Η σειρά ήταν ξεκάθαρα κωμική/σατιρική, οπότε δεν μπορούν να μπουν ταμπέλες και περιορισμοί στο χιούμορ που χρησιμοποιούσε και τις εκφράσεις του. Γενικά, για ταινίες και σειρές δε νομίζω ότι μπορούμε να βάζουμε όρια στο τι θέλει ο εκάστοτε δημιουργός να απεικονίσει/αναπαραστήσει -στην τελική, υπάρχει και το κοινό που θα κρίνει αν κάποιος κάνει κάτι καλά ή όχι και αν καλά κάνει ό,τι κάνει ή όχι. Ειδικά στην κωμωδία, αν το κάνουμε αυτό, θα πεθάνει σαν είδος. Δεν μπορεί το κωμικό είδος να υποκλίνεται και να υποτάσσεται στα κόμπλεξ και τα πιστεύω του καθενός μας και να μας εξυπηρετεί προσωπικά. Γι'αυτό, φυσικά, ευτυχώς, υπάρχουν επιλογές και μπορούμε όλοι να βρούμε το είδος χιούμορ που μας ταιριάζει και γελάμε μ'αυτό. Από εκεί και πέρα, το ΒΒΤ ήταν μια σειρά 12 σεζόν και δεν έχουμε το δικαίωμα να την βγάζουμε κακή άμα το τέλος της και "πάλι καλά που τέλειωσε, στα τσακίδια" (με συγχωρείτε για την έκφραση, εγώ κάπως έτσι εξέλαβα το νόημα του άρθρου-κριτικής σας). Προσωπικά, δεν ήταν καν αγαπημένη μου, ήταν μια καλή sitcom για ευχάριστη παρακολούθηση αλλά και μόνο αυτό το 20λεπτο που πέρναγα μαζί της σχεδόν κάθε εβδομάδα τα τελευταία 12 χρόνια, θα μου λείψει πάρα πολύ. Βασικά, εγώ έκανα τη βλακεία να δω το ίδιο Σ/Κ 12η σεζόν ΒΒΤ και 8η σεζόν GOT -την πρώτη μέρα έκλαιγα νοσταλγικά για τη μία και τη δεύτερη πάθαινα κατάθλιψη για την άλλη. Τόσα χρόνια της ζωής μας αφιερώνουμε, κι ας μην μας αρέσουν πάντα πώς τελειώνουν, λογικό να νιώθουμε κενό μετά... Αχ!