, να φερει αυξηση στις τιμες, αλλα ισως και να φερει προυποθεσεις αναπτυξεις start-ups, νεων μοντελων αξιοποιησης πορων, πιο βιωσιμο τροπο ζωης, να μειωση την υπερκαταναλωση, μολυνση περιβαλλοντος κτλπ. Αν μη τι αλλο θα δημιουργησει θεσεις εργασιας. Ισως μας βοηθησει να κατανοησουμε περισσοτερο το κοσμο που ζουμε.Στη πραγματικοτητα μαλλον θα γυρισουμε σε μια ιδια πραγματικοτητα, οπου ελπιζω να γινουν μεγαλυτερες επενδυσεις στο τομεα της υγειας, θα μαθουμε εαν δυο πραγματα απο τις Ασιατικες χωρες που αντιμετωπισαν τον ιο πολυ διαφορετικα.Με φοβιζει βεβαια μια πραγματικοτητα μικροβιοφοβιας, πανω στη οποια θα πατησει η οποιαδηποτε κυβερνηση, μια πραγματικοτητα οπου η αστυνομευση θα ερχεται απο τους ιδιους πολιτες. Θα δειξει.Πιστευω ομως οτι ενα ειναι σημαντικο. Να επενδυσουμε σεβασμο στο συμπολιτη μας. Να οχειρωθουμε ως κοινονικο συνολο. Διαλογος και επικοινωνια. Γεφυρωμα των διαφορων και σεβασμος στη διαφορετικοτητα. Μονο αυτο πιστευω ετσι μπορουμε να αμυνθουμε εναντιον μιας απειλης, εντος ή εκτος συνορων.