Έστω. Απολογούμαι λοιπόν για τα περί φαιδρότητας. Ειλικρινά. Η ουσία ωστόσο εξακολουθεί να παραμένει και - καλώς ή κακώς - αυτή ήταν η πιο "κοντινή" λέξη που βρήκα για να περιγράψω αυτό που ήθελα να πω για τα επιχειρήματα σου, ειδικά αυτά προς τον Μαύρο Γάτο, χωρίς ξαναλέω να έχω επί τούτου πρόθεση να σε προσβάλλω. Αν μη τι άλλο, ήμουν ειλικρινής. Επαναλαμβάνω, η τέχνη δεν είναι τσιφλίκι κανενός. Ευτυχώς. Και μια και επί της ουσίας δεν ανέφερες κάτι στο τελευταίο σου σχόλιο, φαντάζομαι ότι τελικά συμφωνούμε. Όσον αφορά την "επιθετικότητα" που ανέφερα, αυτή γίνεται ορατή μέσα από την υφέρπουσα (αν όχι φανερή) ειρωνεία στο σχόλιο σου (11:34) και στο θαυμαστικό που βάζεις για να επιτείνεις τον αποτροπιασμό σου για ένα από τα απειροελάχιστα λάθη που έχω κάνει ως σχολιαστής, και μάλιστα εκ παραδρομής. Δεν χρειαζόταν. Όπως δεν χρειαζόταν και ο διδακτισμός στο τελευταίο σου σχόλιο. Έστω κι έτσι, εγώ δεν λυπάμαι για την κουβέντα. Καλό βράδυ.