Κάποτε έδωσε και βρέθηκα σε μια αναδρομική του τεράστιου Hopper στο Tate...Μέχρι τότε τον λάτρευα. Όλοι οι πίνακές του μαζί μου βγάλαν τόση μοναξιά και στεναχώρια που έφυγα βουρκωμένος. Πολλή μοναξιά!ΥΓ Δεν ξέρω αν παίζει κάποιον ρόλο αλλά στις συνεντεύξεις του μιλούσε η σύζυγός του αντ'αυτού. Μου θύμισε την ατάκα του Σωκράτη "αν παντρευτείς ή ζεις ευτυχισμένος ή γίνεσαι φιλόσοφος".