Μου εχει τυχει αυτο που λεει ο Διογενης(ο οποιος κατ'εμε ειναι σωστος κ καθολου κυνικος..)και αυτο που λεει η acid...Στην αρχη δεν ημουν καθολου ζεστη,νευριαζα...Ηξερα οτι ηταν καλο παιδι ομως και τον εκτιμουσα για αυτο..με τον καιρο "κολλησα" κ οταν αρχισα να το εκδηλωνω,αφενως τον τρομαξα αφετερου τον ειχα ξενερωσει..με παρατησε χωρις καμια εξηγηση και ενω ειμασταν "καλα"(με την εννοια οτι δεν ειχαμε τσακωθει)Καλα μου κανε,επρεπε να παρω τα χαμπαρια μου!!!(ενταξει ειναι καπως ασχημο να μην ξερεις γιατι σε χωριζει ο αλλος-καλυτερα να με εβριζε αλλα να ηξερα το γιατι-αλλα μου αξιζε!!)Μετα απο κανα 2 μηνο ξαναγυρισε και μου εξηγησε οτι ειχε φτασει στο Αμην...Συμφωνω και με τον Ειρωνα ομως...το δυσκολο.το μη δεδομενο,το καστρο που δεν εχει πεσει (ακομα)πολλες φορες μας γοητευει περισσοτερο...