Άλλος ένας πολυαγαπημένος καλλιτέχνης μας , κυρίως ειλικρινής άνθρωπος, φεύγει νωρίς.Σε μια εποχή χωρίς ηθικούς χάρτες, με ό,τι αληθινό μας απέμεινε να μας το θυμίζουν και να υπενθυμίζουν οι παλαιότεροι, κάθε παρόμοια απώλεια, δεν μοιάζει αλλά είναι πολλαπλάσια και κακά τα ψέματα, αναντικατάστατη.Οι τελευταίοι κώδικες και ρεαλιστικές συνθήκες ζωής στις οποίες ανδρώθηκαν άξιες γενιές με ηθική υπόσταση και συναισθηματικό πλούτο φεύγουν και ξεθωριάζουν μαζί με τις απώλειες των ανθρώπων-εκφραστών τους . Ο Τάκης Σπυριδάκης ήταν ένας από εκείνους και με το παραπάνω. Ήταν πατέρας, φίλος, δάσκαλος, όχι με απαξιωτική δηκτικότητα και έπαρση, αλλά με ταπεινή, απέραντη αγάπη μέσα του.Τάκη σε αγαπήσαμε πολύ!