Μέγαρο Θων.Ήταν στη συμβολή των λεωφόρων Αλεξάνδρας και Κηφισίας και ήταν η κατοικία του Νικολάου Θων.Ο Νικόλαος Θων (1850-1906) ήταν υιός υπασπιστού του Όθωνα και του ανήκε αυτό το οικοπεδάκι 8 στρεμμάτων. Το 1880 χτίζει την έπαυλή του (η οποία ήταν πρακτικώς μία γλυπτοθήκη της εποχής) και ένα εκκλησάκι (τον Άγιο Νικόλαο) και τα δύο σε σχέδια Τσίλλερ. Δεκέμβρη του 1944 -και στα πλαίσια του μαινόμενου εμφυλίου- ανατινάζεται η έπαυλις. Μετά από πολλές περιπέτειες του ακινήτου το 1979 το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας χαρακτηρίζει τον χώρο ως χώρο πρασίνου. Αλλά το ΥΠΕΧΩΔΕ (!!) διαφωνεί (σ.σ. δήμαρχος Αθηναίων Μπέης Πασοκ, κυβέρνηση ΝΔ). Μην τα πολυλογούμε από το 1979 μέχρι το 2004 μπαίνει η οριστική ταφόπλακα στο όνειρο ενός πάρκου στο πολύπαθο κέντρο της Αθήνας. Βωβ-άθηκαν όλοι όταν το ΣτΕ (Ε' Τμ. αρ. αποφ. 3117-3118/2004) έκρινε αυθαίρετο (όπως είχε γίνει και με το Mall) το 8όροφο κτήριο γραφείων με τις υπόγειες θέσεις στάθμευσης και το ελικοδρόμιο που είχε εν τω μεταξύ ανεγερθεί αλλά έσπευσαν -φεύ- ο Δήμος Αθηναίων κι η Πολεοδομία του με τον τότε Υπουργό Πολιτισμού να στέρξουν, να φροντίσουν και -εν τέλει- να νομιμοποιήσουν ένα οικοδομικό τετράγωνο τσιμέντου ακόμα. Ήταν η εποχή που η οικοδομή ήταν "η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας". Τινές των υπερμάχων αυτής της λογικής θρασύνονται λέγοντας ότι ένα τμήμα του οικοπέδου όντως έχει καταστεί χώρος πρασίνου...Σήμερα, εκτός από τα εστιατόριο αλυσίδας ταχυφαγείων, μπορείς να καμαρώσεις τον Άγιο Νικόλαο. Διατηρητέο μνημείο σχεδιασμένο από τον Τσίλλερ (εδώ πάει αυτό που λέει «εκεί που έχτιζε ο Τσίλλερ φύτρωνε ο Βωβός»). Είναι ένα μπιζουδάκι. Είναι ό, τι σώθηκε από το κτήμα Θων. Φέρνει μυρωδιά γαζίας και γιασεμιού απ' το παρελθόν. Σήμερα μυρίζει ολίγον τι νεοελληνική αδιαφορία -ή και (συν)ενοχή- αλλά παραμένει ένα μπιζουδάκι...
Σχολιάζει ο/η