Δεδομένου ότι, όπως πολύ σωστά επισήμανες, "αποδέχομαι την δημοκρατία ως πολίτευμα,με τα μύρια όσα κουσούρια της ,αλλά δεν έχουμε και κάτι άλλο καλύτερο", το πρώτο καθήκον που έχουμε όλοι όσοι έχουμε καταλάβει μερικά πράγματα παραπάνω από αυτούς τους ανθρώπους είναι να τους πλησιάσουμε, χωρίς ύφος αυθεντίας και λόγο από καθέδρας, και να προσπαθήσουμε να τους επαναφέρουμε στη λογική. Ταυτόχρονα, οφείλουμε να κατεδαφίζουμε τον υποτιθέμενο "ορθολογισμό" και "αντιλαϊκισμό" όσων προσπαθούν με νύχια και με δόντια να διατηρήσουν το απαράδεκτο και εντελώς ανορθολογικό υφιστάμενο σύστημα. Το δεύτερο -και πολύ δυσκολότερο και πολύ πιο μακροπρόθεσμο- καθήκον συνίσταται στο να δράσουμε για τη δημιουργία μιας κοινωνίας η οποία δεν θα βυθίζει στην απελπισία και στην έλλειψη προοπτικής αυτούς τους ανθρώπους, και δεν θα τους υποχρεώνει να πιαστούν, σαν τον πνιγμένο, από τις θεωρίες συνωμοσίας και τον ανορθολογισμό.