Οι γονείς σπάνια αποδέχονται ένα ''πρόβλημα'' του παιδιού τους, δεν είναι ότι δε νοιάζονται, απλά εθελοτυφλούν. Από εκεί και πέρα, πρέπει να δεις έναν ψυχολόγο μάλλον γιατί διάγνωση όπως είπαν και οι προλαλήσαντες δεν μπορεί κάποιος να κάνει μόνος του.Θα προχωρήσω όμως ένα βήμα παρακάτω: ποιο είναι το πρόβλημά σου εξομολογούμενε/η; τι σου λείπει και τι είναι αυτό που σε ''κατέθλιψε''; επειδή δεν περιγράφεις κάποιο αρνητικό οικογενειακό περιβάλλον, μήπως πρέπει να εστιάσεις στα θετικά που έχει η ζωή σου δίνοντας δύναμη στον εαυτό σου να ξεφύγεις από την ''κατάθλιψή'' σου;