Κάποιοι άνθρωποι είναι εκτός τόπου,εκτός χρόνου κι εκτός κοινωνίας.Στην κοσμάρα τους.Γι'αυτό και πετάνε τις ανοησίες τους χωρίς δεύτερη σκέψη.Αν είχαν λίγη συναίσθηση,θα έψαχναν τρύπα,να κρυφτούν.Η άμβλωση δεν είναι μια απόφαση,που λαμβάνεται ελαφρά τη καρδία.Δεν είναι αποτρίχωση.Δεν αφαιρείς κάτι,που ενοχλεί.Ας ρωτήσουν γυναίκες και ζευγάρια,που έχουν περάσει αυτή τη δοκιμασία.Αλλά κυρίως γυναίκες.Οι άντρες μπορεί να είναι απόντες ή όντως να το βλέπουν σαν αποτρίχωση.Ας ακούσουν γυναίκες λοιπόν κι αν έχουν μούτρα μετά,ας ξαναμιλήσουν.Που νομίζουν,ότι αυτοί είναι οι ενάρετοι,οι ευαίσθητοι ή και οι σωτήρες του έθνους,μη χέσω.Το ίδιο άραγε πονάει η καρδούλα τους και για τα αγέννητα των ξένων;Τα ίδια θα έλεγαν,αν ανακοίνωνε εγκυμοσύνη η έφηβη κόρη ή ο γιος;Ή εκεί θα τρέχανε να το κουκουλώσουν μάνι μάνι;Ανοησία και υποκρισία.Αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολεί,είναι η παντελής έλλειψη σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.Αφορά και την αντισύλληψη και την υγεία του πληθυσμού και την ασφάλεια του.Αφορά και τη διαμόρφωση πιο ισότιμων σχέσεων και διαφορετικών αντιλήψεων για τη θέση της γυναίκας.Κι όποιος φοβάται μην τυχόν και δεν έχουμε φαντάρους στα σύνορα,ας ανοίξει τα γκαβά του κι ας δει πού είναι το πρόβλημα.Χωρίς δουλειές,χωρίς ένα πλέγμα υποστήριξης και χωρίς ισομερή κατανομή των ευθυνών ανατροφής,δεν έχει παιδιά.Τουλάχιστον εκείνα τα παιδιά που θέλουν,όσοι κλαίγονται για τις "αγέννητες ψυχούλες".