Πρόσφατα είχα την τύχη να παρακολουθήσω μία ξενάγηση σε τρία διαφορετικά καταφύγια του κέντρου της Αθήνας, τα δύο σε ιδιωτικές πολυκατοικίες. Από τα μέσα της δεκαετίας του 30 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 50 ήταν υποχρεωτικό όλες οι πολυκατοικίες να διαθέτουν καταφύγιο. Τα καταφύγια ήταν κατασκευασμένα με ειδικές προδιαγραφές, και εξόδους διαφυγής, ώστε ακόμα και αν γκρεμιστεί η πολυκατοικία στην οποία βρίσκονταν, αυτά να έμενα ανέπαφα (από τις τότε βόμβες της εποχής). Δυστυχώς τα περισσότερα σήμερα είναι κακοδιατηρημένα κι εγκαταλελειμμένα. Ένα, το οποίο είναι επισκέψιμο και χώρος μνήμης είναι αυτό της Κοραή 4, στο κέντρο της Αθήνας, το οποίο στην Κατοχή μετατράπηκε σε χώρο κράτησης της Γκεστάπο.