Ο κόσμος του Μαραθώνα ας σκεφτεί ποιον ψήφισε για δήμαρχο.Το τραγικό βράδυ και ενώ είχε καεί το σύμπαν, έκανε την - με μπόλικη χαριτωμενιά και "χιούμορ" - δήλωση "ευτυχώς που κάηκε και το δικό μου σπίτι, αλλιώς θα με κατηγορούσαν και μένα". Αυτοοαθωωνόταν με δικά του κριτήρια, αν και τελικά το σπίτι του δεν είχε καεί, άρα είναι ένοχος - πάντα με τα δικά του κριτήρια.Σήμερα λέει «Η οδός της δικαιοσύνης μπορεί για άλλους να είναι εφιάλτης, για εμένα όμως είναι ανακούφιση».Αυτοαθωώνεται προκαταβολικά.για δεύτερη φορά, ζώντας ολοφάνερα σε άλλο κόσμο από τον πραγματικό. Μόνον αυτός, οι άλλοι που ζουν στον πραγματικό κόσμο ας έχουν εφιάλτες...Σε αυτόν τον άνθρωπο οι κάτοικοι του Μαραθώνα εμπιστεύθηκαν την πρόοδο της ζωής στον Δήμο τους !