Εχεις χάσει σπίτι και πατρίδα από πόλεμο, έζησες κόλαση, είσαι πρόσφυγας. Συνεχίζει να σε χτυπάει η μοίρα σου και γεννάς παιδί με τρομακτικά προβλήματα υγείας. Αναγκάζεσαι να του χορηγείς φαρμακευτική αγωγή που είναι φριχτά επώδυνη για το παιδί σωματικά (κατά τη διάρκεια σπασμών) και σένα συναισθηματικά και στην κατάστασή σου δεν έχεις και το πιο σταθερό χέρι, δεν είσαι χειρουργός. Το χάνεις το παιδί παρά τις τόσες προσπάθειες και τις συχνές επισκέψεις στο παίδων. Σε κατηγορούν ότι το βίασες και γι αυτό εξετάζουν και τα άλλα σου παιδιά ενώ οι γείτονές σου λένε τα χειρότερα για σένα και είσαι το πιο αποτρόπαιο θέμα στα μμε. Και πρέπει να το πάρεις κάποια στιγμή αυτό το μωρό για να το θάψεις και να το πενθήσεις.