
Εσυ που περπατούσες να πας να πάρεις το μετρό τελικά το έχασες το δρομολόγιό σου; Γιατί για να γίνουν αυτά που λες έπρεπε να ακινοτοποιηθείς να παρακολουθείς την φάση (από ποιά απόσταση άραγε) επί κανα δεκάλεπτο. Μου θυμίζει μια τρολοιστορία ημιγνωστής "δημοσιογράφου" σε γυναικείο πόρταλ που για να αφυπνίσει τις γυναίκες να μην μπαίνουν αδιακρίτως σε ταξί που δεν είναι πιστοποιημένο κάθισε κι έγραψε μια φανταστική ιστορία ότι δήθεν μπήκε κι ο ταξιτζής είχε στα πόδια του ένα κατσαβίδι και εκείνη άνοιξε την πόρτα στην Αθηνών-Λαμίας ΕΝ ΚΙΝΗΣΕΙ και πήδηξε έξω στην άσφαλτο...and lived to tell the tale. Πολλές ταινίες βλέπουμε παιδιά. Κρίση κρίση αλλά έλεος.