Διάβασα πολύ προσεκτικά την εξομολόγηση του merda,όπως και τα σχόλια...θα μιλήσω για μένα(άλλωστε όλοι εγωκεντρικά αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο,όσο αντικειμενικά κι αν προσπαθούμε να μιλήσουμε)...οι εξομολογήσεις για μένα είναι ένα ανάλαφρο διάλειμμα στην μέρα μου...δουλεύω,έχω τις υποχρεώσεις μου,το χόμπυ μου,κοινωνική ζωή...μπαίνω στις εξομολογήσεις γιατί νιώθω(ειδικά όταν διαβάζω και όχι όταν σχολιάζω),ότι βγαίνω από τον μικρόκοσμό μου...ακούω απόψεις διαφορετικές,γελάω με χιούμορ διαφορετικό,ταυτίζομαι με τόσα πολλά που ξαφνιάζομαι για το πόσα κοινά έχω με άγνωστα άτομα και φυσικά διαφωνώ...προσπαθώ να σχολιάζω μόνο όταν πιστεύω ότι έχω κάτι να προσθέσω και όχι συνεχώς...δεν έχω αντιπαθήσει κανέναν τακτικό σχολιαστή(μόνο κάτι διάττοντες"αστέρες" με έχουν συγχύσει κατά καιρούς)και πραγματικά μου αρέσει η συνέπεια πολλών εδώ μέσα,γιατί μου δείχνει ότι δεν πρόκειται για"θέατρο",αλλά για αληθινά στοιχεία χαρακτήρα...για να το κλείσω,θα πω ότι έχουν αποχωρήσει κάμποσοι σχολιαστές,οι οποίοι θα μου λείψουν,μεταξύ αυτών κι ο merda...