Καλοκαίρι. Απαντάω σε μια ηλεκτρονική αγγελία για τη θέση του σερβιτόρου σε έναν πολυχώρο-δεξιώσεις γάμων. Στην συνέντευξη μου λέει 50 ευρώ(!), παθαίνω σοκ, λέω εδώ είμαστε, έπιασα το τζόκερ! Αμ δε. Απο τις 1 το μεσημέρι ως τις 7 το πρωί ήταν η δουλε(ί)ά. Όχι δεν διαβάσατε λάθος. 18ωρο βαρούσαμε σε ένα σύγχρονο Αουσβιτς στην Ελλάδα του 2018. Στον ίδιο χώρο λειτουργούσε-ει και ένα pool bar, και ο γ@μ* το σπίτι του μας είπε ότι τον καφέ θα πρέπει να τον πληρώνουμε 1 ευρώ αν θέλουμε! Έχει και συνέχεια, περιμένετε. Το ζόρι της όλης φάσης δεν ήταν το σερβιτοριλίκι καθεαυτό, αλλά η όλη φάση. Στην ουσία κάναμε μια μετακόμιση, μετά κρατούσαμε δίσκο και μετά ξανακάναμε μετακόμιση. Τραπέζια, σταντ, καρέκλες, μπαρ κλπ έξω και μετά από όλη αυτή τη πο**α, στο τέλος ξανά μέσα. Φανταστείτε εξοπλισμό και έπιπλα για 300 έως και 700 άτομα. Τη πρώτη μέρα πέτυχα μια κοπελίτσα να κλαίει σε μια γωνία, μια άλλη να λιποθυμάει και να μην συνέρχεται, κάποιον άλλον να λέει "που έχουμε το μπενταντίν? πρήστηκαν τα @@ του τάδε", ένα παλικάρι να φεύγει στο 12ωρο, ένα στο 14ωρο και κάπως έτσι πήγαινε η μέρα. Το κόλπο καλά στημένο. 5-7 βασικοί/ες, οι οποίοι/ες δεν μοίραζαν ποτέ τα πουρμπουάρ τα παρτάλια και 5-7 άλλοι/ες που ανακυκλώνονταν συνεχώς λόγω των συνθηκών όπως είναι φυσικό. Αν ερχόταν έλεγχος, δούλευες από την τάδε ώρα.... Άκουγες 50 ευρώ, δεν σου λεγε ώρες και πάρε να 'χεις. Βασικοί/ες που δούλευαν ξανά (την ίδια μέρα, ΜΕΤΑ ΤΟ 18ΩΡΟ), δηλαδή μετά απο 5-6 ώρες κοιμόντουσαν στους καναπέδες γιατί δεν άξιζε να πάνε σπίτια τους. Περίπτωση που αν γινόταν γνωστή πριν 10-15 χρόνια ( Α ΡΕ ΑΝΔΡΕΑ, ΛΕΙΠΕΙΣ), θα έπαιζε μέρα νύχτα στα κανάλια, τη σημερινή εποχή είναι απλά Δευτέρα. Άλλη περίπτωση.Αρχίζω σε παιδότοπο. Μετά από 4 μεροκάματα δεν χτυπάει το τηλέφωνο για καμιά βδομάδα και παίρνω για να μάθω πότε θα κατέβω. Δεν το σηκώνει, οκ, ξαναπαίρνω την επόμενη, το ίδιο. Οκ το 'πιασα το μήνυμα. Έρχεται η μέρα της πληρωμής και λεφτά δεν βλέπω. Λέω οκ, μπορεί να μπουν σε λίγες μέρες. ΔΕΝ. Παίρνω τηλ την υπεύθυνη, την εργοδότρια, σιγή ιχθύος. Έπρεπε να περάσω 1 φορά απ' το μαγαζί, να στείλω 5 μηνύματα στο messenger, για να πληρωθώ μετά από 2μιση μήνες. Άλλη κολπατζού αυτή απ' ότι είδα και έμαθα λίγο αργότερα. 2 άτομα σταθερό προσωπικό και συνεχώς νέο προσωπικό χωρίς να το πληρώνει αν δεν την πρήξουν. Κοπέλα που πρόσεχε τα παιδιά, την σταμάτησε την ίδια περίοδο μαζί με μένα και 1 κοπέλα ακόμα. Και αυτές απλήρωτες. Η μία τα πήρε μετά από πρήξιμο και η άλλη δεν ασχολήθηκε. Και έμαθα από γνωστούς ότι το κάνει συστηματικά εδώ και χρόνια.Η ίδια εργοδότρια σε τεράστιο γκρουπ του φέησμπουκ σχετικά με προσφορά και ζήτηση εργασίας, παραπονιόταν της προάλλες ότι δεν είναι σωστό να κλείνονται συνεντεύξεις και οι υποψήφιοι να μην πηγαίνουν! Α, ξέχασα. Εννοείται ότι αν έπαιρνες καφέ ή οποιοδήποτε ρόφημα το πλήρωνες.Το έχουμε χάσει τελείως.
