Προσωπικά δεν αρέσκομαι σε τίποτα από τα δύο. Ούτε στο να πάω κάτω από τον κυνηγημένο και κακοταξιδεμένο να ψήνω και να χαριεντίζομαι ούτε το να διαφημίζω -σαν τρολ- ότι εγώ θα φάω μπριζολάρες μέρες που το κλίμα και το έθιμο προτείνει κάτι άλλο.Αλλά δεν συζητάμε τα προσωπικά μας ω Βλαχάκι. Έτσι δεν είναι; Δεν τις έχουμε βγάλει να μετράμε ποιος είναι πιο καλούλης και γλυκούλης και ποιος συμπαθεί περισσότερο τους αδύναμους.Αυτό που συζητάμε είναι η βλακεία (μόνο έτσι μπορώ να το χαρακτηρίσω) άνθρωποι να διατηρούν διπλά στάνταρ στα πάντα.Με ό,τι συμφωνούν οι ίδιοι να υπάρχει ελαστικότητα μέχρις σημείου διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και με ό,τι διαφωνούν να υπάρχει ειρωνεία, εμπαιγμός και τρολάρισμα.Τα δε κριτήριά τους να μην είναι συστηματικά, επιστημονικά ή αντικειμενικά αλλά αποκλειστικά προσωπικά.Τα σκατόψυχα βλήματα είναι και ακροδεξιά και ακροαριστερά. Και για τα δεύτερα σιγή ιχθύος από τα ΜΜΕ αφού οι μισοί είναι φίλοι και συνάδελφοι. Αλλά πώς να ακούσουμε κάτι όταν ο κος Γιαννούλης ήταν επί σειρά ετών στην ΕΡΤ3; Όταν ο πρώην ειδικός γραμματέας της ΕΣΗΕΑ καλούσε να μπει βόμβα στον πρώην πρωθυπουργό Παπαδήμο (όπερ και εγένετο);Και να σου εκμυστηρευθώ και ένα συστηματικό σφάλμα στη σκέψη σου; Και τω όντι ζητώ συγγνώμη που γίνεται δημοσία.Αν κάποιος πρέπει να είναι πιο ανεκτικός αυτός δεν είναι ο ήδη έχων τα δικαιώματα. Αλλά αυτός που αιτείται να καμφθούν οι κανόνες ή να δημιουργηθούν κανόνες για χάρη του. Και εν προκειμένω προφανώς δεν εννοώ την απλή αγένεια αλλά τον πυρήνα της δικαιωματικής συζήτησης.Για να αποκτήσεις κάτι πρέπει η διαδικασία απόκτησής του να είναι αντικείμενο κριτικής. Δεν το λέω εγώ. Εγώ είμαι ένας μπούρδας του διαδικτύου.To λέει ο δι΄εμέ μεγαλύτερος σύγχρονος φιλόσοφος δικαίου που έχει ασχοληθεί με το θέμα της ελευθερίας της έκφρασης R. Dworkin.https://www.theguardian.com/world/2006/feb/14/muhammadcartoons.comment