Εαν εσύ θεωρείς ότι ως άνθρωπος η σχέση που σου αξίζει περιλαμβάνει ξύλο,βρισιές,αδιαφορία,προσβολες κτλ ,εμάς δεν μας πέφτει λόγος.Το χειρότερο στην περίπτωσή σου είναι ότι παραδέχεσαι κιόλας ότι δεν σε ήθελε ποτέ και είναι μαζί σου για να είναι.Τουλάχιστον σε παρόμοιες περιπτώσεις που έχω ακούσει οι περισσότερες λένε " με αγαπάει απλα δεν μπόρεσε να συγκρατησει τα νεύρα του,ζηλεύει κτλ"Αυτή η παραδοχή εκ μέρους σου το κάνει και χειρότερο.Κοίτα,περνάς μια απαίσια καθημερινότητα,ενώ ο δικός σου περνάει φοβερά-είναι διεγερτικό για κάποιους να έχουν ένα άτομο που τους φέρονται σαν αντικείμενα και τους θέλουν κιόλας.Αν θες να περνάς έτσι τη ζωή σου είναι δικαίωμα σου,σκέψου όμως ότι εκεί έξω υπάρχου όμορφοι άνθρωποι που μπορούν να σου προσφέρουν αγάπη.Εσύ χάνεις.Υ.Γ:Δεν είναι έντονος χαρακτήρας,μαλάκας είναι.Αλλα ό,τι και να είναι ο καθένας,take it or leave it.Κανείς δεν αλλάζει επειδή το θέλει κάποιος άλλος.Καλή τύχη.