Όλοι όσοι αγαπάμε τα Εξάρχεια κυκλοφορούμε εκεί από πιτσιρικάδες. Εκεί είναι τα στέκια μας (όσα έχουν απομείνει).Οι περισσότεροι που λερώνουν τους τοίχους (εξαιρουμένων των όμορφων έργων τοιχογραφιών), δεν ανήκουν, κομματικά και ιδεολογικά πουθενά (άλλο τι λένε...). Ούτε στους εαυτούς τους δεν είναι ικανοί να ανήκουν, έχοντας την τρομερή ψευδαίσθηση και αυταπάτη πως με αυτόν το τρόπο προβάλουν «αντίσταση»...!Και από την άλλη μη ξεχνάμε, τα τελευταία χρόνια, την νέα μόδα, τον γκραφιτοτουρίσμό!...(Ας μην ήταν φτηνή η RYNAIR και σου έλεγα εγώ!...).https://www.lifo.gr/articles/athens_articles/187689/gkrafitotoyrismos-h-nea-mastiga-tis-athinasΥ.Γ.: Από την άλλη βρε φιλαράκι, είσαι σίγουρος ότι πας στα Εξάρχεια και όχι κάπου άλλου;... ..τα Εξάρχεια είναι μια συνοικία-σύμβολο του αριστερού χώρου από πάντα (ανέκαθεν). Το γράφω αυτό γιατί ωρύεσαι με την... αριστερίλα. Οπότε τι πας να κάνεις εκεί αφού σου την σπάει η αριστερά;;;(Αν και το φαινόμενο των μουτζουρωμένων τοίχων δεν συναντάται μόνο στα Εξάρχεια, αλλά στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου την Αθήνας).Υ.Γ.2: Τα Εξάρχεια, κακά τα ψέματα, έχασαν την γοητευτική, αντισυμβατική αίγλη που είχαν κάποτε, έχοντας πάψει να τα επισκέπτονται ακόμη και οι, για χρόνια, θαμώνες τους. Πολλά ιστορικά στέκια έχουν κλείσει.
Σχολιάζει ο/η