Ο Ζορμπάς του Καζαντζάκη (όχι ο πραγματικός ή της ταινίας) είναι η απόλυτη καρικατούρα του Έλληνα. Με τα προτερήματα και κυρίως τα μειονεκτήματα του. Ψεύτης, καταχραστης, κωλοτουμπας, συγκαλύπτει φόνο για να εκβιάσει τον ηγούμενο και να του φάει τα κτήματα για ένα κομμάτι ψωμί ώστε να εξασφαλίσει ότι το αφεντικό του δε θα τον καταγγείλει ως καταχραστη. Περιφρονεί τα γράμματα και τα κάνει όλα μαντάρα. Δουλεύει σκληρά και κυρίως αναποτελεσματικά. Όταν τελειώνουν τα λεφτά των άλλων χορεύει στο Συντ... συγνώμη στο ακρογιάλι. Καλοπερασακιας εθισμένος στο ψέμα. Ε, δεν είναι να απορεις που έχει τόση πέραση!