Σχολιάζω με την ελπίδα να διαβάζεις aquarin γιατί όπως βλέπεις το πρόβλημά σου είναι πολύ πολύ κοινό και σίγουρα θα βοηθηθείς. Είχα ακριβώς το ίδιο θέμα ακριβώς στην ηλικία σου. Πάντα ήμουν αγχώδης αλλά όχι κάτι που να έχει πάρει σωματικές διαστάσεις. Στα 22 ήμουν σε μια σχολή που ήθελα να τελείωσω όσο γίνεται γρηγορότερα. Διάβαζα πολλές ώρες με πολύ μέτρια αποτελέσματα και σχεδόν όλες τις μέρες του διαβάσματος και των εξετάσεων με πόναγε το στομάχι μου και έκανα εμετούς, χωρίς καμία άλλη αιτία. Τις νύχτες δεν μπορούσα να κοιμηθώ γιατί σκεφτόμουν ότι αν δεν περάσω τα μαθήματα κινδυνεύω να χάσω ακόμα μια χρονιά. Και όπως καταλαβαίνεις δεν ήταν θέμα ζωής και θανάτου αν θα τελείωνα τη σχολή 6 μήνες μετά.... Με μια άλλη τυχαία αφορμή, επισκέφτηκα έναν ψυχίατρο και πολύ γρήγορα η συζήτηση έφτασε στο άγχος. Σιγά σιγά αρχίσαμε να ερευνούμε το θέμα, χωρίς φάρμακα (αν σε απασχολεί αυτό) και σιγά σιγά άρχισα να αισθάνομαι πολύ καλύτερα, σταμάτησαν μαχαίρι οι εμετοί και όσα μαθήματα έδωσα μετά τα πέρασα με 9 και 10. Ακόμα θυμάμαι μια φράση που μου είχε πει τότε και ακόμα παίρνω κουράγιο.Φυσικά και τώρα είμαι και θα είμαι πάντα αγχώδης, βοηθάει όμως απεριόριστα να ξέρεις να προστατεύσεις τον εαυτό σου από την αυτοκαταστροφή. Μην το καθυστερείς, ζήτα βοήθεια!!!
