Μαλλον εχεις εγκλωβιστει στην ταυτότητα του "καλού ακροατή"...οταν συνηθίζεις τους αλλους ετσι, όταν δεν εχεις καλλιεργήσει μεσα στη σχεση την αμοιβαία ενσυναίσθηση (δεν σε κατηγορω, ειναι κατι που το κανουμε ασυναισθητα),οι αλλοι συνηθίζουν να μην μπαινουν στη θεση σου για το τι σκεφτεσαι,τι επιθυμεις, πως εισαι κτλ..και όταν παυουν να ισχυουν οι υπορρητοι λογοι για τους οποιους δημιουργησες αυτο το μοτίβο σχέσεων και αρχίζεις να έχεις την αναγκη να "πάρεις" και εσυ μεσα σε μια σχεση, οι αλλοι απορουν..δεν σε εχουν συνηθισει ετσι..κάποιος αλλος στη θεση σου μπορει εξαρχής να μην επετρεπε στον εαυτο του τη δημιουργια τετοιων ανισων σχέσων..αρα πιθανον εξαρχης τοποθετησες τον εαυτο σου σε ενα ρόλο χωρις συνειδητη επιγνωση, οποτε η πορεια της σχεσης και της μη αμοιβαιοτητας ειναι αναμενόμενη