"Μήνυμα πειθαρχίας" - δηλαδή πραγματευόμαστε την παιδεία με στρατιωτικούς όρους;Μήπως θα έπρεπε να έχουμε γνώμονα ένα θετικό μήνυμα και πνεύμα "επίτευξης στόχων";Να δίνονται κίνητρα για στοχοθεσία κατ'αρχάς και ενεργή παρακολούθηση/συμμετοχή, ξεκινώντας πρώτα απ'όλα με τα ακαδημαϊκά προγράμματα και τους καθηγητές;Και πρακτικά, να είναι προσβάσιμη η τριτοβάθμια εκπαίδευση οικονομικά στους φοιτητες - α, ναι, όπως σχετικά είναι τώρα, αντί για πλάνα με Ιδιωτικά Πανεπιστήμια;Ήδη τα έξοδα διαβίωσης για τους φοιτητές που φεύγουν από την πόλη τους είναι δυσβάσταχτα για την πλειοψηφία. Η χώρα μας δε δύναται να γίνει μια νέα Αμερική, με τεράστια "ισόβια" φοιτητικά δάνεια, και κοινωνική ισοπέδωση τύπου "σπουδές ή trailer park trash" - εδώ δεν έχουμε καν ελπίδα ανάκαμψης από την κρίση...Παρεπιμπτόντως, ποτέ δεν κατάλαβα το χαμό με τους "αιώνιους φοιτητές"... Συγγράμματα δεν λαμβάνουν δωρεάν, οπότε δεν επιβαρύνουν οικονομικά κανέναν. Τη χρονική τους καθυστέρηση εκείνοι την "πληρώνουν", είτε με το κενό που τους δημιουργείται στα μαθήματα, είτε με το κοινωνικό στίγμα που συνήθως συνοδεύει τέτοιοες περιπτώσεις (πολύ κακώς δηλαδή και αυτό είναι μια άλλη σημαντική παράμετρος του ότι αναμασάται συνέχεια ο όρος και ο "χειρισμός" του)."Θέσεις" κανενός δεν δεσμεύουν, γιατί προφανώς "δεν πατάνε" όπως λέμε - άσε που και οι θέσεις είναι γελοία παράμετρος. Ακόμα και με τις προκαθορισμένες, λόγω ελλιπών υποδομών, οι φοιτητές δε χωράνε.Πφφφ... καμιά ελπίδα σε αυτή τη χώρα με καμία κυβέρνηση (στην κυριολεξία). Ούτε λογική σκέψη, ούτε ανθρωποκεντρικός σχεδιασμός, ούτε ανάπτυξη, όλα για τις καρέκλες, για το μονοψήφιο ποσοστό που "τα'χει" και σε παρωχημένα "κουτάκια".
Σχολιάζει ο/η