Έχω σχολιάσει πολλές φορές μέσα από τη lifo την τεράστια απόσταση που πλέον χωρίζει το αίσθημα Δικαίου σε πολλές Δυτικές κοινωνίες με τις ποινές που επιβάλλουν τα Δικαστήρια σε εγκληματίες βαρύτατων εγκλημάτων όπως φόνοι και βιασμοί.https://bit.ly/2LPF2V6 , https://bit.ly/2Ye2Yru , https://bit.ly/2YA840A , https://bit.ly/2ZlF4a4 Για ελαφρύτερα δε εγκλήματα όπως κατάχρηση, διασπάθιση δημόσιου χρήματος, στην ουσία υπάρχει επιβράβευση αντί ποινής. Το μήνυμα που εκπέμπεται είναι «ας πρόσεχες»/ «ας μην έμπλεκες».Το ζήτημα έχει πάρει πλέον τόσο προκλητικές διαστάσεις που όταν ακούω κάποιον να δηλώνει «έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη», τον θεωρώ αυτομάτως ύποπτο, διεφθαρμένο ή διαπλεκόμενο.Αν η κοινωνία δεν αντιδράσει μαζικά, οργανωμένα, μεθοδευμένα, επίμονα και προπαντός δυναμικά όπως έκαναν οι πολίτες σε άλλες κοινωνίες (π.χ. στην Ισπανία για την περίπτωση του βιασμού μιας κοπέλας), σύντομα θα οδηγηθούμε σε καταστάσεις όπου η αυτοδικία θα είναι ο μόνος τρόπος απονομής Δικαιοσύνης, ενώ για τα εγκλήματα «μεγάλων κεφαλών» (βιομηχάνων, πολιτικών, εφοπλιστών κ.λπ.) θα υπάρχει πλήρης κάλυψη από τη δήθεν Δικαιοσύνη οπότε προκειμένου να αποδοθεί Δικαιοσύνη υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η κοινωνία να «γεννήσει» κάτι αντίστοιχο της ιταλικής Μαφίας –που αρχικά δημιουργήθηκε για να μπει φρένο στην πλήρη ασυδοσία των μεγάλων γαιοκτημόνων- με όλες τις πασίγνωστες εγκληματικές παρενέργειες.Ήδη ο νόμος περί ευθύνης υπουργών οδήγησε τη χώρα στην οικονομική χρεοκοπία, τη μαζική μετανάστευση των καλύτερων νεαρών εγκεφάλων, την άνοδο του φασισμού στη χώρα ενώ δεν κάθισε καν κάποιος πολιτικός στο σκαμνί για να λογοδοτήσει (κάτι που συνέβη σε άλλες χώρες όπως στην Ισλανδία όπου η Δικαιοσύνη λειτούργησε άψογα).
